DILBEEK - Het schepencollege, het OCMW en de bewoners van Breugheldal hebben gisteren de honderdste verjaardag gevierd van Elizabeth Pieters. De eeuwelinge kreeg op het podium het gezelschap van de 101-jarige Elodie Desloovere, die vorig jaar haar honderdste verjaardag vierde net als Celina Guldemont.
Elizabeth is afkomstig van West-Vlaamse Zillebeke waar ze op 21 december 1911 werd geboren. OCMW-voorzitter Luc De Backer overliep haar uitgebreide levensloop. De vader van Elizabeth werkte op een boerderij en haar mama hield een kruidenierswereld open. Haar ouders kregen maar liefst tien kinderen. Elizabeth had twee oudere broers, zes oudere zussen en nog een jongere broer. Als zevende kind en dochter kreeg Elizabeth koningin Elizabeth als meter.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het gezin uit elkaar getrokken. Drie kinderen kwamen in Zwitserland terecht en zeven kinderen belandden met hun ouders in Frankrijk. Na de oorlog werd het gezin gelukkig herenigd in Zillebeke, waar ze wel in barakken op de grond moesten slapen. Na een jaar opende haar ouders een café “’t zwart Leen” en met zoveel meisjes in huis hoeft het niet te verwonderen dat het café vanaf de eerste dag een groot succes was.
Elizabeth was de enige van de uitgebreide kroost Pieters die graag naar school ging. In het zesde leerjaar was ze zelfs de eerste van de klas. Elizabeth ging tot haar zestiende jaar naar school, want destijds bestond er nog geen middelbare school in Zillebeke. Na haar schooltijd ging ze werken in een fabriek in het Noorden van Frankrijk en smokkelde zoals zoveel grensarbeiders veel sterke drank. Elizabeth was overigens geen doetje want ze vertrok steeds naar school met een rugzak vol stenen om haar mannetje te staan bij gevechten met jongens.
In 1938 trouwde Elizabeth met Achilles Packet, een scharenslijper uit Ieper, stoker in het postgebouw, onderhoudswerkman in het gerechtshof en bij gelegenheid ook nachtbewaker in de Nationale Bank. Tijdens de oorlog moest hij onderduiken en Elizabeth moest in die periode koken voor Duitse officieren. In 1944, tegen het einde van de oorlog, werd haar tweede zoon geboren. Haar eerste zoon overleed twee weken na zijn geboorte in 1940. Na de geboorte van haar tweede zoon vond Elizabeth werk in de weverij in haar straat. Daar bleef ze tot haar 64 jaar. In datzelfde jaar overleed haar echtgenoot en werd haar kleindochter Peggy geboren. Elizabeth verhuisde nadien naar Westende naar een appartement op de zevende verdieping waar ze tijdens de winter meestal alleen was. Elizabeth voelde er zich desondanks niet eenzaam. Ze ging veel wandelen en vernam dat de gepensioneerden elke woensdag samen kwamen in “Zon en Zee”.
Intussen was er een speciale band gegroeid tussen haar en haar kleindochter. Elizabeth was er altijd voor haar en ze had niets liever dan dat ze zoveel mogelijk bij haar bleef. Ze verstonden elkaar bijzonder goed, tot op vandaag is deze speciale band blijven bestaan tussen hen.
In 1997 verhuisde ze opnieuw. Van hieruit had ze zicht op het pleintje waar haar vrienden samen kwamen. Dan zaten ze gezellig op de banken onder de bomen. Ook moest ze leren koken op elektriciteit, de verwarming werkte anders dan voordien, het heeft zeker een jaar geduurd vooraleer ze alles wist te vinden en zich er thuis voelde.
In de kerstvakantie van 2004-2005 kwam de dag waarop alles zou veranderen. Elizabeth kreeg hartproblemen en al snel werd duidelijk dat ze niet meer alleen kon wonen. De zoektocht naar een rusthuis was begonnen en eindigde bij Breugheldal. Ze verblijft er nu al zes jaar en is vaak terug te vinden in de inkomhal in het zetelke naast Celina De Man om mee een oogske in het zeil te houden.