OETINGEN – In Gooik zijn ze zowat met verstomming geslagen. Een Armeens gezin met twee kleine kinderen moet het land verlaten tegen 16 januari 2016. De Gooikse gemeenschap wil er alles aan doen om deze mensen in hun gemeente te houden maar de procedure is al ver gevorderd.
Vahram Muradyan (30), zijn echtgenote Anahit (28), hun zoontje Tigran (8) en dochtertje Susanna (6) verblijven sinds 2011 in een sociale woning inOetingen. Susanna was nog een baby toen het gezin in ons land terecht kwam.
Ongeval
Vahram was officier bij de brandweer in Armenië. “Ik kwam in moeilijkheden toen ik werd gedwongen om een verslag van een dodelijk ongeval te vervalsen. Er was een wagen van een brug gereden en dat ongeval kostte het leven aan twee jonge mensen. In de wagen zaten de schoonzoon van de president van het parlement en een meisje. Ik moest het meisje verzwijgen en schrijven dat het ongeval te wijten was aan een klapband terwijl er in de wagen flessen sterke drank gevonden werden. Ik wilde alleen een eerlijk verslag opstellen. Ik kreeg meer en meer problemen en werd zelfs opgepakt en drie dagen opgesloten en zwaar mishandeld. Ik bleef weigeren een vals verslag op te stellen”, vertelt Vahram.
Moskou
Met de hulp van mijn oom, die burgemeester was, kon het gezin in december 2010 vluchten naar Moskou. “We konden maar één koffer mee nemen. In Moskou vernamen we dat we gezocht werden. De familie van het overleden meisje wilde weten wat er gebeurd was. Ook in Moskou voelden we ons niet veilig. Met de hulp van een Armeense vriend konden we vluchten naar Europa. Samen met drie andere gezinnen kwamen we in België terecht”, zegt Vahram.
In Brussel ging de begeleider er met de paspoorten van de Armeniërs van door. "Fedasil plaatse ons eerst in Houthalen-Helchteren en daarna in Broechem. Ik werd ondertussen ook ziek van de stress. Vier maanden later mochten we vertrekken naar een sociale woning in Gooik."
Beste van de klas
Ondertussen loopt zoontje Tigran al vijf jaar school in Oetingen en hij is er de best van de derde klas. Zusje Susanna zit in de derde kleuterklas. Na 4 maanden taalcursus in Halle sprak Vahram als nel een aardig mondje Nederlands. Hij is lid van enkele verenigingen en hielp mee de nieuwe kleuterklassen van het dorp in te richten. Hij helpt op het Gooikse gemeentehuis met het onthaal van Syrisch-Koerdische vluchtelingen. “Ik hielp hen bij het invullen van hun documenten en maakte hen wegwijs in de streek”, zegt Vahram. Hij speelde al piano in de kerk in Buizingen en voor de school.
Humanitaire redenen
Het gezin wacht bang af. “Onze advocaat gaat een procedure ‘om humanitaire redenen’ opstarten. Ons zoontje moet zijn schooljaar kunnen afmaken”, zegt Vahram. “Wij zijn niet om het geld naar hier gekomen. Ik wil niet profiteren van het OCMW want dat is gemaakt voor behoeftige mensen. We zijn gewoon bang dat ik ginder ga opgepakt worden en dat er niet voor onze kinderen kan gezorgd worden. Ik ben ook bang om mijn ouders die ginder nog zijn. Hier zou ik bij de brandweer kunnen gaan werken.”
Petitie
De procedure blijkt al ver gevorderd te zijn. De documenten, die het gezin toegestuurd krijgt, zijn steevast in het Frans opgesteld, een taal die het gezin niet begrijpt. Mogelijk zijn er op die manier al beroepskansen vorbij gegaan. Burgemeester Michel Doomst en OCMW-voorzitter Jan Depester begrijpen de gang van zaken niet goed maar hebben beloofd alles in het werk te stellen om hun gasten te helpen. “Dit is nu een typevoorbeeld van mensen die zeer goed geïntegreerd zijn”, zegt Doomst. Er loopt al een petitie die zowat overal in Gooik kan ondertekend worden. Donderdag heeft er een overleg plaats tussen de gemeente, het OCMW en de school om te bekijken welke acties er op touw gezet kunnen worden om de familie te steunen en om de beslissing te laten herzien.
We laten Vahram hieronder zelf aan het woord: