De landbouwer, die in de Herdeweg een bestaand landbouwbedrijf wil uitbreiden met een nieuwe loods, reageert op het artikel waarin de vzw Anderlechtse natuurvereniging CCN Vogelzang CBN de vergunning, die door de provincie is afgeleverd, bekritiseert.
“Reeds enkele generaties wordt op de site gelegen te Herdeweg 35, 1602 Sint-Pieters-Leeuw aan landbouw gedaan, waarbij grondwitloof en andere groentesoorten worden gekweekt op de omliggende velden. Momenteel baten ikzelf en mijn ouders het familiale landbouwbedrijf uit.
Reeds vele jaren zetten wij in op lokaal geteelde producten en een lokale verkoop, alsook thuisverkoop. Daarnaast zetten wij in op duurzaamheid door afvalwater te zuiveren en te hergebruiken, regenwater op te vangen en te gebruiken voor irrigatie, miscanthus te gebruiken als brandstof ipv stookolie, bloemenranden enz.
In de loop der jaren is het landbouwbedrijf gestaag gegroeid tot op een punt dat de huidige voorzieningen en infrastructuur niet meer voldoen aan de noden van het bedrijf. De aangevraagde loods is 48m op 26m, wat normale afmetingen zijn voor een hedendaagse loods. De nieuwe verharding is 880m², dit is zo laag mogelijk gehouden door een compacte opstelling. Elke andere locatie van de loods, zou inhouden dat er sowieso meer betonverharding zou moeten aangelegd worden dan nu het geval is.
Waar thans frigo’s worden gehuurd op andere plaatsen in Wallonië, wensen wij nu een loods te installeren op het terrein zelf. Hierin kunnen de witloofwortelen gekoeld en opgeslagen worden, waarna er witloof kan gekweekt worden volgens de vraag gedurende de wintermaanden.
Door de loods met koelinstallaties te installeren, dient geen nodeloos transport meer te worden voorzien van de witloofwortelen en de bijhorende transporten van lege palloxen van en naar het bewaarbedrijf, wat de duurzaamheid van het bedrijf ten goede komt. Ook is voorzien in een extra regenwateropvang, waardoor wij het gebruik van grondwater tot een minimum kunnen gaan beperken. Deze regenwateropvang is ook voorzien van een overloop met bufferwerking, zodanig dat het overvloedige regenwater bij een plotse stortbui langzaam vrijkomt en kan infiltreren.
Graag benadruk ik dat het landbouwbedrijf inzet op een rendabele uitbating kort bij de stad Brussel en dat dit volledig in overeenstemming is met het Strategisch plan korte keten van de Afdeling Duurzame Landbouwontwikkeling van de Vlaamse Overheid. Ook de beslissing van de Brusselse regering om de witloofcultuur en -forcerie (kropteelt) op de inventaris van het immaterieel erfgoed te plaatsen, is een reden om de bestaande bedrijven te koesteren. Zeker omdat de witloofteelt in het hele Brusselse gewest verdwenen is, kan een bedrijf net buiten de gewestgrens gelegen een belangrijke rol spelen in het behoud van de witloofcultuur.
Het is inderdaad zo dat bij een eerste aanvraag in 2018 de procedure niet correct gevolgd werd. Men ging er van uit dat de vereenvoudigde procedure kon gevolgd worden, maar dit is niet het geval. Hierdoor werd de vergunning in beroep inderdaad vernietigd. Na de hoorzitting op de provincie is er contact geweest, om af te spreken om samen een oplossing te zoeken die voor beide partijen aanvaardbaar zijn.
Als bedrijf zijn wij tijdens de voorgesprekken omtrent de vergunningsaanvraag steeds zeer open geweest naar de opmerkingen van de omwonenden en andere belanghebbenden. Zo is er houtbekleding en een extra groenscherm voorzien op vraag van de buren om het gebouw te integreren in de omgeving. Evenwel hebben wij gemerkt tijdens deze gesprekken dat er weinig ruimte was voor dialoog en compromissen, en dan voornamelijk met de gemandateerde van de VZW Commissie voor Behoud, Beheer en Ontwikkeling van de Natuur in de Vogelzangbeekvallei. Het volledige eisenpakket moest en zou voldaan worden, of de vzw zou blijven beroep aantekenen tegen de loods. U kunt dus begrijpen waarom wij verbaasd zijn te lezen dat “de vzw en de buren genoodzaakt zijn om een advocaat onder de arm te nemen om een verzoek tot nietigverklaring in te dienen bij de RvVB”. Iemand die geen compromissen wil sluiten, is bereid een advocaat te nemen, niet genoodzaakt.
Wij betreuren ten zeerste dat er niet tot een compromis kon gekomen worden, en zouden nog steeds willen praten over realistische, betaalbare voorstellen. Voor ons is het niet betaalbaar de loods op een andere plaats te bouwen, en tijdens de gesprekken is dit ook aan bod gekomen. Er werd niemand bereid gevonden om de meerkosten van te bouwen op een andere locatie te betalen.
Daarnaast zouden we bekijken of het mogelijk is om af te wijken van de bestaande loodstypes, om zo een loods te krijgen die minder hoog is in de nok. Ook dit voorstel werd zelfs niet overwogen door de tegenpartij.
Omdat de omwonenden en belanghebbenden zelf geen overeenstemming konden vinden over hun standpunt, en er geen uitzicht op compromis kon geboden worden, hebben wij als bedrijf beslist opnieuw dezelfde aanvraag in te dienen bij de gemeente Sint-Pieters-Leeuw. Uiteindelijk hebben wij in beroep op 18 juni 2020 bij de deputatie van de provincie Vlaams-Brabant een vergunning verkregen voor het uitbreiden van het landbouwbedrijf. Deze vergunning hebben wij voor een gedeelte uitgevoerd, zodat de continuïteit van ons bedrijf niet in het gedrang komt.
Tegen deze beslissing is door de eerder vernoemde VZW en één buurtbewoner een beroep tot vernietiging ingesteld bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen. Wij wachten hiervan het resultaat af en hopen op een positieve afloop.”