SINT-ULRIKS-KAPELLE - De leerlingen van het vijfde en het zesde leerjaar van basisschool De Kriebel brachten afgelopen nacht door in zelfgemaakte barakken van hout, karton en dekzeilen. Dat doen ze niet omdat ze gestraft waren door mama en papa, maar wel om te ervaren hoe straatkinderen leven.
“We hebben er over gepraat in de les”, zegt juf Nancy. “Maar met praten alleen kan je kinderen niet alles duidelijk maken, het beste is dat ze het eens aan den lijve ondervinden.”
Hoewel het gisteren niet echt heel warm was, waren de leerlingen niet bang kou te zullen lijden. “Onder ons zeil is het lekker warm,” zegt Bo. “En we liggen dicht bij elkaar. Ik denk dus niet dat we daar last van zullen hebben.” Sander weet dan weer uit ervaring dat het allemaal best meevalt. Hij heeft al gekampeerd. “Ik heb genoeg kleren en in de slaapzak is het best warm” legt hij uit. Ook van een nachtje niet thuis slapen heeft hij geen schrik. “Ik ben hier bij mijn vrienden, dus dat komt allemaal in orde.”
“Natuurlijk zal niemand toegeven dat ze een beetje bang zijn”, lacht juf Nancy. “Maar voor de zekerheid blijft er toch de hele nacht iemand van ons wakker aan het kampvuur. Daar kunnen ze zich indien nodig ook even komen verwarmen.”
Voor ze in hun barakken kropen die ze samen met ouders en grootouders bouwden, kregen de kinderen nog uitleg over de mobile school, die echt met straatkinderen werkt. Ze leerden ook schoenen poetsen, grafitti, rappen en schreven zelf een liedje. Met een soepje en een lekkere zelfgemaakte croque-monsieur op het kampvuur deden ze krachten op voor dat drukke programma.