Op zaterdag 20 januari 2024 werd in het GC Baljuwhuis de tweejaarlijkse Cultuurprijs ‘Bronzen Urbanus uitgereikt. De ‘Bronzen Urbanus’ wordt uitgereikt aan een vereniging of een persoon uit één van de gemeenten met een bijzondere culturele verdienste.
UITGEBREIDE VIDEO VOLGT
Presentator Geert Van Hassel: “Het gaat voor alle duidelijkheid niet om een carrièreprijs maar een jarenlange culturele verdienste speelt uiteraard een rol in zo’n nominatie.” Voor deze uitreiking van de Bronzen Urbanus heeft men lang moeten wachten door de coronaperikelen, alsook op 3 nominaties, want elke genomineerde voor de Bronzen Urbanus moet ook een laureaat kunnen zijn.
Er werden drie kandidaten genomineerd:
- WIM ADRIAENSSENS , kunstenaar werd voorgedragen door Ferm Vollezele. Wim is geboren in 1968 en woonachtig in de Beekstraat, 7-9 in Vollezele. Na zijn studies: textielontwerp, mode-ontwerp en interieurarchitecteur startte Wim in 1991 met zijn eigen design-studio, gespecialiseerd in mode- en meubelontwerp. Al vlug mocht hij velen tot zijn klantenkring rekenen, waaronder ook Christoff, Gunther Levi en een paar keer Clouseau. Ook de afdeling meubelontwerp liep goed. Met zijn herencollectie trok hij uiteindelijk naar de Franse hoofdstad Parijs, waar hij 7 seizoenen meedraaide op de modevakbeurs Casabo. Hij tekende zelf patronen, maakte zelf de prototypes aan en deed een beroep op een lokaal confectiebedrijf voor de series, die geëxporteerd worden hoofdzakelijk naar China en Rusland, maar ook naar Duitsland, Italië, enz… Rond zijn 35ste levensjaar kreeg Wim een burn-out, en besliste tijdens die periode om wederom te gaan schilderen, wat hij al zijn ganse leven had gedaan.
Wim nam de stap om daarvan zijn professionele hoofdactiviteit te maken en belandde als vaste kunstenaar bij een galerij in Antwerpen, die vandaag nog steeds zijn belangen behartigt. Daarnaast had hij ook een jarenlange expo in een galerij in het oude Barcelona, en is er een scouting-gallery die zijn werk verdeelt in de Amerikaanse hoofdstad Washington. Door de jaren heen was Wim ook docent patroontekenen in de Hogeschool Gent en docent voor Syntra-West. Hij gaf er de vakken theaterkostuum, collectie en kostuumgeschiedenis.
Hij was ook jaren extern jurylid voor de afdeling meubelontwerp voor Sint-Lucas en Hogeschool Mechelen. De laatste 10 jaar had hij ook op verschillende plaatsen een eigen pop-up-galerij in Brussel en Oostende. Enkele jaren terug kwam hij voor het eerst in aanraking met bronsgieten, wat hem ook bij keramiek en porselein bracht. De laatste jaren zijn een mengelmoes van schilderen, beeldhouwen , kleding, meubel en meubelrestauratie.
Zijn schilderijen zijn 'a man's world' : ‘de man en zijn emoties’.
- JORIS POTVLIEGHE, klavichord- en orgelbouwer uit Tollembeek werd door zijn echtgenote Kathy Vandekerckhove voorgedragen. Joris is geboren in Brussel op 17 augustus 1967, is een Belgische klavichord- en orgelbouwer. Een beetje verborgen in het golvende groen van de streek rond Galmaarden ligt het atelier van instrumentenbouwer Joris Potvlieghe. Zijn werk wordt wereldwijd geapprecieerd door liefhebbers van de pure, zuivere muziek.
Joris studeerde enkele jaren musicologie aan de KU Leuven; muziekgeschiedenis aan het conservatorium van Brussel, een studie die hij ook afrondde; en ook nog klavier aan het conservatorium van Mechelen. Hij begon als zelfstandig instrumentenbouwer in 1989; sinds 1991 is zijn atelier gevestigd in de Zeuningenstraat, 45 in Tollembeek.
Van toen hij in zijn vijfde levensjaar in het atelier van zijn vader speelde tussen het hout wist hij al dat hij instrumentenbouwer wilde worden. Zijn vader is de orgelbouwer Ghislain Potvlieghe, zijn moeder is beeldhouwster Gis De Maeyer.
Joris bouwde zijn eerste clavichord op zijn 17de. Bij de muziekkenners heeft Joris een sterke reputatie. De jongen van weleer is ondertussen een gerenommeerde orgel- en clavichordenbouwer geworden zowel in het binnenland als in het buitenland. Zo bouwde hij voor de barokke St. Michielskerk in Leuven een Contius-orgel. In de Sint-Servaasbasiliek van Grimbergen staat zijn eerste compleet zelfgebouwde orgel dat door kenners sterk wordt geapprecieerd.
Zijn allereerste grote orgel-opdracht was de restauratie van het grote Jean Le Royer-orgel uit 1662 in de Sint-Pieterskerk in Turnhout, Potvlieghe was toen een prille twintiger. Joris Potvlieghe noemt zichzelf geen virtuoos, maar vind wel dat hij goed genoeg moet kunnen spelen om muzikanten te begrijpen.
Zijn twee fiere dochters waren aanwezig en spraken mooie woorden en veel lof over hun papa en zijn orgelbouwkunst.
- ERGOED GALMAARDEN-TOLLEMBEEK-VOLLEZELE werd voorgedragen door Samana Galmaarden, waarvan Rita Paindavin aanwezig was.
In 2013 begon een leuk facebookgroepje de Galmaardse Kwis’ waarbij de haast vergeten dialectwoorden en verhalen terug opgerakeld werden en werd Galmaarden online verenigd en ook zelfs samengebracht. Vlug groeide de vraag om meer te doen met de mooie verhalen van vroeger, de vele anekdotes en prachtige foto’s die naar boven kwamen via dit medium.
Meerdere bestuursleden van de Galmaardse Kwis verlieten het schip na de eerste hype maar een klein groepje wou een doorstart en Ergoed Galmaarden-Tollembeek- Vollezele werd als feitelijke vereniging boven de doopfond gehouden.
Met erGoed Galmaarden-Tollembeek-Vollezele creërden LUC MATTHIJS, HERMAN VANDEN HERREWEGEN en LUC CROMPHOUT de eerste ‘ socio culturele erfgoedvereniging’ omdat zij twee doelstellingen voorop stellen: mensen samenbrengen en tegelijk zorg dragen voor het materieel en immaterieel erfgoed van Galmaarden, Tollembeek en Vollezele.
Met eerbied willen ze nieuw leven inblazen in oude gebruiken en tradities die vandaag de dag misschien mijlenver af staan van onze huidige levensstijl maar toch een grote rol spelen in het leven van alledag.
Ze noemen zich geen erfgoed – experts , vandaar dat ze bewust de letter ‘f’ in hun naam lieten vallen. Daarentegen zijn ze gewoon ‘erg goed’ zodra ze hun krachten bundelen.
Met een hart voor de lokale geschiedenis willen ze erfgoed bewaren, herstellen en ontsluiten waar ze kunnen.
Ze willen activiteiten organiseren en op die manier de aandacht vestigen op de schoonheid van onze gemeente in de hoop dat niet alles onder het stof verdwijnt, of erger nog, voorgoed verdwijnt.
Erfgoed leeft, brengt kleur in het leven en verbindt.
Mensen met mensen.
Verleden met heden.
De vereniging heeft aloude verdwenen tradities terug tot leven geroepen, zodat de toekomstige generaties er ook kunnen van genieten: Gosjdieël-Walmenbrand en Meiboomplanting
Reveil : Ergoed heeft dit ook in Galmaarden opgestart in de kerk in Tollembeek en de gemeente behoort nu tot één van de 140 gemeenten in Vlaanderen die dit ook organiseren.
Uitgifte van 3 boekjes :
- Galmaarden : een vleugje geschiedenis;
- Met zijnen zijden hoed : hulde aan de hoedemakers van de Pauwelviering;
- Plakboek 10 van jaar 2013-2023 : naar aanleiding van het 10 jarig bestaan van de internet groep ‘ de Galmaardsekwis’ doorgegroeid naar erGoed Galmaarden-Tollembeek-Vollezele.
Erfgoeddag 24 april 2022 : meegewerkt met de cultuurdienst bij de organisatie ervan. Hun bijdrage was het opstellen van een tentoonstelling rond een klaslokaal die refereerde naar het thema
van de erfgoed dag : erfgoed maakt school.
PAJOTRIE: organisatie in eigen beheer van een culturele avond in de grote zaal van het Baljuwhuis op vrijdag 14 oktober 2022: een gezongen ode aan het Pajottenland
Pauwelvieringen : Ieder jaar verlenen ze hun medewerking met het gemeentebestuur, de benden en de Pauwelgilde aan de organisatie van dit feest. Dit jaar werd door de ErGoeders’ toedoen een kunstwerk geplaatst aan de Sint-Pauluskapel die hun erfgoedproject meer bekendheid moet geven.
EEN VLEUGJE MUZIEK, WOORD EN DANS
De avond werd muzikaal opgeluisterd door de leerlingen van de Academie Muziek, Woord en Dans.
Sarah & the Boys Jef, Jonas, Titus en William o.l.v. Henry Martin hadden de eer de avond muzikaal te openen. Ze spelen covers in hun eigen jasje en ze hopen op een doorbraak in Pajottegem en omstreken in 2024. Hun intro startte met een klein stukje van de ‘Earth-song van Michael Jackson’ die vervolgens overging in een tintje van ‘De Aarde’ van niet minder dan de eregast Urbanus op deze uitreiking.
Na deze prachtige warme stem van Sarah en de Boys nodigde de fantastische presentator Geert Van Hassel, de directeur van de Academie Muziek Woord en Dans Sarah Copriau uit het podium te betreden voor meer tekst en uitleg.
Sarah: “In onze academie kennen we een stijgend leerlingen aantal, we zitten aan meer dan 300 leerlingen op deze site en we barsten letterlijk uit onze voegen.
Maar er komt iets nieuw erbij nl. een Kunstacademie en met de fusie die eraankomt gaan we ook op zoek naar een nieuwe frisse naam en een nieuw logo…”, gaat Sarah verder …(Beluister de video).
Nog een streepje muziek werd gebracht door Bart Knaepen (38) die reeds 7 jaar de knepen eigen maakt van de draailier (een soort gemechaniseerde viool). De strijkstok is vervangen door een wiel dat door middel van een zwengel wordt rondgedraaid. Hij speelde samen met zijn leerkracht Lode Buscan (luister de video).
Vervolgens was er een vertolking over het afscheid nemen van een boezemvriendin door Noor De Meyer, Imke Cornelis, Nono Bergmans en Margot Malaise o.l.v. Peggy Schepens.
DE STEMMING
Niet alleen de leden van de Cultuurraad mochten stemmen maar ook alle aanwezigen in het publiek mochten meestemmen. “De stemming van de Cultuurraad is wel het grootste aandeel in het resultaat maar het publiek kan wel het verschil maken of de doorslag geven. Elke stem telt, elke stem is belangrijk”, gaat Geert verder.
Vervolgens kondigde presentator Geert een groep meisjes aan die 11 jaar geleden, toen ze 7 jaar waren hun eerste danspasjes uitvoerden. Gedurende die 11 jaar hebben ze reeds verschillende choreografieën gedanst, maar nooit een speels dansnummer met lange rokken, bekijk de video want het was ‘nu of nooit’ met het prachtig nummer ‘Grease Lightning’ uit de film Grease van John Travolta o.l.v. Leni Garcet.
En dan was het tijd voor de grapjes en een nummer over ‘Engeltjes van God’ van de eregast Urbanus die ondanks zijn drukke kalender toch immer tijd vrijmaakte om de winnaar van de Cultuurprijs ‘Bronzen Urbanus’ uit te roepen en te overhandigen. Voorzitter van de Cultuurraad, Rik Van Lier gaf de omslag aan Urbanus die iedereen verloste uit hun lijden.
Ergoed Galmaarden-Tollembeek-Vollezele.
Een lang warm applaus volgde, de uitreiking was een feit waarbij Luc Matthijs fier de ‘Bronzen Urbanus’ in de lucht stak. Vervolgens was er een groot woord van dank van Schepen van Cultuur Ludo Van Paepegem die de drie genomineerden feliciteerde voor wat zij betekenen voor Groot Galmaarden. Hij dankte het volledige team die deze prachtige avond hadden georganiseerd, alsook de voorzitter Rik Van Lier en Cultuurambtenaar Jana Van den Broeck en de talrijke aanwezigen. Hij nodigde dan ook iedereen uit om er ééntje op te klinken.
Persinfo had ook nog een klein vraagje aan de drie ergoeders, trouwens Luc Cromphout won reeds in 2014 ‘de Bronzen Urbanus’ met zijn prachtige landschapsfotografie.
Lees ook: Drie genomineerden voor Cultuurprijs ‘Bronzen Urbanus 2020-2023’.
Foto’s en video: ©Chris Noerens