ASSE - In juni 2010 startte het OLV Ziekenhuis een proefproject met vrijwilligers op de palliatieve eenheid van Campus Asse. Inmiddels zijn er een 40-tal vrijwilligers actief in het ziekenhuis. Zowel op de Campus Asse als op de Campus Aalst dragen zij hun steentje bij aan de goede werking van de patiëntenbibliotheek, de pastorale zorg, de begeleiding van kankerpatiënten en het onthaal. Naar aanleiding van de ‘dag van de vrijwilliger’ worden deze mensen in het OLV Ziekenhuis vandaag extra in de watten gelegd.
De vrijwilligers worden deze voormiddag verwelkomd met een drankje en een hapje en krijgen een korte uiteenzetting over geheimhoudingsplicht. Alle ziekenhuismedewerkers, en dus ook vrijwilligers, zijn verplicht om te allen tijde de privacy van de patiënt te respecteren en mee te beschermen. Na het theoretische gedeelte is het tijd voor ontspanning: in de namiddag rijdt de groep richting Lessen, waar een museumbezoek en koffie met gebak op het programma staan. Een kleine geste van het ziekenhuis om haar appreciatie naar deze mensen uit te drukken.
Naar aanleiding van de ‘dag van de vrijwilliger’ hadden we een gesprek met vrijwilliger Marie-Rose Vermeiren (foto), die enthousiast haar ervaringen met ons deelt. Marie-Rose is in november 2011 gestart als vrijwilliger op de dienst Onthaal van Campus Aalst. Elke dinsdagvoormiddag staat ze, samen met een andere vrijwilliger, gedurende 3 uur paraat om patiënten en bezoekers bij te staan en te begeleiden. “Mijn man en ik baatten vroeger een slagerij uit, maar omwille van gezondheidsredenen zijn we hier moeten mee stoppen. Aanvankelijk genoot ik van de vele vrije uren die ik plots had, maar na een drietal maanden - als de grote lenteschoonmaak gedaan was - begon de verveling toe te slaan… Via mijn zus wist ik dat er in het OLV Ziekenhuis vrijwilligers werden gezocht. Ik ben op gesprek gegaan en kort daarna ben ik als vrijwilliger gestart. Een beslissing die ik me nog geen seconde heb beklaagd!”
Nathalie Seghers, HR-adviseur die zich met de werving van de vrijwilligers bezig houdt: “Op dit ogenblik zijn er nog niet elke dag vrijwilligers aanwezig in het ziekenhuis, maar het is wel de bedoeling om te evolueren naar een permanente bezetting. De vrijwilligers die op gesprek komen, worden eerst gescreend op enkele karakteristieken, zoals luister- en communicatievaardigheden, motivatie en enthousiasme. Er wordt gezocht naar mensen die zich op lange termijn actief willen inzetten voor de patiënten. Een vrijwilliger is maximaal drie uur per week aanwezig. Zij bieden extra steun, maar voeren geen verpleegkundige of administratieve taken uit. Op de Palliatieve Zorgeenheid te Asse bijvoorbeeld vormen de vrijwilligers vooral een luisterend oor voor patiënten en zorgen zij ervoor dat ze zich zo comfortabel mogelijk voelen. Patiënten en hun families reageren daar erg dankbaar op. Verpleegkundigen en artsen kunnen zich immers niet voltijds toespitsen op de patiënt, vrijwilligers wel. Ze brengen ook het dagelijkse leven mee naar binnen. Dat is erg belangrijk voor de patiënten.”
De vrijwilligers worden ook persoonlijk opgevolgd en geëvalueerd. Bovendien krijgen ze een opleiding, waarin ze leren vlot te communiceren en met patiënten om te gaan. Marie Rose: “Elke vrijwilliger krijgt een meter of peter toegewezen, een persoon bij wie je terecht kan met alle mogelijke vragen die je als nieuwkomer uiteraard hebt en die je de ‘kneepjes van het vak’ leert. Elke week zit ik ook kort samen met het diensthoofd van het Onthaal, wat mij toelaat om feedback te geven over wat goed gaat en wat beter kan met betrekking tot de vrijwilligerswerking. Ik vind het heel belangrijk om zo mee mijn stempel te kunnen drukken.”
Patiënten die naar het ziekenhuis komen, zitten vaak met heel wat twijfels, angsten en vragen. Ze moeten zich eerst aan de balie laten inschrijven en hebben vervolgens vaak een hele resem onderzoeken voor de boeg. In casu voor oudere patiënten, die soms niet begeleid zijn, vormen de vrijwilligers een welgekomen hulp. Marie-Rose: “Als vrijwilligers kunnen wij deze patiënten bijvoorbeeld begeleiden naar de juiste plaats van afspraak, of kunnen we helpen met het dragen van de bagage. Zo zullen zij zich al iets meer op hun gemak voelen. We stappen niet op iedereen af, maar proberen van op afstand signalen op te vangen. Als iemand hulpeloos om zich heen kijkt, is dat voor ons een duidelijk teken dat die patiënt wel wat extra hulp kan gebruiken en schieten wij in actie.”
Als we aan Marie-Rose vragen wat haar motivatie is om zich wekelijks drie uur onbezoldigd in te zetten, laat het antwoord niet lang op zich wachten: “De glimlach die je ervoor in de plaats krijgt! Het gevoel dat je krijgt wanneer je iemand echt hebt kunnen helpen of geruststellen. Ook het innige contact dat je op zo’n korte tijd met sommige patiënten hebt, de momenten waarop de levensverhalen naar boven komen en er een persoonlijk gesprek tot stand komt... Ik zou dit ‘werk’ niet meer willen missen!”
Interesse?
Als je zin hebt om ook als vrijwilliger aan de slag te gaan in het OLV Ziekenhuis, kun je contact opnemen met Nathalie Seghers, HR-adviseur (053 72 42 27).