De gemeente Lennik heeft aan de eigenaars van het huis, rechts van de gemeentelijke basisschool aan de Assesteenweg een overeenkomst aangeboden waarbij de procedures tegen de uitbreiding van de school worden stopgezet en hun woning wordt ‘onteigend’.
Het dossier van de bouw van nieuwe klaslokalen en een sportzaal voor gemeenteschool Het Rakkertje sleept al jaren aan. De gemeente wilde eertijds de school uitbreiden maar negeerde een petitie van omwonenden. De provincie verleende een bouwvergunning maar ondanks een aangevatte procedure bij de Raad voor vergunningsbetwistingen besloot de gemeente de bouw toch te laten starten. De buur die het geding bij de RvVB aanging, kreeg bijna over de hele lijn gelijk. De RvVB vernietigde de bouwvergunning.
De toenmalige minister van Onderwijs vroeg in die periode, om gezondheidsredenen, om geen scholen meer te bouwen langs gewestwegen. De Assesteenweg is de jongste jaren uitgegroeid tot een zeer drukke verkeersader. Eén van de argumenten van de buren was het gevaar dat de kinderen langs de drukke straat liepen. Het arrest van de raad hekelde daarom onder meer de onveilige toestand van de Assesteenweg voor de kinderen. Onder druk van het arrest vroeg de gemeente aan het Agentschap Wegen en Verkeer om de fiets- en wandelpaden aan te passen en zoenzones te voorzien. De gemeente voerde op haar beurt fietsstraten in op de landelijke wegen die in de omgeving van de school uitkomen.
Ondertussen bleef de stilgelegde werf onaangeroerd. De gemeente stond mogelijks voor een nog langere procedureslag. Daarom werd aan de eigenaar van het naastgelegen huis een dading aangeboden.
De buur bevestigt dat er een dading is afgesproken maar kan over de inhoud niets kwijt. “Van de gemeente hebben we al jaren niets meer gehoord. Alles is via de advocaten verlopen. In december vernamen ze van hun advocaat dat de gemeente hun huis wilde kopen. Wat later was er sprake van een onteigening en kwam er een schatter langs. De buren hadden daarna een aangetekend schrijven verwacht, maar hoorden weer niets meer tot begin mei hun advocaat liet weten dat de gemeente de zaak in der minne wilde regelen via een dadingsovereenkomst, gegoten in een ‘minnelijke onteigening’, omdat een onteigening veel te lang zou duren door de juridische procedures.
Na heel wat nadenken en in overleg met hun raadsman, hebben de buren besloten hierin mee te gaan. Ze beseffen dat de nadelen van een verdere procedureslag veel groter zouden zijn als ze niet in de dading zouden meegaan.
De buren zien er wel tegen op om te verhuizen. “Het is onbeschrijfelijk welk leed dat het meebrengt om je huis na al die jaren te moeten verlaten. Zelfs een riante vergoeding kan die pijn niet verzachten.” Pas als alles rond die dading is uitgevoerd, kunnen de buren gaan uitkijken naar een andere woning.
Achter gesloten deuren
De meerderheid (LB/Open VLD - CD&V - Groen) liet de dadingsovereenkomst tijdens een extra gemeenteraad op woensdag 1 juli goedkeuren, achter ‘gesloten deuren’. De oppositie verzette zich daartegen en vroeg dat die zaak openbaar zou behandeld worden.
Het bestuur had geprobeerd om het agendapunt al bij hoogdringendheid nog te laten toevoegen aan vorige gemeenteraad maar haalde daar geen 2/3-meerderheid voor. Gemeenteraadslid Geert De Cuyper probeerde tijdens die gemeenteraad nog het woord te nemen over deze zaak.
“Het woord werd me door de gemeenteraadsvoorzitter en de burgemeester ontnomen en dit vermoedelijk op basis van een brief van de raadsman van de gemeente. De gemeenteraad is echter niet 'gebonden' door het eenzijdig advies van hun advocaat, dat ik trouwens niet deel. lk meen dat dit agendapunt in openbare zitting dient behandeld te worden en dit om volgende redenen. Volgens Art.28 van het Decreet Lokaal Bestuur dient dit agendapunt in openbare zitting behandeld te worden. De openbaarheid van de vergaderingen is de regel. De uitzondering van het eerste lid (persoonlijke levenssfeer) is hier niet van toepassing. Art.34 van datzelfde decreet is evenmin van toepassing. Het is niet omdat in een dading (waarbij iedere partij geeft én toegeeft) om welbepaalde ( persoonlijke - doch niets te maken met levenssfeer of privacy ) redenen een ' confidentialiteitsclausule ' bedongen wordt, dat de gemeenteraadsleden hiertoe zouden gehouden zijn. Het besloten karakter van de vergadering werd door de wetgever niet opgelegd in het belang van de betrokken personen, maar met het oog op de vrije wilsuiting van de gemeenteraadsleden. Ik verwijs eveneens naar art.162, 4" van de Grondwet. Wat de omschrijving van de persoonlijke levenssfeer of privacy betreft verwijs ik eveneens naar de rechtspraak van het Europees Hof van de Rechten van de Mens.”
“Het agendapunt heeft betrekking op de aankoop van een onroerend goed waarvoor de gemeenteraad bevoegd is ( art.41, 11 ' Decreet Lokaal bestuur) en het eventueel beëindigen van een procedure voor de Raad van Vergunningsbetwistingen over een onroerend goed dat toebehoort aan de gemeente en waarover reeds een hele reeks nodeloze 'openbare' procedures zijn gevoerd, die nog steeds hangende zijn en gepaard gaan met zeer hoge kosten) en tenslotte het vrijwillig betalen door de gemeente van een zeer omstandig bedrag”, besluit De Cuyper.
Gemeenteraadsvoorzitter Koenraad Ameys antwoordde hem dat hij bij het besluit over de “besloten zitting” bleef. “De besloten zitting wordt voorgesteld op grond van artikel 28, § 1, DLB, onder verwijzing naar elementen die de persoonlijke levenssfeer raken. Het betreft dus gevallen waarin de private levens- en belangensfeer van een persoon ter sprake kan komen of ter sprake komt.”
Op de gemeenteraad van 1 juli voerde Kristien Van Vaerenbergh nog een precedent aan waarin de gouverneur stelde dat de dading niet eens mocht behandeld worden zonder een voorafgaandelijk mandaat van de gemeenteraad. Maar dat werd door de meerderheid weggewuifd.
Zie ook:
Bekommerd om veiligheid kinderen
Gemeente trekt eigen vergunning in