Slachtoffer treinramp begraven

HALLE - Het enige Halse slachtoffer van de treinramp, Philippe Vanden Eynde (39), is dinsdagvoormiddag begraven in de Sint-Jozef en Sint-Franciscuskerk van Essenbeek. Het werd een emotioneel afscheid van “een levenslustige en joviale man met het hart op de juiste plaats, die hield van muziek, voetbal en gezelligheid”. Vrienden en familie waren zo talrijk aanwezig dat niet iedereen de kerk binnen kon.

Toen de eredienst om 10u begon, stonden er nog steeds tientallen mensen buiten op de trappen te wachten. De kerk bleek uiteindelijk te klein om alle rouwenden op te vangen. Philippe Vanden Eynde laat dan ook zijn vrouw, An Deneyer, twee kinderen, Dorian (12) en Joy (9), zijn vrienden, onder andere van Voetbalclub Klabbeek SC, en collega's achter. Ook onder meer burgemeester Dirk Pieters (CD&V), gouverneur van Vlaams-Brabant Lodewijk De Witte en een delegatie van de Halse brandweer en politie was aanwezig.

Tijdens de ingetogen plechtigheid getuigden Philippes meest dierbare familieleden over hun leven met Philippe en hoe het nu verder moet. Dorian en Joy vertelden hoe goed hun papa wel niet voor hen was en vroegen zich af wie hen nu gaat instoppen 's avonds. “Je was een papa uit de duizend”, staat op het bidprentje te lezen. Ook zus Patricia Vanden Eynde haalde aan hoe Philippe haar als kleine jongen steeds vroeg of zijn kleren bij elkaar pasten. Ze had het over hun laatste uitstap naar de Q-Party en het recente verlies van hun zieke moeder.

 

Maar de meest emotionele getuigenis kwam ongetwijfeld van zijn vrouw An Deneyer. Zij bedankte haar man voor de 18 jaren vol liefde en geluk. “We weten dat je niets liever zou doen dan nu bij ons zijn”, vertelde ze. “Zoeteke, ik weet niet hoe ik verder moet zonder jou”, vroeg ze zich af. “Maar ik moet, voor de kinderen. Maar ik mis mijn teddybeer naast mij 's nachts en de kinderen missen hun papa, hun god. Waarom jij? Je had geen vijanden en was zo graag gezien”, besloot An Deneyer. Een moedige getuigenis die heel wat emoties losweekte bij de aanwezigen.

 

Die vraag, “Waarom?”, kwam vaak terug. Philippe Vanden Eynde had normaal immers niet op de bewuste trein gezeten, maar hij had de griep en kwam naar huis. “Waarom ben je zo bruusk uit ons leven genomen? Je had griep en wou met de trein vlug bij ons zijn”, schrijven An, Dorian en Joy op het bidprentje.


Nieuws melden Adverteren op Persinfo?