Op de OCMW-raad van 27 maart 2018 keurden alle leden het lokaal initiatief van burenbemiddeling goed. Hiermee zullen burengeschillen vlotter worden opgelost en worden rechterlijke stappen vermeden.
Burenbemiddeling bestaat eigenlijk al een tijd, al zou u dat niet meteen denken. In de vorige eeuw had je in de Verenigde Staten de hippiecommunes die nooit beroep deden op de politie om conflicten op te lossen. Die deden dat puur via bemiddeling. Dit fenomeen waaide dan over naar Europa. Als we vandaag naar onze noorderburen kijken, zien we dat er zo’n 290 Nederlandse gemeenten zijn die een lokale buurbemiddelingsdienst hebben.
Vandaag is de connotatie echter lichtjes gewijzigd: buren die op vrijwillige basis een conflict willen oplossen onder begeleiding van een bemiddelaar. Alcohol en drugs, psychische problemen én familiale problemen behoren niet tot de conflicten, dat is een politionele bevoegdheid. Het gaat dus louter over overhangende takken, foutparkeerders, hondenpoep,…
"Er geldt een discretieplicht"
“Indien de buur echt niet wenst mee te werken, moeten we dit aanvaarden”, zegt Geert Herpol, die tot dit najaar in Lennik de coördinator is van de burenbemiddelaars. “Er geldt trouwens een discretieplicht: dingen die de buur echt niet wil doorgeven aan de coördinator of het provinciaal netwerk, worden dus ook niet vermeld”, aldus Herpol.
Maar hoe wordt dit nu concreet gerealiseerd? “Als de coördinator een klacht krijgt, zal die binnen de twee dagen twee bemiddelaars aanduiden. We zijn trouwens 24/7 beschikbaar voor intakegesprekken. Eerst verloopt het gesprek met de eerste buur, dan aansluitend met de tweede buur. Indien ze beide akkoord gaan voor een gezamenlijk gesprek, zullen ze rond de tafel zitten. De bemiddelaars modereren dan het gesprek - en belangrijk - lossen dit niet zelf op. Mocht het uit de hand lopen, lassen we een pauze in”, vertelt Herpol.
Lees verder onder de foto.
Geert Herpol (helemaal rechts op de foto) wist de hele OCMW-raad te overtuigen.
Grote slaagkans
U vraagt zich wellicht af of zo’n burenbemiddeling wel zo nuttig is. Het antwoord is ja: in 50 procent van de gevallen aanvaardt men om samen rond de tafel te zitten. Van die groep, slaagt 90 procent er in een oplossing te vinden.
De slaagkans is weliswaar geringer als de conflicten al langer aanslepen. Als de bemiddeling niet slaagt, is er nog steeds de optie om naar de vrederechter te stappen.
Toch schat Herpol er de meerwaarde van in: “Als de buren zelf tot een oplossing komen, zal dit veel langer gerespecteerd worden. Het voordeel is ook dat beide partijen er baat bij hebben en dat het tijd- en werk-ontlastend is voor zowel het OCMW, de politie, als de vrederechter. Wat betreft Lennik: het is laagdrempeliger voor de inwoner, toegankelijk voor iedereen, en het bevordert de sociale cohesie en leefbaarheid. Deze gemeente kan zeker een voortrekkersrol op zich nemen in de zone Pajottenland”, tot zover Herpol.
Nestor Evens, voorzitter van de OCMW-raad, vult Herpol nog aan: “We hebben alvast een medewerker die het ziet zitten om coördinator te worden: Nathalie Hertveldt. Onze vrijwilligers hebben een verzekering nodig en krijgen er een forfaitaire vrijwilligersvergoeding voor, maar dat zijn geringe kosten voor zo’n mooi project.” Hertveldt zal in het
najaar de (gratis) opleiding volgen bij de Provincie, en tot dan de knepen van het vak aangeleerd krijgen door Geert Herpol.