SAUVETTE DE BEARN – Bedevaarder Emiel Walraevens heeft al tussen de 1.600 en de 1.700 kilometer afgelegd. Hij vertrok op 6 juni in Sint-Martens-Lennik en bevindt zich nu, twee maanden later, op twee dagen stappen van de Spaanse grens. Emiel hoopt op 11 september aan te komen in Santiago de Compostela.
We hadden Emiel deze namiddag even aan de lijn. Hij wandelt sinds enkele dagen met ene Geert uit Rotterdam, die hem zal vergezellen tot St-Jean Pied de Port om dan een eigen route te kiezen.
Emiel stapte vandaag tot Sauvette de Bearn op zijn sandalen, want door de nieuwe schoenen, die hij ergens kocht voor 27 euro, loopt hij nu op blaren. “Die schoenen stuur ik straks met de post naar België. Ik stap beter met de sandalen ook als is dat niet ideaal. Onderweg gaven ze me de goede raad om in St-Jean Pied de Port goede schoenen te kopen”, vertelt Emiel en hij bedacht er snel een spreuk bij: “Orthez met zere voeten en toch zal ik verder moeten morgen - op mijn sandalen wil ik compostela halen – mijn nieuwe schoenen geef ik een schop - ik loop er geen meter meer op”.
Emiel schat dat hij al tussen de 1.600 en de 1.700 kilometer heeft afgelegd. Vanaf St-Jean Pied de Port staan er hem nog 34 etappedagen te wachten, rustdag niet inbegrepen. “Nu wordt de tocht heel zwaar want ik zal 1.430 meter moeten stijgen. Ik denk dat ik op de etappe tot Renseval 8 uur zal stappen. Het wordt vooral zwaar door mijn longproblemen want mijn benen zijn wel sterk genoeg. Ik hen een trager ritme dan de anderen maar kon mijn krachten altijd goed doseren”, vertelt Emiel.
De bedevaarder leerde zijn dagen goed in te delen. “Ik ga om 21 uur slapen om dan, afhankelijk van de tocht, op te staan om 6 of 7 uur. Ik vertrek ten laatste om 7 of 8 uur voor tochten van 25 tot 30 kilometer om dan tussen 16 en 17 uur aan te komen. Dan kan je nog iets kopen, eten en drinken en een wasje doen”, verklapt Emiel.
Afgevallen
Onderweg zakte het gewicht van onze bedevaarder van 110 naar 97 kilogram. “Ik moest onderweg een andere broek kopen en nieuwe gaatjes in mijn riem laten zetten want mijn broek viel van mijn benen. Ik ben al 13 kg kwijt en ben niet van plan die weer te gaan zoeken. Na de Pyreneeën zullen er nog vele kilo’s af zijn”, glimlacht de Gronckelman.
Prins
Tijdens de Prinsstoet zullen ze het in Lennik zonder Emiel als Gronckelman moeten stellen. Eerste schepen Geert De Cuyper maakte zich op de jongste gemeenteraad nog sterk dat hij de Gronckelman ging laten ophalen om de stoet te openen. Er stond daarvoor al een vrijwilliger klaar, volgens De Cuyper. Maar Emiel is niet van plan zijn bedevaarttocht te onderbreken. “Ik zit op mijn wolk en daar moeten ze me laten. Het is een pelgrimstocht, geen prestigetocht. Ik ga onderweg elke kerk binnen en denk aan alle intenties die ik mee kreeg uit Lennik en aan de mensen en doe gebedjes”.
Respect
De Lennikse bedevaarder ontmoet onderweg ook regelmatig mensen. “Hoe verder ik ga, hoe meer respect ik als pelgrim krijg van de bevolking. De bedevaarders komen zelden van zo ver als ik en mijn gezel uit Rotterdam. Ik ben onderweg ook geïnterviewd voor een plaatselijke krant. Ik moest uitleggen dat ik een belleman ben en wat ik onderweg al mee maakte”.
“Het gaat me nu goed maar ik moet er bij zeggen dat ik de eerste weken begon te twijfelen aan wat ik begonnen was. Na enkele weken vond ik wel een vast stramien. In België dronk ik mijn Witkap, nu steekt er in mijn rugzak naast 2 liter water ook altijd een fles pastis. Het is een gewicht dat ik graag draag”, lacht Emiel want terwijl hij met ons telefoneerde dronk hij een glaasje pastis in het zonnetje.
Emiel denkt rond 11 september aan te komen in Santiago de Compostela. Hij liet zich vertellen dat de bedevaart niet af is in Santiago maar wel verderop aan de Atlantische oceaan. “Dat is vier dagen verder stappen en dan kan ik gaan zwemmen in mijnen blote”, besluit Emiel.