BEERSEL - Na 17 jaar trouwe dienst in de sportraad is ondervoorzitter Daniel Desmedt zijn zitje kwijtgespeeld. Een onduidelijke en onnodige stemming kostte hem de kop. Momenteel wordt naar een oplossing gezocht, maar voor Desmedt hoeft een terugkeer niet meer.
De stemming voor de samenstelling van de Beerselse sportraad heeft heel wat stof doen opwaaien. Van de negen kandidaten zijn er drie onverwachts uit de boot gevallen. Oppositieraadslid Gilbert Houben (Open Beersel) wijst erop dat die stemming niet nodig was, en wordt daarin geruggesteund door de voorzitter van de sportraad. ‘In de statuten staat dat er maximum tien leden in de sportraad mogen zetelen. Met negen kandidaten was een stemming dus niet echt nodig. De nieuwe sportraad had gewoon aanvaard kunnen worden. Maar vanuit de sportdienst is op een stemming aangedrongen, met als gevolg dat er drie personen elk 22 stemmen haalden, net één te weinig’, vertelt voorzitter Jean-Pierre Van Driessche. ‘Die stemming is niet zo vlot verlopen. De stemgerechtigden hebben gewoon kruisjes gezet achter de namen van de mensen die ze goed kennen. Misschien had ik als voorzitter beter moeten uitleggen wat daarvan de gevolgen waren. Niemand had door dat er ook kandidaten konden wegvallen. Gevolg is dat er nu drie geëngageerde personen aan de kant worden geschoven, terwijl het als ze moeilijk is om mensen te vinden die zich belangenloos willen inzetten.’ Momenteel wordt uitgezocht hoe de situatie uitgeklaard kan worden. Het gemeentebestuur is van plan om de drie afvallers eventueel toch nog toe te voegen. Maar een van hen, ondervoorzitter Daniel Desmedt (61), ziet een terugkeer niet echt meer zitten. ‘Ik snap niet dat het tot een stemming moest komen. In de cultuurraad moet dat blijkbaar niet, en in de sportraad wel’, zegt een ontgoochelde Desmedt. ‘We zijn allemaal vrijwilligers, en sowieso vinden ze al bijna niemand. Ik denk dat ik het zo ga laten, en al mijn aandacht ga verstigen op mijn joggingclub De Vrije Lopers en op mijn kleinkinderen. Ik wou zeker blijven, maar niet op die manier. Zeventien jaar aan een stuk heb ik mij voor het Beerselse sportleven ingezet, en dan krijg je zoiets. Een stemming waarvan niemand van precies wist het ze in elkaar zat. Onder de stemgerechtigden zaten ook veel nieuwe gezichten uit het voetbalmilieu, die me niet echt kenden. Ik ziet meer in de jogging- en de wielertoeristenwereld. Misschien is dat een verklaring. Maar het is niet zo dat ik weggestemd ben.’
Sportraadvoorzitter roemt Desmedt als een zeer waardevol lid, en ziet hem met spijt in het hart vertrekken. Toch laat Desmedt de deur nog op een kier. ‘Als de voorzitter me vraagt om terug te keren, zal ik er nog eens over nadenken.’