SCHEPDAAL – Met de herdenking van de aanvang van Wereldoorlog I duiken er her en der verhalen op uit die periode. Ereburgemeester Dr. Jef Valkeniers stuurt ons het verhaal van zijn vader Albert.
Albert Valkeniers had net zijn kandidatuur geneeskunde achter de rug aan de KUL toen de oorlog uitbrak. Voordien was hij ingelijfd bij een militaire studenten compagnie samen met Leon Bekaert, die nadien de wereldvermaarde Bekaert fabrieken oprichtte
Valkeniers werd echter zeer vlug krijgsgevangen genomen in Namen. Nadien verbleef hij 34 maanden als krijgsgevangene in het Duitse Soltau waar veel krijgsgevangenen vertoefden uit Centraal en Oost-Europa zodat hij er naast Duits ook heel wat Russisch leerde ,voldoende om de zieken te ondervragen. Hij hielp er vooral in de ziekenboeg waar hij zeer veel huidziekten zag vanwaar later zijn voorliefde voor die specialisatie in de geneeskunde .
Na die 34 maanden in Soltau werd hij geruild voor een Duits geneesheer langs Zwitserland om. Eenmaal terug in België vocht hij nog een jaar mee aan het Ijzerfront als luitenant .
Na de oorlog vervolmaakte hij zijn studies aan de ULB, vooral omdat hij zich wenste te specialiseren in huidziekten aan het Bordet Instituut bij Prof. Dr. Bordet . Het tweede deel van die opleiding volbracht hij in Parijs aan het Hôpital Saint Louis met een hele reeks befaamde huidartsen .
Na 6 maanden praktijk in Antwerpen zegde hij op aandringen van zijn schoonvader Emile Eylenbosch de geneeskunde vaarwel om mede de brouwerij te besturen. In Schepdaal bleef hij gedurende vele jaren voorzitter van een bloeiende oud-strijdersbond waar hij opgevolgd werd door Albert De Bolle en later nog door Louis Peeters.
We zien hem hier op de ingezonden foto als eerste van links met een paar collega’s officieren.