SINT-MARTENS-LENNIK – De raadsleden van het lennikse OCMW deelden naar jaarlijkse gewoonte koffiekoeken uit aan kleuters en scholieren van het SGI. Deze uitdeling is een uitloper van een armenbedeling. We vragen ons af of deze traditie niet moet terug gebracht worden naar de oorspronkelijke bedoeling.
De raadsleden gaven de kinderen en zakje met twee koffiekoeken die op de speelplaats verorberd werden. De koeken werden geleverd door de Lennikse bakker Van Eycken, die de beste prijsofferte indiende. Het gebruik om koeken uit te delen is een uitloper van een eeuwenoud gebruik dat, tot vijftig jaar terug, plaats had op de pui van het (verdwenen) gemeentehuis van Sint-Martens-Lennik, na de kerkelijke plechtigheid op Aswoensdag. Dat gebruik werd vervangen door een koekenbedeling bij de kinderen van het SGI.
Stichting
“Het echtpaar Pipenpoy had twee kinderen: Jan Pipenpoy van Pede, heer van Bossuyt, schepen van Lennik, die woonde op ’t hof ten Berg te St. Gertrudis Pede, en Hendrik Pipenpoy, schepen van Lennik. Toen Jan van Pede en Hendrik Pipenpoy de ouderlijke goederen verdeelden stichten zij tevens een jaargetijde voor hun ouders in de kerk van Lennik. Bij deze stichting (bedrag voor een bepaald doel) hoorde een broodbedeling van twee mudden (schepbakken) tarwe aan de armen van Lennik.
De stichting gaat terug tot 20 oktober 1533. Alleen werden in het scenario de ‘huysarmen’ vervangen door kinderen. Waarom de dag van de bedeling van witte donderdag naar aswoensdag werd verplaatst blijft een raadsel. Het voorgeschreven jaargetijde in de kerk is in de vergetelheid geraakt, maar de broodbedeling wordt in ere gehouden. Dit verhaal toont aan hoe belangrijk en waardevol het parochiaal kerkarchief is voor de kennis van de plaatselijke geschiedenis in voor de verklaring van aloude gebruiken”.
In de volksmond werd rond deze gebeurtenis een legende geweven:
“Op zekere winterdag verdwaalde een vreemdeling in het gehucht Bossuit. Hij viel uitgeput neer in een gracht en zou ongetwijfeld ondergesneeuwd en bevroren zijn indien een groep kinderen hem niet had ontdekt. De kinderen brachten hem onder en de man kwam te boven. Uit erkentelijkheid voor zijn redding liet de vreemdeling op de schepenbank van de beide Lenniken een stichting inschrijven waarbij bepaald werd dat jaarlijks, op aswoensdag, gratis brood zou uitgedeeld worden aan de schoolkinderen” zo luidt de legende.
NVDR:We vragen ons af of er in deze moeilijke economische tijden met het stijgend aantal mensen dat van een uitkering moet leven, niet moet terug gegaan worden naar het oorspronkelijke doel van de bedeling, nl het helpen van echte behoeftigen. Verkiest men toch voor het behoud van deze bedeling, dan zou men het verhaal beter kunnen inkleden en kaderen. Mag er van onze politici niet wat meer creativiteit verwacht worden?