BRUSSEL – De zogenaamde “metroverkrachter’ wordt de komende tien jaar ter beschikking gesteld van de strafuitvoeringsrechtbank (SURB). Hij kreeg eerder al de maximumstraf van 10 jaar cel voor een reeks verkrachtingen en kon geen bijkomende celstraf meer krijgen. Met de nu opgelegde maatregel kan de SURB hem tot 2029 achter de tralies steken.
De twintiger stond terecht voor de verkrachting van vier meisjes, waarvan de jongste amper 12 jaar oud was. Hij kreeg zijn bijnaam omdat hij zijn slachtoffers vaak opspoorde in de metro en hen dwong met hem uit te stappen. In 2010 kreeg hij al 10 jaar cel voor zes verkrachtingen en één poging tot verkrachting in 2008 en 2009. Achteraf is gebleken dat hij nog slachtoffers had gemaakt, maar omdat die feiten in dezelfde periode waren gepleegd, kon hij daarvoor geen extra straf meer krijgen.
Op het proces eerder deze maand eiste het openbaar ministerie dan maar dat de man ter beschikking werd gesteld van de SURB. De rechtbank volgde het parket en besliste vandaag dat de metroverkrachter bovenop zijn eerder verkregen celstraf nog eens tien jaar ter beschikking wordt gesteld. Met die maatregel heeft het gerecht de mogelijkheid om de serieverkrachter nog 16 jaar uit de maatschappij te houden.
Datzelfde gerecht had overigens de helft van alle gepleegde verkrachting kunnen voorkomen, net als dit tweede proces. De twintiger werd namelijk in januari 2009 al opgepakt voor de verkrachting van een 15-jarig meisje, maar hij werd enkele maanden later al vrijgelaten omdat hij niet gelinkt kon worden aan andere feiten. Een onbegrijpelijke zaak, want de politie beschikte over zijn DNA-materiaal. Helaas gaf noch het parket noch de onderzoeksrechter de opdracht om het DNA te vergelijken met het erfelijk materiaal dat in verschillende onopgeloste zedenzaken was aangetroffen.
In de maanden na zijn vrijlating sloeg de serieverkrachter nog vijf keer toe. De laatste keer, in september 2009, klom hij ’s nachts binnen in het appartement van een 25-jarige vrouw die er te lag slapen lag. Hij greep haar bij de keel en bedreigde haar met de dood, waarna ze werd verkracht. De man werd later opgepakt en in 2010 veroordeeld voor zes verkrachtingen en één poging tot verkrachting. Na dat proces werd nieuw DNA-onderzoek gevoerd en toen werd duidelijk dat hij naast de 25-jarige vrouw nog drie andere slachtoffers had gemaakt. Had het gerecht na zijn eerste arrestatie al het DNA-materiaal vergeleken, was 25-jarige vrouw nooit verkracht en hadden de drie andere misbruikte meisjes reeds in 2010 hun verkrachter veroordeeld zien worden.