In mei vorig jaar reed een trouwstoet uit het Brusselse luidruchtig en gevaarlijk Dilbeek binnen. De stoet negeerde rode stoplichten en bracht andere weggebruikers in gevaar. De Dilbeekse politie greep in en tijdens de controle en identificatie ontstond een vechtpartij waarbij 4 politie-instecteurs gewond raakten, waarvan één zelfs tijdelijk werkonbekwaam.
Het parket Halle-Vilvoorde dagvaardde onmiddellijk de twee daders (24 en 30, afkomstig uit Vilvoorde en Brussel) voor weerspannigheid en slagen en verwondingen aan de politie. Ze kozen voor behandeling door de Franstalige Correctionele Rechtbank in Brussel en die vedet in januari een onthutsend vonnis
Vonnis
Beide daders - elk bovendien met een strafblad! - werden schuldig bevonden aan weerspannigheid maar werden niet gestraft voor die feiten. Ze kregen een opschorting van vonnis gedurende 4 jaar. De politiezone werd evenmin schadeloos gesteld voor de geleden schade. Een claim van ongeveer 5.000 €wegens arbeidsongeschiktheid van een inspecteur werd door de rechter verworpen omdat er geen aantoonbaar causaal verband tussen de agressie en de werkonbekwaamheid zou zijn.
Voor de slagen en verwondingen werden de daders vrij gesproken, niet omdat er geen slagen zijn gegeven aan politiemensen maar ‘omdat de rechter oordeelde niet precies te kunnen reconstrueren wie welke slagen had uitgedeeld tijdens de aanval op de politiediensten’.
Geschokt
Burgemeester Willy Segers (N-VA) reageert geschokt: “Dit soort rechtspraak tart elke verbeelding! Vooreerst had deze stoet niets te zoeken op Dilbeeks grondgebied en was niets aangekondigd of aangevraagd. Wanneer daarbij door agressief rijgedrag andere weggebruikers in gevaar komen en de bevoegde ordedienst ingrijpt, wordt ze gemolesteerd.”
“Onaanvaardbaar dat gratuit en duidelijk aantoonbaar geweld op politiemensen in functie – in dit geval ook zelfs 2 politievrouwen! – vanwege daders mèt een strafblad door een Franstalig Brusselse rechter op deze wijze wordt afgehandeld! Temeer omdat er nergens in dit vonnis sprake van is dat onze agenten misschien zelf in de fout gingen.”
“Dit soort rechtspraak uit Brussel staat compleet in contrast met de normen en waarden die we in de Vlaamse Rand met onze gemeenschap nastreven. Ik heb dan plaatsvervangende schaamte voor wie dit soort rechtspraak produceert: de wetgever voorziet immers duidelijk verzwarende omstandigheden in geval van misdrijven tegen politiemensen. Ik weiger dan ook rechtspraak te respecteren die het publiek molesteren van ordehandhavers uiteindelijk goedpraat, want daar komt dit vonnis op neer.”
“De rechter toonde in diverse onderdelen van het vonnis allesbehalve respect voor de functie van politieman of -vrouw en dat kan ik als burgemeester, verantwoordelijk voor het uitsturen van mijn politiekorps voor ordehandhaving, absoluut niet tolereren. De politie dient om de maatschappij te dienen en te verdedigen, een rechter dient om diegenen die deze functie uitoefenen te beschermen en diegenen te bestraffen die dit werk onmogelijk maken!”
Imagoschade
“Het incident zelf - met o.m. ook gekwestste en tijdelijk werkonbekwame collega’s als gevolg – heeft bovendien ook zwaar gewogen op het lokale politiekorps. Niet in het minst ook wegens de geleden imagoschade door de onterechte verdachtmakingen achteraf in de pers door de daders en hun entourage”, stelt Segers vast.
Pleidooi voor eigen rectbank Halle-Vilvoorde
Burgemeester Segers besluit: “Dergelijke mistoestanden bewijzen opnieuw dat het BHV-luik uit de 6de Staatshervorming een ongelofelijke miskleun is geweest! We hebben dan wel een eigen parket in Halle-Vilvoorde dat intussen een consequent en eigen vervolgbeleid uitrolt en de lokale politiezones op het terrein hierin mee motiveert. Maar daders van feiten op grondgebied van Halle-Vilvoorde worden nog steeds in Brussel berecht, waar ze bovendien nog eens kunnen kiezen voor behandeling door een Franstalige rechtbank. En intussen is algemeen geweten en nòg maar eens bewezen welke laksheid daar huist!”
“Meer dan ooit eisen wij in Halle-Vilvoorde een eigen Vlaamse rechtbank bevoegd voor misdrijven die zich op ons grondgebied voordoen en door ons parket worden behandeld. Maar dit wordt een haast onmogelijke klus: deze materie is immers gebetonneerd in de Grondwet door de partijen die de 6de Staatshervorming goedkeurden…”
Definitief
“Op burgerlijk vlak kan geen hoger beroep kan aangetekend worden aangezien de rechter het causaal verband tussen de feiten en de arbeidsongeschiktheid weigerde te aanvaarden. En een burgerlijke partij kan op strafrechtelijk vlak geen hoger beroep aantekenen. Dit vonnis is dus definitief… “, aldus Segers.
Zie ook: