SINT-GENESIUS-RODE - De beschuldigde van de moord op Rodenaar Peter Van Steertegem is gisterenavond door het hof van assisen schuldig bevonden. Omdat de jury het ermee eens was dat de steekpartij met voorbedachten rade gebeurde, riskeert dader Jonathan El Bouzrouti (25) 35 jaar cel. De straf wordt pas vandaag bekend gemaakt. Vader Patrick Van Steertegem reageert opgelucht.
De assisenzaak voor het hof van Waals-Brabant over de moord op Rodenaar Peter Van Steertegem, heeft gisteren zijn ontknoping bereikt. Bijna drie jaar geleden werd Peter na een nachtje stappen al slapend in een huis in Eigenbrakel om het leven gebracht met 15 messteken, en de jury heeft de beschuldigde Jonathan El Bouzrouti (25) uit Nijvel daar na 4 procesdagen ook schuldig voor verklaard. Meer zelf, volgens de juryleden ging het om moord met voorbedachten rade. Ook is Jonathan schuldig bevonden voor doodsbedreigingen tegen een Nijvelse cafébaas, niet lang na de laffe slachtpartij.
Gisteren mochten alle partijen – de nabestaanden van Peter, de openbare aanklager en de verdediging – hun slotpleidooien houden. De advocaat van vader Patrick Van Steertegem, de gekende Jean-Philippe Mayence, gaf in de voormiddag negen redenen waarom ze Jonathan schuldig moesten verklaren. De bewijzenlast was ook niet min. Na de steekpartij heeft hij de moord verschillende keren toegegeven, een vriend heeft hem de messteken zien toebrengen, en hij had bloed op zijn vest, broek en pull. In de namiddag was de advocaat van de beschuldigde aan het woord. Zij wezen op twijfel, en zegden dat de onderzoekers niet alle vragen hebben beantwoord. In de late namiddag trok de jury zich terug, en na een uur waren ze tot een verdict gekomen. Met de rechters trokken de juryleden zich dan opnieuw terug, om tot een gemotiveerd vonnis te komen. Na 19 uur viel het verdict: moord met voorbedachten rade. ‘De jury was er vrij snel uit, alle beschuldigingen zijn weerhouden. Toen hij over de hele lijn schuldig werd verklaard, heb ik eigenlijk niet meer zo goed geluisterd naar de motivering. Ik was daarvoor te opgelucht. Morgen (vandaag, nvdr.) wordt de strafmaat bepaald. Dan kan nog een ontgoocheling zijn. Hopelijk valt die uitspraak ook zo goed mee, en geeft de jury hem een zware straf. En dan kunnen we echt beginnen rouwen en verwerken. Dan kunnen we het dossier opbergen en alles een plaats geven. Want het is zwaar geweest. Emotioneel ben ik een wrak, ik ben uitgeput. Gelukkig ben ik altijd goed omringd, ook vandaag. In de zaal waren er een kleine 20 familieleden en vrienden. Hopelijk gaat de verdediging niet in cassatie, anders kan het weer beginnen. Wijzelf als burgerlijke partij kunnen niets meer doen, ook niet als de strafmaat eerder aan de lage kant zou liggen.’
De dader, die de feiten ontkent, reageerde eerder laconiek op de straf. ‘De beschuldigde heeft de beslissing van de jury onthaald met een verbijsterende glimlach’, zag een journalist van de Franstalige krant L’Avenir. ‘Dat lokte heel wat verontwaardigde reacties in de rechtzaal.’ Ook vader Patrick was er door aangedaan. ‘Die glimlach tot achter zijn ogen getuigde van zo’n arrogantie. Hij wou ook meteen weggaan, maar dat werd niet toegelaten. Dat hij geen medeleven toont, doet pijn. Ik heb altijd gezegd dat ik de beschuldigde bij een veroordeling in de ogen wou kijken om hem te vragen waarom hij het gedaan heeft. Wel, eigenlijk wil ik dat niet meer. Hij zou me alleen in mijn gezicht uitlachen, en dat kan ik niet meer aan. Ik heb al genoeg afgezien. Het waarom zal wel altijd onduidelijk blijven.’