Op 29 maart heeft de gemeenteraad aan Koenraad Tinel het ereburgerschap toegekend. Dit werd zondag 21 augustus uitbundig gevierd.
Koenraad Tinel is 88 jaar en woont reeds 25 jaar in de deelgemeente Vollezele. Hij is beeldhouwer, grafisch kunstenaar, schrijver en dichter met internationale uitstraling. In de voorbije 3 decennia toonde hij zijn werk in opvallende tentoonstellingen in eigen land en daarbuiten. Hij heeft ook heel wat gemengde kunstprojecten op zijn actief, in samenwerking met gerenommeerde regisseurs, acteurs, musici en schrijvers. Zijn thema’s zijn onder meer de oerverhalen van de mens, Europa en het oorlogsverleden omtrent Wereldoorlog 2. Daarmee staat ook zijn vriendschap en samenwerking met Simon Gronowski in verband. Koenraad kreeg in 2020 een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel.
Koenraad Tinel is onder meer de schepper van iconische beelden zoals De Ontvoering van Europa op de flank van de Congoberg in Vollezele en het trekpaard Prins op de markt van Lennik. Hij heeft ook tentoonstellingen gehouden in Vollezele, in Geraardsbergen en in Ninove. Op die manier heeft hij onze gemeente en onze streek mee op de kaart gezet.
De huldiging
Lees verder onder deze foto
De huldiging vond plaats op zondag 21 augustus in het GC Baljuwhuis. Het voltallige college van burgemeester en schepenen overhandigde een oorkonde ter erkenning van z’n ereburgerschap.
Toespraak van schepen Ludo Van Paepegem, schepen van cultuur
“Beste Koenraad, Burgemeester, Geacht publiek,
Op 29 maart van dit jaar heeft de gemeenteraad van Galmaarden eenstemmig het ereburgerschap van onze gemeente toegekend aan u, Koenraad Tinel.
Het was de bedoeling dat ik mij zou beperken tot het vermelden van de redenen voor deze erkenning, en dat een andere spreker aan deze viering een kunstzinnige noot zou toevoegen. Bij ontstentenis van zo een bevlogen spreker, heb ik geprobeerd om mijn bijdrage enigszins te verdiepen.
Als we vandaag Koenraad huldigen, dan is het natuurlijk voor wat hij heeft gemaakt voor zichzelf en voor ons in zijn actieve leven als kunstenaar. Evenwel, aan dat huidige leven als publiek bekend kunstenaar gingen andere levensfasen vooraf.
Koenraad was van kleins af aan ondergedompeld in een kunstzinnige omgeving, van muziek en beeldende kunsten, zowel bij zijn ouders als in de ruimere familie. Hijzelf leerde vanaf zijn 5 jaar piano spelen. Hij koos evenwel voor kunstonderwijs met specifieke aandacht voor beeldhouwkunst. Hij vond een job als wetenschappelijk tekenaar bij het Koninklijk Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel. Dan besloot hij om zich verder te bekwamen in de metaalbewerking, smeden en lassen. Hij begon in 1963 een smederij en smeedde en laste onder andere meubilair voor musea en sokkels voor de beelden van kunstenaars, van andere kunstenaars dus. Hij werd dus eerst een ambachtsman.
Drie jaar later, in 1966, trok hij met vrouw en kinderen naar Gooik en begon met een bronsgieterij voor eigen werk. Hij zal wel al altijd een kunstenaar geweest zijn, maar dan, werd hij het ook echt. Na 5 jaar combineren van kunstenaarschap en smederij, stopte hij in 1971 met de smederij, en begon hij als docent beeldhouwkunst aan de Sint-Lukas Hogeschool in Brussel. Dat bleef hij 28 jaar doen, tot in 1999. Hij is dus ook een leraar geweest.
Tegen dan was hij ook verhuisd van de vierkantshoeve in Gooik naar het 1000-jarige motte-kasteel Hof te Leysbroek hier in Vollezele.
Wat voor een kunstenaar is Koenraad in meer dan 50 jaar geweest? Wat voor een beeldhouwer? Wat voor een tekenaar? Vele van zijn beelden en tekeningen zijn geen getrouwe weergave van de zichtbare werkelijkheid. Het zijn meestal voorstellingen van wezens die in de zichtbare wereld zouden kunnen bestaan, maar met vormen die we nooit eerder zijn tegengekomen. Waarschijnlijk drukken ze indrukken, gevoelens, gedachten en worstelingen van Koenraad uit, die voortkomen uit de natuur, de mensen en de wereld rondom hem, of die gewoon in zijn binnenste zijn ontstaan. Sommige lijken te verwijzen naar eeuwenoude verhalen van ons menselijk bestaan, over leven en dood, hoop en wanhoop, bedrog en waarheid.
De indrukken van de verwarring en de gruwel aan het einde van de oorlog op de 10-jarige Koenraad zijn een belangrijke bron. Door zijn kunstenaarschap heeft hij zijn eigen uitweg gevonden uit de spoken van dat verleden. Hij maakte illustraties bij de boeken van belangrijke Joodse schrijvers uit het verleden, zoals de Rus Isaac Babel en de Oekraïner Joseph Roth, en van de Amerikaan Isaac Bashevis Singer, die in 1978 de Nobelprijs voor literatuur kreeg. Hij tekende zijn jeugdherinneringen uit in de publicaties Scheisseimer en Flandria Catholica uit 2009 en 2010. Hij raakte zeer goed bevriend met de Joodse advocaat Simon Gronowski, die als kind zelf uit de trein naar Auschwitz kon springen, maar zijn hele gezin in de oorlog verloor. De documentaire Oorlogskinderen en het boek Eindelijk Bevrijd uit 2012 en 2013 gaven hieraan uitdrukking.
Koenraad heeft ondertussen een indrukwekkende reeks van tentoonstellingen en publicaties afgeleverd, vooral in België, maar ook in het buitenland. Hij heeft meegewerkt aan toneelvoorstellingen, onder andere met Josse De Pauw, muziekopvoeringen en lezingen. In 2020 kreeg hij samen met zijn vriend Simon een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel en de Université Libre de Bruxelles.
Voor onze gemeente en onze streek is het eerst en vooral een eer om een dergelijk kunstenaar onder ons te hebben. Maar Koenraad heeft onze streek ook al tastbaar verrijkt. Hij heeft tentoonstellingen gehouden in het Hof te Leysbroek in Vollezele, in Ninove en in Geraardsbergen. Hij publiceerde samen met Stefan Brijs zijn Verhalen uit het Pajottenland. Hij heeft het standbeeld Prins gemaakt dat op de markt van Lennik staat, het standbeeld van Urbanus in Tollembeek en de Ontvoering van Europa, die terug is van weggeweest op flank van de Congoberg.
Koenraad Tinel is een virtuoos kunstenaar. Tegelijk is hij altijd een ambachtsman gebleven, een smid. Naast creativiteit en bevlogenheid, heeft hij ook oplossingen voor praktische problemen. Zijn gedachten zijn vrij. Hij spreekt rechtuit. En hij heeft vooral aandacht voor de goede kanten van iedere situatie, voor de mogelijkheden. Daarom hebben we hem graag. En zullen we hem graag de oorkonde overhandigen van ereburger van onze gemeente Galmaarden.
Koenraad, het ga jou nog vele jaren goed op het Hof te Leysbroek.”
Foto's: Luc Cromphout