‘We eten ons dood’ - Te weinig mensen weten wat ze eten

Voeding speelt een van de meest belangrijke rollen in ons leven. We eten twee à drie keer per dag. Het is onze brandstof. Hoe beter de brandstof, hoe vitaler, gezonder en gelukkiger we zijn. Hoe slechter de brandstof, hoe meer onze motor gaat sputteren en hoe sneller onderdelen kapotgaan en vervangen moeten worden. Louis De Jaeger ging op zoektocht naar de toekomst van de landbouw.

Weet jij wat je eet? Weet je waar het vandaan komt en wat het met je doet? Weet je wat het met onze planeet doet? Dat waren de vragen waar Louis De Jaeger op zijn achttiende mee zat toen hij met zijn schooldiploma in de hand moest kiezen wat hij met zijn toekomst zou doen. Bewogen door de levensverhalen van zijn beide grootmoeders, allebei boerendochters, wil hij de landbouw in. Maar hij wil niet in het klassieke economische landbouwmodel meedraaien, want hij ontdekt dat dit leidt tot roofbouw. Aan de andere kant is hij niet blind voor de globale voedselnoden.

In zijn boek neemt Louis De Jaeger je mee op zijn boeiende ontdekkingsreis van New York tot de Westhoek naar een bewuste ecologische invulling van zijn landbouwersmissie. Een confronterend verhaal dat een aantal ongemakkelijke waarheden blootlegt over wat we eten, wat het met ons doet en wat het met onze planeet doet, maar ook hoopvolle oplossingen geeft zodat ook jij in actie kan komen. Niet alleen voor je eigen gezondheid maar ook voor die van onze planeet! Want verandering begint bij jou!

“Intuïtief had ik het gevoel dat we weg moesten gaan van chemie, terug naar een natuurlijkere vorm van landbouw. Maar… vooraleer ik dit van de daken kon schreeuwen moest ik zeker zijn van mijn stuk. Tijdens mijn zoektocht bezocht ik niet alleen het Amerikaanse continent, Marokko, Rusland en Europa. Ik ging ook in gesprek met professoren, (hippie) boeren, Bayer en Monsanto. Door te luisteren en te voelen naar alle aspecten van de landbouw én ook een jaar te werken als boer (1 dag per week) heb ik een uniek avontuur beleefd dat ik graag deel met de wereld”, zegt Louis De Jaeger.

De meeste van onze westerse ziektes hebben een ongezonde voeding als oorzaak, of kunnen op z’n minst verzacht worden met beter voedsel. Je bent wat je eet blijft de boodschap. In de winkel of op de markt wil je de juiste keuze kunnen maken, voor jezelf, maar zeker ook voor de mensen voor wie je zorgt. Als je weet dat alle baby’tjes al massa’s sporen van pesticiden via de moedermelk binnenkrijgen wil je zeker weten dat je aankopen er niet nog enkele zullen toevoegen.

Het is 18.30 uur, je bent uitgeput van een drukke werkdag. In een overvolle winkel probeer je je een weg te banen. Je hebt misschien kinderen die je winkelkar de andere richting in willen duwen. Veel mentale ruimte blijft er niet over om na te denken over wat je koopt. In een ideale wereld heb je een overheid die voor je nadenkt, in deze wereld moeten we dit zelf doen.

Maar als je even de tijd neemt om na te denken, hoe maak je nu in hemelsnaam de juiste keuze? Welk voedsel is gezond voor ons eigen lichaam? Maar ook: hetwelk is gezond voor de planeet? Welke vorm van landbouw helpt de klimaatverandering oplossen in plaats van ze te veroorzaken? Welke landbouwmethodes verbeteren het milieu in plaats van ze te vergiftigen?

Welke is zowel economisch haalbaar voor de boer als voor de consument? Momenteel eten we onszelf dood en doden we met intensieve landbouw ook onze planeet, hoe kunnen we voor een ommekeer zorgen?

“Deze vragen tollen al jarenlang door mijn hoofd. Op een dag heb ik besloten hier een antwoord op te vinden. Ik heb me in een avontuur gestort, je zou het zelfs een queeste kunnen noemen, die zo’n acht jaar in beslag heeft genomen. Die zoektocht naar antwoorden was een rollercoaster, zowel op intellectueel als emotioneel vlak. Alles is begonnen toen ik achttien was. Alle antwoorden heb ik geschreven in het boek: ‘We eten ons dood’ en die antwoorden deel ik graag met mensen die weten waarom ze bepaalde voedingskeuzes moeten maken.

Het boek in enkele oneliners

  • Hét boek dat eindelijk antwoord geeft op: welk eten moeten we kopen
  • Een pleidooi om pesticiden af te schaffen én boeren rijker te maken
  • Ook mensen die naar de Aldi gaan hebben recht op deftig voedsel
  • GGO’s zijn cool, maar totaal overbodig
  • Terug naar de natuur is niet terug naar de middeleeuwen
  • We moeten technologie omarmen én de natuur hacken
  • Fuck Bayer/Monsanto? Waarom niet gewoon samenwerken?
  • Het doet er niet toe wat we eten, wel hoe het geproduceerd wordt
  • Eigen voedsel eerst
  • Klassieke landbouw is 2/10, bio is 5/10, we moeten naar 10/10

Piet Colruyt: ‘Meer en meer zie ik nu ook in dat wát we eten en hoe we ons voedsel produceren, een gigantische klimaatimpact heeft. Ieder- een zou dit moeten weten en dankzij boeken als dit rijpen die inzichten ook bij een breder publiek.’

Dirk Draulans: ‘Louis’ verhaal is kritisch en bevlogen. Het geeft een ruim en gebalanceerd – en vlot leesbaar – overzicht van de problematiek.’

Jill Peeters: ‘We eten doorgaans drie keer per dag, en met wát we eten kunnen we de wereld een stukje mooier maken, of net niet. Louis De Jaeger neemt je mee op zoektocht naar de toekomst van de landbouw.’

 ‘We eten ons dood’ (Uitgeverij Houtekiet)

Meer info: 0474 38 29 38 of louis@louisdj.com

Ingezonden foto

 

Nieuws melden Adverteren op Persinfo?