Een paar honderd bedevaarders maakte afgelopen zaterdag zijn opwachting in de Mariastad Halle. ‘De eerste groep is al in de voormiddag aangekomen. Het waren mensen uit Grimminge bij Geraadsbergen, die voor de eerste keer deelnamen’, vertelt deken Raymond Decoster. ‘Nadien waren het vooral de traditionele groepen uit West-Vlaanderen die hier aankwamen.’ Rond het middaguur kwamen zowat honderd bedevaarders uit Wielsbeke de Grote Markt opgestapt, enkele uren later gevolgd door een even groot aantal uit Deerlijk, Vichte, Anzegem en Heestert. Tegen 18 uur, toen ook de meer dan tachtig kilometer lange tocht van de 250 dapperen uit Oostrozebeke ten einde was, zat de eerste bedevaardersdag van het seizoen in Halle erop.
Na de lange voettocht en twee rondjes rond de basiliek hield iedere bedevaarder halt aan de zwarte Madonna om het beeld te groeten. Nadien volgde ook nog een misviering. ‘In totaal stonden er zes misvieringen om het programma, waarvan ik er wel zelf maar twee moet voordragen’, vertelt deken Decoster. ‘Een aantal groepen neemt immers hun eigen priester mee. Op uitdrukkelijke vraag van de bedevaarders zorg ik er wel voor dat de eucharistievieringen niet te lang duren. Ze zijn immers doodmoe, en vallen soms zelfs in slaap. Maar daar heb ik begrip voor, hoor. Ik laat de groepen ook vrij om hulde te brengen aan sommige van hun leden die al een bepaald aantal jaar de tocht naar Halle hebben ondernomen. Wij overhandigen heb ook een soort diploma.’
Zo’n getuigschrift was niet weggelegd voor Hugo Martens (65) en Marc Tibergyn (69), die respectievelijk voor de veertiende en tweede keer de afstand Wielsbeke-Halle aflegden. ‘Ik doe vooral mee vanuit mijn geloofsachtergrond, al ben ik in mijn vrije tijd ook een wandelaar’, vertelt Martens. ‘Om hieraan mee te doen, moet je getraind zijn, anders hou je het niet vol. We zijn vrijdagnamiddag om half vier vertrokken, en hebben onderweg zes stops van drie kwartier gehouden. Ergens overnachten, was er niet bij. Met de hulp van de andere deelnemers haal je uiteindelijk het einde. Hoe ik me voel? Vermoeid, en ik heb ook veel spierpijn en verhitte voeten.’ Gelukkig had het Rode Kruis in de Halse brandweer alles in gereedheid gebracht zodat de bedevaarders zich konden opfrissen en laten verzorgen.
De volgende toestroom aan bedevaarders wordt verwacht in het Pinksterweekend en het begin van september. ‘Deze traditie is zeker niet aan het uitsterven, al blijft de vraag of de huidige generatie zal worden opgevolgd’, vertelt deken Decoster. ‘We merken wel dat steeds meer mensen meedoen wegens de sportieve prestatie, en minder uit geloofsovertuiging.’