Jean Pierre Van Cauwelaert gidst al jarenlang in Dilbeek en omstreken. Hij vertelt ons in geuren en kleuren over zijn ervaringen én zijn ‘heetste’ gidsmomenten…
Een jaar of twee geleden leidde ik een groep door het Pajottenland. We bezochten het Kasteel van Gaasbeek, maar het was zo warm dat er zelfs in het park niet genoeg schaduw was. Ik verlekkerde de groep op een koel drankje in de Pedemolen, dat in de zomerperiode op zondagnamiddag door verenigingen wordt uitgebaat. Maar het lot was ons niet gunstig gezind. Ten gevolge van het warme weer was het streekgebonden gerstenat ‘geuze of kriek’ niet meer voorhanden. We trokken verder naar het Lambiekcentrum in Beersel. Normaal krijg je daar een proevertje, maar de groep gaf aan: ‘Met een proevertje komen we niet toe. Zet maar direct de flessen geuze of kriek op tafel!’. En geloof mij, die flessen waren een kort leven beschoren.
Gids in hart en nieren
Ik heb de microbe voor het gidsen te pakken gekregen in het humaniora. Ik had leerkrachten geschiedenis waarbij je aan de lippen hing. Ik volgde les in het Sint Jozef Instituut, in het domein van het kasteel van Kruikenburg. Zo ontdekte ik Everard ’t Serclaes, een belangrijk man in de historiek van het Pajottenland en Brussel, wat mijn voorliefde voor geschiedenis nog verder aanwakkerde. In mijn twintiger jaren begon ik te gidsen, voortvloeiend uit het feit dat ik sterk actief was in het verenigingsleven. Omdat Dilbeek ontzettend veel te bieden heeft, werd het al snel één van mijn specialisaties. De laatste jaren ben ik steeds intenser met het gidsen bezig, dit in Dilbeek en het zuidelijke Afrika.
Wandelende encyclopedie
Ik gids ieder jaar in het kader van ‘Uit Stappen’, een initiatief van de gemeente Dilbeek. Geïnteresseerden kunnen maandelijks aansluiten bij een gegidste wandeling. Het is leuk dat je mensen kan prikkelen met plekjes die ze nog niet kennen, ook al wonen ze hier reeds jaar en dag. Een voorbeeld: toen ik in Groot-Bijgaarden gidste, vroeger bekend omwille zijn bloemen- en groentekwekers, wandelden we langs die oude velden en bezochten we de serres van Johan Dubois. Die plekken zijn niet standaard te bezoeken en dat maakte deze wandelingen uniek. Maar wij, gidsen, weten ook niet alles. Mensen denken soms dat we wandelende encyclopedieën zijn, maar wij leren evengoed van onze groepen als zij van ons. Net deze interactie en kennisoverdracht maken het zo boeiend.
Mooiste plek van Dilbeek
Ik zou niet weten wat mijn lievelingsplek is in Dilbeek, want er is zoveel interessants te zien. Groot-Bijgaarden is zeker de moeite. Een verstedelijkte gemeente, waar je op wandelafstand heel wat mooie erfgoedtroeven kan terugvinden. Waaronder de Sint-Egidiuskerk, dat een ware schat huisvest; een liggende Christus van Jeroom Duquesnoy, één van de bekendste beeldhouwers uit de 17de eeuw. Maar ook het Kasteel de Viron is om je vingers bij af te likken: de geschiedenis van de familie de Viron, de architect Jean-Pierre Cluysenaar, het thema ‘de seizoenen’ van het bouwwerk, de legende van Alena en de directe omgeving maken het monument onwaarschijnlijk interessant.
Warmoezenierswandeling
Op 11 oktober gidst Jean Pierre de ‘Warmoezenierswandeling’ in Groot-Bijgaarden. In een mooie wandeling zoek je het beetje groen op dat nog overblijft achter het kasteel van Groot-Bijgaarden, het Friesland en rond de Rodenberg.
- Wanneer: 11 oktober om 14u30 (duur ± 2 uur)
- Waar: Pampoelhuis, Gemeenteplein, 1702 Groot-Bijgaarden (afstand ± 5km)
- Prijs: € 1 ter plaatse te betalen
- (Onder voorbehoud van de coronamaatregelen)
Dit artikel staat in het zomernummer van het PenZine, het gratis Pajot-Zenne magazine. Vind je het magazine niet bij je vertrouwde bakker, slager, apotheek, warenhuis? Lees het dan hier online: https://issuu.com/rlzzz/docs/penzine_zomer_2020