In de landelijke gemeente Vollezele is ontevredenheid gerezen omdat de gemeente heel wat graven willen laten weghalen. Vele inwoners brengen er zeer regelmatig een bezoekje aan het graf van hun dierbare overledene(-n). Er werd meteen een actiecomité opgericht.
“Midden september 2020 waren wij dan ook totaal verrast plots ‘Bekendmakingsbordjes’ van de gemeente te vinden aan het graf van onze geliefden, ter aankondiging van hun concrete plannen om grafzerken, waarvan de ‘grafrust’ verstreken was, te laten verwijderen en hierna de begraafplaats verder ‘duurzaam’ te willen inrichten.” De mailbox redbegraafplaatsvollezele@gmail.com van het actiecomité loopt vol van berichten van andere ‘misnoegden’.
Velen dreigen deze Allerheiligen een voorlaatste keer naar het graf van hun dierbare te kunnen gaan op de begraafplaats van Vollezele. Velen zijn daar bijzonder ontzet over. De familie Vanderplasschen bijvoorbeeld vreest het graf van hun mama die ze 37 jaren geleden moesten ‘afgeven’, te zien verdwijnen. Ook achternicht, Marleen De Clus en haar broers wilen het graf van haar in 1983 eveneens té vroeg overleden mama behouden.
“Na een mailtje naar het gemeentebestuur voor verdere uitleg werd een delegatie uitgenodigd op het gemeentehuis waar wij, zeer ontzet over de plannen, de gelegenheid kregen ons ongenoegen hierover te uiten.”
“Ook al is dat voor niet-geconcessioneerde graven mogelijk na minimum 10 jaar grafrust, vinden wij het hartverscheurend dat wij onze dierbaren niet langer kunnen laten « rusten in vrede ». Bij velen gaat het over een te vroeg overleden vader of moeder en voor velen betekent dit graf een échte troostplek, die betekenisvol blijft, waar men troost geeft en krijgt wanneer men worstelt met gemis, verlies, afscheid. Onze burgervader riep trouwens bij de opening van de Ferm-troostplek op het Brilliantpleintje op zondag 18 oktober op om troost te zoeken en te bezinnen in deze barre tijden. Maar anderzijds beslist het gemeentebestuur hoogst persoonlijke troostplekken te willen ontnemen.”
“Er vond op deze begraafplaats reeds een aantal jaren geleden een ontruiming van 6 perken plaats, van overledenen die ons in de jaren 1960 ontvielen. Toen was het zogenaamd om « plaats » te maken… En nu plant men bijkomend de graven van de jaren 70/80 weg te halen, te anonimiseren, te ‘ontpersoonlijken’. Wie gaat er nog naar een begraafplaats waar het merendeel van de graven « weg » is ? Want dàt is het gevolg wanneer deze geplande ontruiming ook effectief doorgaat. Nog te zwijgen van het weghalen van de vele Vollezeelse familienamen, weg geschiedenis van een dorp, weg herinneringen aan hen die ons dorp gestalte gaven, weg ‘erfgoed’,…”
“Het is een harde noot om te kraken, temeer daar wij de noodzaak voor zo’n verdere ontruiming niet inzien, want er is nog een overschot aan plaats om de plannen van de herinrichting te realiseren (grotere strooiweide, bijkomend colombarium, bezinningszuil, bezinningsbankje, aanleg van een « parkje »,…). Dezer dagen kiezen trouwens ook veel minder mensen voor begraving, maar eerder voor crematie met uitstrooiing of bijzetting in het columbarium, dat sowieso al minder plaats inneemt. Plaatsgebrek op een halflege begraafplaats kan dus geen ‘issue’ zijn. Getuige daarvan onderstaande foto’s van vóór en na.”
Begraafplaats vóór geplande ontruiming
Begraafplaats nà geplande ontruiming
“Er werden door het gemeentebestuur mogelijke opties geformuleerd gaande van de betrokken overledenen te laten liggen en enkel de grafzerk weg te nemen (zonder garantie dat er ooit een verplichte ontgraving zou gebeuren en de dierbare in een knekelput dreigt te verdwijnen) tot een geplande ontgraving die kan aangevraagd worden (wég, de grafrust) en het stoffelijke overschot dan elders op de begraafplaats met een betaalde concessie te herbegraven (of te cremeren) (kostprijs 2000€ à 3000€, voor wie dit kan bekostigen - dààr gaat het ‘gelijkheidsprincipe’).”
“In geen van deze opties kan ons actiecomité zich vinden: het is evident dat wij onze troostplek op de begraafplaats allerliefst behouden en onze beminden daar verder kunnen laten rusten waar ze ooit ‘ter ruste’ (RIP – « rest in peace ») werden gelegd. Het voorstel om de concessie met terugwerkende kracht te voldoen, kan of wil het gemeentebestuur ook niet in overweging nemen.”
“Bij wijze van tegemoetkoming hebben wij als actiecomité de koppen bij elkaar gestoken om een compromis uit te werken, dat plaats laat voor de wensen van de gemeente enerzijds en onze bezorgdheden anderzijds en waar eenieder zich dus zou moeten in kunnen vinden.
Wij hopen dat het gemeentebestuur ons voorstel (dat door een 40-tal lotgenoten ondertekend werd) in overweging wil nemen en kijken uit naar een spoedige reactie en dit graag vóór 1 november, waar het wellicht onze voorlaatste Allerheiligen wordt aan het graf van onze teerbeminden.”
“Tevens stelden wij hen voor om, in het kader van burgerparticipatie, een afgevaardigde van ons actiecomité inspraak te laten hebben in de plannen die de gemeente voor de herinrichting aan het uitwerken is, omdat de inbreng van een persoonlijk betrokken persoon een meerwaarde hiervoor kan betekenen. Wij kijken uit naar hun constructieve reactie.”
“ We plannen verder ook nog een petitie om met voldoende handtekeningen deze ontruiming « on hold » te zetten."
Ingezonden foto's