Zeven jaar geleden sloot het papier- en kartonbedrijf Catala langs de Gustave Demeurslaan zijn vestiging in Huizingen. Voor het eerst sinds de zestiende eeuw werd er op deze site plots geen papier meer gemaakt. ‘Een uitgetekend toekomstplan was er niet en de gebouwen raakten in verval’, zegt gedeputeerde Jean-Pol Olbrechts. ‘Meer dan zeven hectare bleven ongebruikt. Toch wel een gemiste kans, want in Vlaams-Brabant zijn bedrijventerreinen en ruimte kostbaar.’
Vorig jaar gaf de provincie aan de Provinciale Ontwikkelingsmaatschappij (POM) de opdracht om het terrein op te kopen. ‘Twee studiebureaus werkten aan een masterplan voor een heel nieuwe invulling. De oude fabriekgebouwen gaan tegen de vlakte, alleen de historisch belangrijke panden blijven overeind. Ook de toren, de schouw en het ketelhuis blijven deel uit maken van het landschap’, weet Olbrechts. ‘De nog bruikbare panden krijgen een nieuwe bedrijfsbestemming. De vrijgekomen ruimte laten we verkavelen, en de loten worden verkocht aan bedrijven. Bedoeling is om tot een modern bedrijventerrein te komen waar tweehonderd à driehonderd mensen aan de slag kunnen. Als alles volgens plan verloopt, worden de eerste oude loodsen volgend jaar afgebroken. In 2012 hoopt de POM om de eerste kavels op de markt te brengen.’
Volgende week woensdag staat er een informatievergadering gepland voor de omwonenden. ‘We zijn best wel benieuwd wat er gaat komen’, vertelt Serge Vandenhirtz (37), die samen met Sarah Cooman (34) vlak aan de site woont. ‘Ikzelf woon hier al meer dan dertig jaar, en herinner me nog goed toen de papierfabriek hier nog was. Als kleine jongen ben ik er nog vaak gaan spelen. Toen de fabriek zeven jaar geleden dicht ging, is de hele boel beginnen vervallen. Maar echt last hadden wij daar als omwonenden niet van. Af en toe bleven er in de gebouwen wel mensen slapen. Toen er een paar jaar geleden een kleine brand heeft gewoed, is de toegangspoort vergrendeld en deden bewakingsagenten er hun rondgang. Dat er iets nieuws op de terreinen zou komen, hebben we altijd al geweten. En toen de site een paar maanden geleden is leeggehaald, wisten we dat het niet meer lang zou duren. We hopen vooral dat het vele groen en de twee vijvers niet plots zullen verdwijnen. Voor de kinderen is dit een ideaal speelterrein.’
De provincie belooft alvast dat niet alles zal ingevuld worden met bedrijven. ‘Een deel van de site wordt ingericht als parkgebied. Tussen de bedrijven en de woningen ernaast komt een groene long, zodat de buurtbewoners er een stukje openbaar groen bijkrijgen. De ondergrondse Molenbeek krijgt ook opnieuw een open bedding. Dat verkleint niet alleen de kans op overstromingen. Het is ook mooier, en beter als we er later vissen op zetten.’