Voormalig succes volleybaltrainer Dominique Baeyens pakt opnieuw uit. Niet met het coachen van een nieuwe topvolleybalploeg, maar wel met een boek. In Coachen met gezond verstand blikt de tevens top volleyballer terug op zijn carrière en geeft hij interessante tips over de kneepjes van het vak.
Al sinds 2016 is Dominique Baeyens geen coach meer van de Red Dragons, zijn laatste job als volleybalcoach. Toch ging hij niet meteen uit de volleybalwereld. Dat is haast onmogelijk na een carrière van 30 jaar. Daarin behaalde de Wambekenaar acht landstitels, drie bekers en één Europabeker als trainer van VC Zellik en Knack Roeselare. Heden is hij sportief directeur bij de Topsportschool in Vilvoorde.
Helemaal verrassend is het boek niet. In zijn 30-jarige carrière als topcoach heeft Baeyens steeds zijn notities bijgehouden en belangrijke zaken neergeschreven. “Je moet wel de kans krijgen om er aan te beginnen. Uitgeverij Manteau gaf me deze kans. Dat was meteen het startsein om er nu echt voor te gaan.” Een goed jaar heeft hij gewerkt aan het boek dat alles omvat wat met coachen heeft te maken.
Bedrijfswereld
Coachen in de ruime zin van het woord. Het boek omvat tips en tricks die ook in de bedrijfswereld kunnen worden toegepast. Baeyens geeft al tien jaar actief lezingen in het bedrijfsleven. “Die lezingen zijn door de jaren heen geëvalueerd. Ze vormden de kapstok voor mijn boek. Slechts twee hoofdstukken zijn met autobiografische elementen. De rest zijn echte tips die je ook in de bedrijfswereld kan gebruiken. Een ploeg coachen en een bedrijf leiden liggen op dezelfde lijn.”
Maar er is wel een verschil tussen beiden. Dat zegt Dominique in Het Nieuwsblad. “In topsport kan je als coach zaken beslissen zonder anderen daarbij te raadplegen. Als ik een ploeg zeg dat er de dag na een slechte wedstrijd training is in plaats van rust, komen die spelers gewoon trainen. Terwijl in de bedrijfswereld de vakbonden zouden steigeren.”
Schrijver worden?
Baeyens heeft nu niet meteen de ambitie om een schrijver te worden. “Dat zou te moeilijk te combineren zijn met mijn fulltime baan. Het boek heeft me veel energie en tijd gekost door er steeds voor en na de werkuren en zelfs tijdens verlof aan te werken. Maar nu ik het fysiek kan vastpakken, ben ik er echt fier op.”