In de nasleep van de coronacrisis is de jaarlijkse traditionele koekenbedeling van het OCMW in de lagere school van het SGI op een andere manier door gegaan. In de plaats van politiekers werden de 510 croissants van bakker Locus, ingepakt in aparte zakjes, uitgedeeld door de leerkrachten.
Omdat er niets over te horen was interpelleerde gemeenteraadslid Erik O (Lennik Kwadraat-Nva) het schepencollege tijdens de jongste gemeenteraad. Daar werd bevestigd dat de oude traditie onder een aangepaste vorm zou plaats hebben.
De koekenbedeling is een uitloopsel van een eeuwenoude traditie. Tot een 50 jaar geleden werden op Aswoensdag, na de kerkelijke plechtigheid, op de pui van het (verdwenen) gemeentehuis van Sint-Martens-Lennik broden uitgedeeld. Omdat Aswoensdag tijdens de krokusvakantie viel, werd de koekenbedeling verschoven naar de eerste woensdag na de krokusvakantie, nl gisteren, 9 maart.
Stichting
Het echtpaar Pipenpoy had twee kinderen: Jan Pipenpoy van Pede, heer van Bossuyt, schepen van Lennik, die woonde op ’t hof ten Berg in Sint Gertrudis Pede, en Hendrik Pipenpoy, schepen van Lennik.
Toen Jan van Pede en Hendrik Pipenpoy de ouderlijke goederen verdeelden, stichtten zij ook een jaargetijde voor hun ouders in de kerk van Lennik. Bij deze stichting (bedrag voor een bepaald doel) hoorde een broodbedeling van twee mudden (schepbakken) tarwe aan de armen van Lennik.
De stichting gaat terug tot 20 oktober 1533. Alleen werden later in het scenario de ‘huysarmen’ vervangen door kinderen.
In de volksmond werd rond deze gebeurtenis een legende geweven
“Op zekere winterdag verdwaalde een vreemdeling in het gehucht Bossuit. Hij viel uitgeput neer in een gracht en zou ongetwijfeld ondergesneeuwd en bevroren zijn indien een groep kinderen hem niet had ontdekt. De kinderen brachten hem onder en de man kwam te boven. Uit erkentelijkheid voor zijn redding liet de vreemdeling op de schepenbank van de beide Lenniken een stichting inschrijven waarbij bepaald werd dat jaarlijks, op Aswoensdag, gratis brood zou uitgedeeld worden aan de schoolkinderen”, zo luidt de legende.
Waarom de dag van de bedeling van witte donderdag naar Aswoensdag werd verplaatst blijft een raadsel. Het voorgeschreven jaargetijde in de kerk is in de vergetelheid geraakt, maar de broodbedeling wordt in ere gehouden. Dit verhaal toont aan hoe belangrijk en waardevol het parochiaal kerkarchief is voor de kennis van de plaatselijke geschiedenis in voor de verklaring van aloude gebruiken.