Vrijdag 13 maart 2020. Van de ene op de andere dag werd ons leven ingeperkt door regels, ons uitzicht begrensd door vier muren, ons perspectief beperkt tot ons eigen hier en nu. Voor even dachten we toen nog, enkele weken misschien. Maar even duurt nu al bijna vier seizoenen. Tijdens de eerste lockdown was de verbondenheid groot. We applaudisseerden voor de zorg, het licht van de lente gaf ons moed. Dat we nu ook de feestdagen nog niet samen kunnen doorbrengen weegt zwaar. We zouden het zo graag anders willen. Het duurt te lang. De maatregelen stellen ons voor vervelende situaties en hartverscheurende keuzes.
En toch kunnen we er ondanks alles het beste van maken. Laten we op 31 december, de laatste avond van het jaar, KLOKSLAG 20.20 uur met z’n allen afscheid nemen van wat was, het glas heffen op de volgehouden inspanningen en het nieuwe jaar omarmen. Zo delen we in deze donkere dagen verbondenheid en het vertrouwen dat het weer beter wordt. Zo beleven we ondanks de laatste avond van het jaar alleen, toch een moment samen.
En dat we dan wakker mogen worden in een nieuw jaar. Waarin nabijheid weer de ruimte krijgt en we grenzeloos mogen dromen. Waarin onze glimlach weer mag spreken en we elkaars houvast kunnen zijn. Een jaar waarin leven weer samenleven wordt.
- Wanneer: oudejaarsavond 31 december 2020
- Uur: KLOKSLAG 20.20 uur
- Wat: Vul een glas, halfvol of vol. Open je voordeur, stap op de stoep (zet je glas even opzij) en klap samen met klokken van torens en kerken. Voor wie dit al zo lang volhoudt, voor wie moed nodig heeft, voor de mensen, je buren, je liefsten, jezelf. Laat van je horen, want we zijn misschien niet samen, maar we zijn er wel. Neem dan je glas weer vast en hef het op elkaar en de toekomst.
- Drempel: Er is geen drempel, alleen die van je eigen voordeur. Geen online aanmelding dus, gewoon doen, er zijn.