PEPINGEN – De Pepingse CD&V weerlegt de beweringen van de huidige bestuursmeerderheid over de financiële toestand van de gemeente tijdens de vorige legislatuur.
“Het was wel even schrikken toen we de recente nieuwsbrief van LVB/NVA onder ogen kregen. Was de financiële situatie van Pepingen dan zo slecht? Waren er de laatste jaren tekorten van ongeveer 500.000 euro? En hadden de vorige burgemeester en zijn schepen van financiën ons dan blazen verteld toen ze beweerden dat de situatie gezond was en Pepingen zelfs een van de beste leerlingen van de klas was? We vroegen het huidige bestuur om uitleg: hoe ze aan die cijfers kwamen? We kregen geen zinvol antwoord”, zegt gewezen burgemeester André De Roubaix.
De CD&V ging dan zelf maar wat rekenen. Want eigenlijk is het niet zo moeilijk om te weten of je er tijdens de vorige legislatuur, puur financieel gezien, op vooruitgegaan bent of andersom. “We zeggen “puur financieel gezien”, want wat je met het uitgegeven geld gedaan hebt is, een ander verhaal en of dit goed of slecht besteed was, hierover kun je van mening verschillen”.
“31/12/2006 had Pepingen een schuld van 4.538.214 euro en anderzijds in kas voor 2.346.226 euro. Samen dus een tekort van 2.191.988 euro. Op 31/12/2012 was de schuld gedaald tot 3.038.919 euro en was er in kas voor 1.489.289 euro. Samen dus nog een tekort van 1.549.630 euro. Tijdens de voorbije zes jaren is de situatie dus met 642.358 euro verbeterd of gemiddeld met 107.060 euro per jaar”, zegt De Roubaix.
LVB stelt dat het vorige bestuur uitgaven heeft door geschoven naar hun opvolgers. “Dat is zo, maar dat is ieder jaar zo en op zes jaar gezien onbelangrijk. De situatie is dus merkelijk, met 29% verbeterd, maar hoe komt schepen Defloo dan aan die omgekeerde cijfers? We denken het te weten. Eind 2010 was het eigen vermogen (in kas) opgelopen tot 3.006.574 euro. De gemeenteraad heeft toen (unaniem trouwens ook met goedkeuring van Timmermans E. en Defloo G.) beslist om de investeringen die gepland waren voor de schoolomgevingen, ’t Schoolhuys, aankoop zagerij, riolerings- en wegenwerken, zelf te financieren. Meestal gaat een gemeente hiervoor een lening aan, maar toen werd beslist dit niet te doen en de eigen spaarpot aan te spreken”.
“Als je dan deze uitgaven voor investeringen gaat optellen bij de gewone jaarlijkse uitgaven dan kom je natuurlijk op een hoger getal dan de gewone jaarlijkse inkomsten en zo lijkt het dat je jaarlijks een groot verlies boekt, terwijl je eigenlijk je reserves gebruikt om een investering op langere termijn te betalen. Op die manier hou je de schuld onder controle. En zo kan het zijn dat de gebruikte cijfers in de grafiek van Mr. Defloo niet echt gelogen zijn. Maar door maar een stuk van het verhaal te vertellen word je wel degelijk bedrogen”, meent De Roubaix.
Uitleg gevraagd
Omdat de nieuwsbrief van LVB/NVA geen bron vermeldt van het gebruikte cijfermateriaal en omdat de CD&V de cijfers echt niet kon plaatsen, ging de partij te rade bij de burgemeester en de schepen van financiën. “De burgemeester meldde ons dat hij het door de diensten zou laten uitzoeken. Het kan dus dat gemeentelijke ambtenaren opzoekingen moeten doen voor LVB. De schepen van financiën meldde ons dat wij zijn antwoord per mail mochten verwachten: wij wachten nog altijd. Vreemd toch dat geen van beiden onmiddellijk kan antwoorden op de vraag naar de bron van de cijfers. Zij zullen die bron ook niet vinden want de cijfers geven absoluut geen beeld van de werkelijke financiële situatie. Zij dienen enkel om de forse belastingverhoging die zij doorvoeren, ondanks formele verkiezingsbeloften, in de schoenen van een ander te schuiven. Zou de belastingverhoging niet eerder te maken hebben met de personeelskosten die door recente aanwervingen met meer dan 200 000,€ stijgen?”, besluit De Roubaix.