Op het herdenkingsmoment ‘Jo Baetens, 30 jaar later’ stelt Lennikenaar Hedwig Meert opmerkelijke kunstwerken ten toon rond de figuur van de betreurde topsporter.
Hedwig Meert maakte de topjaren van het Lennikse volley intensief mee. “Met een aantal vrienden, die we op de tribune leerden kennen, volgden we ook vele matchen op verplaatsing. Jo was een kanjer van speler, die gehecht was aan zijn dorp. En Lennik leefde toen! De volleyclub was toen volop aan het groeien”, herinnert Hedwig zich.
“Ik vond het een leuk idee om Jo te eren en besloot daarom vorig jaar om wat kunstwerken te maken. We staan er niet meer bij stil welk een enorm talent wij hier in huis hadden. Het is zo erg dat hij plots overleed. Toen was er nog zo geen goede medische begeleiding. Jo verdient het dat we aan hem aandacht besteden.”
Lees verder onder onze foto's
“Ik had foto’s nodig maar op Google was er niet veel te vinden. Via Jo’s moeder en vrienden kreeg ik die wel. Ik begon te tekenen en te schilderen en plaatste wat studiemateriaal op internet. De reacties waren heel positief en het nieuws dat er een herdenking kwam gaf me moed om verder te werken.”
“Ik herbekeek ook een aantal reportages waardoor ik de emoties rond het volley kan bestuderen. Ik wilde sfeerbeelden verwerken in tekeningen en op doek en daar kunstzinnig mee aan de slag gaan. Zijn wat rossig haar mag daarbij tot uiting komen.”
Hedwig heeft er zich in vast gebeten. Lange uren is hij er mee bezig, bekijken hoe het op doek moet komen, herbekijken, bijwerken. “Enkele werken met het rugnummer 8 vallen buiten formaat waardoor ik kaders moest bestellen in het buitenland. Op de herdenking zal er een vier- à vijftal schilderijen en evenveel tekeningen, gemaakt met een mix aan materialen, te bewonderen zijn.”
Steeds beter worden
De 63-jarige Hedwig studeerde net af in het Deeltijds Kunstonderwijs Tekenkunde – Modeltekenen in Aalst. “Ik kreeg zeer goede commentaren van de examenjury. Ze vonden dat ik zeker verder moet doen. Ik werk direct met de pen waardoor het onmiddellijk goed moet zijn, maar dat vraagt een sterke concentratie. Ik wil nog beter leren schilderen, steeds meer technieken onder de knie krijgen, nieuwe uitdagingen aangaan. In september start ik een nieuwe weekendopleiding schilderkunst in het atelier van Stefan Annarel in Mechelen.”
Hedwig is heel leergierig en bezoekt regelmatig musea in binnen- en buitenland. “Ik schaf me ook regelmatig kunstboeken aan en volg collega’s om te zien hoe zij werken. Het is constant zoeken en bijleren. Volleerd word je nooit in de kunstwereld. “Volgend jaar in februari ga ik op pensioen en kan ik me ten volle op mijn hobby toeleggen. Mijn atelier bevindt zich op een verdieping van ons huis. “
Aangeboren talent
“Tekenen zat er bij mij altijd al wat in. Bij wedstrijdjes op school was ik altijd als eerst klaar. Tekenen heeft me altijd geboeid. Op Don Bosco was ik ook snel weg met het technisch tekenen. Als hoofdinspecteur bij de politie moest ik regelmatig situatieschetsen maken. De procureur was steeds tevreden omdat alles zo goed was weergegeven”, zegt Hedwig glimlachend.
Toekomst
Als kunstenaar moet je begeesterd zijn door je werk. Het is dikwijls steeds opnieuw uitproberen en bijwerken en het ene moment lukt dat beter dan het andere. Ik wil me steeds verder bekwamen. Ik heb niet de ambitie om veel geld te vragen voor mijn werk, als ik maar uit de kosten geraak. Materialen en doek kosten wel wat geld.”
Na de reeks over Jo Baetens wil Hedwig duiven en duivenmelkers in beeld brengen. En daarna volgt er wellicht een reeks van portretten van Lennikse politici, over de partijgrenzen heen.