Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts wil gegevens uit rijveiligheidssystemen en remsystemen gebruiken om zicht te krijgen op de ‘grijze punten’: locaties waar (nog) niet veel slachtoffers vallen, maar waar de verkeerssituatie wel structureel onveilig is. Er loopt nu een proefproject in samenwerking met IBM en #WeAreMobility Data, de digitale mobiliteitspoot van Febiac. “Nu grijpen we pas in als het kwaad geschied is: als er al slachtoffers gevallen zijn”, zegt Weyts. “Met de gegevens uit auto’s kunnen we grijze punten in kaart brengen en voorkomen dat ze ooit zwarte punten worden”.
De zwarte punten van ons verkeer zijn alle locaties van gewestwegen waar in de voorbije 3 jaar minstens 3 ongevallen zijn gebeurd, met een opgetelde ongevallenscore van minimum 15. De punten vertegenwoordigen de menselijke schade die veroorzaakt werd: een dodelijk slachtoffer krijgt een score van 5, een zwaargewond slachtoffer een score van 3 en een lichtgewonde een score van 1. “Ik besef dat dit klinkt als morbide boekhoudkunde”, zucht Vlaams minister van Mobiliteit Ben Weyts. “Maar vooral: we hollen achter de feiten aan. Een gevaarlijke plaats komt pas in ons vizier als er al leed geleden is”.
Weyts wil nu gegevens uit rijveiligheidssystemen en remsystemen in geconnecteerde wagens gebruiken om zicht te krijgen op de ‘grijze punten’: locaties waar (nog) niet veel slachtoffers vallen, maar waar de situatie wel structureel onveilig is. De Vlaamse Overheid werkt daarvoor samen met IBM en #WeAreMobility Data, de digitale mobiliteitspoot van Febiac. Zij bouwen aan een digitaal platform met geanonimiseerde informatie uit remsystemen (ABS) en rijveiligheidssystemen (ESP) in geconnecteerde wagens. Het gaat om gegevens die tot voor kort niet beschikbaar waren. “Plaatsen waar veel auto’s bruusk remmen of plotse uitwijkmanoeuvres maken zijn plaatsen waar veel bijna-ongevallen gebeuren”, zegt Weyts. “We boren een schat van informatie aan en detecteren zo de grootste risicozones”.
Er loopt op dit moment alvast een proefproject in het westen van de provincie Vlaams-Brabant. De Werkvennootschap, het Vlaamse vehikel dat grote infrastructuurprojecten coördineert, wil beter zicht krijgen op de verkeersstromen in de Vlaamse Rand rond Brussel. In de komende jaren vinden immers de Werken aan de Ring plaats: een grote investering in 20 km Ring rond Brussel, 60 km fietsinfrastructuur en 60 km tram(bus)infrastructuur. Het is ook de bedoeling om sluipverkeer en verkeersonveiligheid aan te pakken. Gedurende een periode van 9 maanden worden daarom data uit wagens anoniem verwerkt, geanalyseerd en gekruist met andere beschikbare data zoals de staat van de weg, de weersomstandigheden en de geldende snelheidsbeperkingen. Zo worden geavanceerde analyses mogelijk.
Rijdende sensoren
De informatie uit rijsystemen maakt het voor het eerst mogelijk om het volledige wegennetwerk te analyseren. Traditionele meetinstrumenten – zoals trajectcontroles of lussen in het wegdek – genereren bijvoorbeeld slechts beperkte en heel lokale informatie over rijsnelheden. Informatie uit rijdende wagens laat toe om te analyseren hoe snel er wordt gereden op álle wegen. Het wordt bovendien mogelijk om te analyseren op welke tijdstippen de verkeersproblemen het grootst zijn.
“Onze traditionele meetinstrumenten zijn sensoren in en naast de weg, maar vandaag zijn auto’s rijdende sensoren geworden”, zegt Weyts. “We hebben nu de kans om veel meer informatie te verzamelen over de effectieve snelheden en echt gevaarlijke plekken. In veel gevallen kunnen nieuwe lijnen of extra borden de situatie al verbeteren, maar dan moeten we wel eerst weten waar het nodig is”.
”Auto’s zijn de voorbije jaren veel veiliger geworden, maar we kunnen ook verder aan de slag met de dataverzameling van een voertuig”, zegt gedelegeerd bestuurder van Febiac Luc Bontemps. “We kunnen er namelijk zwaktes in de verkeersinfrastructuur mee detecteren. Wij beschouwen het onze taak om met deze informatie onze overheden te helpen om de wegen inherent te verbeteren en te beveiligen. Het is een mooi en waardevol voorbeeld van hoe autobranche en wegbeheerders mekaar vinden en versterken ten behoeve van een uiterst nobel en belangrijk doel: het aantal ongevallen en verkeersslachtoffers zo laag mogelijk krijgen."
