De aankondiging van de sluiting van Logistics Ternat op 24 februari 2010 was het bittere einde van een onzekere leidensweg voor de 263 werknemers. De vakbonden voerden de weken en maanden voordien al een oneerlijke strijd met de directie omdat die een verlening van het contract met Carrefour keer op keer uitstelden.
Hoe luid er voor de officiele medeling van in de refter van het bedrijf nog protest werd gevoerd door de werknemers, zo stil was het er na de harde woorden van grote baas Ernst Cuppens. Na een korte periode van ongeloof, volgde het besef dat het sociale bloedbad was voltrokken. "De mededeling kwam aan als een slag in het gezicht", zegt Nancy Borremans (33). "Niet alleen ik, maar ook mijn man Jurgen Geeroms (34), mijn vader Jean-Pierre (63) en mijn broers Johan (31) en Stefaan (29) en mijn nonkel Jozef (53) stonden plots op straat. Een groot deel van de familie zat van de ene dag op de andere zonder inkomen."
Van de 263 werknemers mocht een deel op brugpensioen, van de overigen heeft een kleine tachtig procent opnieuw werk. Nancy is een van hen heeft haar leven intussen helemaal omgegooid. "Ik heb een kinderdagverblijf opgestart en heb daarmee de droomjob te pakken waarvoor ik altijd heb gestudeerd ", zegt ze. "Mijn man Jurgen was ook niet lang werkloos en werkt bij het ACV. De weken na het slechte nieuws waren heel beangstigend, maar uiteindelijk is alles goed gekomen."
Johan Borremans werkt intussen al een hele tijd bij Roltex in Erembodegem, zijn broer Stefaan heeft een job bij Colruyt. Jean-Pierre en Jozef Borremans mochten onmiddellijk op brugpensioen. "Normaal was ik nu nog twee jaar aan het werk", zegt hij. "Dat had ik eigenlijk veel liever gedaan, voor mij is het heel moeilijk aanpassen."
Ondanks de positieve signalen van de meeste ex-werknemers, is de sluiting van Logistics ook op andere vlakken heel pijnlijk geweest. "Die dag is niet alleen ons werk afgepakt, maar kwam ook een einde aan een hechte vriendenclub", zegt Nancy Borremans. "Er zou voor deze zomer wel een grote reunie zijn gepland. Ik hoop dat we daar met iedereen kunnen babbelen en mopjes maken, net zoals vroeger."