Tim t’Kint komt bij de komende gemeenteraadsverkiezingen niet op. In een kwarteeuw zag het Affligemse gemeenteraadslid heel wat veranderen.
Tim zelf aan het woord :
"Precies 25 jaar geleden was een artikel in Knack de start van mijn allereerste campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ik kan me de opwinding en de spanning nog goed voor de geest halen.
Een kwart eeuw als Affligems politicus ... het is een periode waarin natuurlijk heel wat veranderd is: zo worden bijvoorbeeld sinds het nieuwe gemeentedecreet steeds minder dossiers grondig besproken op de gemeenteraad. Maar ook de politieke cultuur is harder en
persoonlijker geworden. Dat maakt dat ik al enige tijd minder voldoening haal uit mijn werk als raadslid. Immers, wat voor zin heeft het een dossier in te studeren als je er nog nauwelijks over kan debateren?
De afgelopen jaren had ik meer en meer het gevoel dat een debat ten gronde onmogelijk was geworden en dat feiten gecounterd werden met leugens of schelden. Over de grond van de zaak werd nauwelijks nog gepraat of overlegd - argumenteren werd vervangen door een welles-nietes spelletje.
Ter illustratie: een gemeenteraad duurde vroeger al gemakkelijk enige uren, terwijl we nu hooguit een half uurtje nodig hebben - een kwartiertje langer als we weer eens ruzie maken - pardon, debatteren.
Zelfs over politiek weinig beladen onderwerpen zoals cultuur bleek amper iets mogelijk - nauwelijks verholen pogingen om reeds gemaakte afspraken te torpederen werden zo flagrant dat betrokken raadsleden me kwamen toefluisteren niet achter bepaalde acties van hun partijgenoten meer te staan ...
Wat ook niet geholpen heeft bij mijn enthousiasme voor de politiek was de lijstvorming in 2012 waar ik toch wat geschrokken ben van de manier waarop sommigen het samengaan van de Vlaamsgezinde raadsleden geblokkeerd hebben op zo’n manier dat ik er enkel een eigenbelang in kan zien. Mijns inziens hebben we daar een enorme kans gemist om in één klap de sterkste formatie van Affligem te worden.
Harry Truman sprak ooit de intussen bekende woorden “If you can’t stand the heat, get out of the kitchen”. Wel, dat is precies wat ik ga doen. Ik zal geen campagne voeren voor een herverkiezing in oktober en verlaat eind dit jaar de gemeenteraad.
Het zou niet fair zijn die beslissing enkel toe te schrijven aan de punten die ik hierboven beschreven heb. Andere factoren hebben minstens even sterk meegespeeld. Ik wil graag na 25 jaar meer tijd vrijmaken voor familie en vrienden maar heb ook een nieuwe uitdaging gevonden als consul voor Vanuatu. Voorts kijk ik uit naar een leven met minder vergaderingen, minder gekibbel en vooral meer plezier, goed gezelschap en dito boeken.
Toch wil ik benadrukken dat wanneer ik de balans opmaak van dat kwart eeuw, die ontegensprekelijk positief is en ik er bijzonder tevreden en zelfs met enige trots op terugkijk.
Ik had mee de hand in belangrijke beleidsbeslissingen, ik heb de kans gekregen me te bekwamen in het uitdiepen van dossiers, ik heb beter leren spreken voor publiek en geleerd om te gaan met andere meningen. De politiek bracht me ook in contact met ontzettend boeiende mensen die ik anders allicht nooit had leren kennen. Collega raadsleden die ik leerde kennen als verstandige en betrokken mensen, ook over de partijgrenzen heen - al is precies het omgekeerde ook het geval gebleken, wat op zich ook weer leerzaam was. Maar net zo goed maakte ik kennis met dorpsgenoten die me met zowat alle mogelijke vragen contacteerden - ik heb hen zo goed en kwaad als dat kon verder geholpen - de laatste jaren telkens met het nadrukkelijke verzoek vooral niet te vermelden dat ik geholpen had en zo kans op een torpedo voor het dossier te voorkomen.
Mijn manier van werken heeft allicht wat wrevel opgewekt bij sommigen, maar ik heb mogen ervaren dat ik door de jaren heen ook op een trouwe aanhang kon rekenen. Dat ik het in de laatste peiling van enige weken geleden nog altijd meer dan goed deed, maakt dat ik toch wel met enige fierheid de arena verlaat.
Ik ben, kortom, dankzij deze lange periode in de gemeenteraad, gegroeid als mens en ben dankbaar voor alles wat ik mocht meemaken. Daarom blijf ik ook bereid, indien N-VA Affligem dat wenst, mijn ervaring achter de schermen in te zetten.
Tenslotte nog dit: Ik heb in al die jaren mogen ervaren dat zelfs de meest fervente tegenstanders uit het verleden, eens ze de arena verlieten, de tegenstellingen opvallend gemakkelijk konden relativeren en zelfs vriendelijk en aangenaam in de omgang werden.
Ik neem dan ook graag afscheid als gemeenteraadslid in alle vriendschap, sans rancune en hoop op hetzelfde voor elk van mijn vroegere opposanten."