De veertiger was nog maar net onder voorwaarden vrijgelaten uit de gevangenis, voor een reeks inbraken in winkels en gebouwen in het Brusselse. Een van die voorwaarden was dat hij op elke uitnodiging van de politie moest ingaan, en daar maakte de politie gretig gebruik van. Achter zijn naam stonden er immers nog heel wat openstaande dossiers. Zo lagen er nog meer dan dertig brieven van een deurwaarder op hem te wachten, net als 26 betekeningen voor een onzetting van het recht tot sturen. Die waren uitgesproken door de politierechtbanken van Halle, Brussel en Antwerpen, maar de veertiger had niet meteen zin om zijn wagen aan de kant te laten staan. Nu zal hij echter niet anders kunnen, want alles samengeteld moet de man nu een rijverbod van 20 maanden uitzitten. Zijn rijbewijs krijgt hij overigens pas terug nadat hij twee maal met succes zijn rij-examen opnieuw zal hebben afgelegd. Ook moet hij zich twee keer psychologisch laten onderzoeken.
De veertiger had trouwens nog meer op zijn kerfstok. Zo lagen er bij de lokale recherche nog een zevental gerechtelijke dossiers te wachten, en wilden de onderzoekers hem aan de tand voelen over enkele diefstallen in buurgemeente Ukkel. Nadat alle dossiers waren afgewerkt, mocht de veelpleger echter niet huiswaarts keren. Hij stond nog geseind voor een celstraf van 12 maanden, en werd meteen overgebracht naar de gevangenis van Vorst.
Normaal gezien zou de man al veel vroeger zijn verhaal hebben moeten komen doen op het politiekantoor. ‘Hij had duidelijk niet echt zin om naar het commissariaat af te zakken’, vertelt korpschef Jozef Koeks. ‘Hij maakte ons wijs dat hij niet kon, of dat hij in Brussel zat. Toen we lieten uitschijnen dat we hem daardoor konden oppakken, is hij toch uit eigen beweging naar ons toe gekomen. Voor ons betekende de afhandeling van de dossiers een pak werk. Drie medewerkers hebben er zich mee beziggehouden. Het was enigszins bandwerk, maar ze moesten er toch hun hoofd bijhouden. Zo moesten we goed in de gaten houden dat de periodes van verval tot sturen elkaar niet overlapten en mooi aansloten.’