Hij bracht zijn kindertijd door in het rustige Bever, maar verloor op zijn 14e al zijn hart aan Noorwegen én de boerenstiel. Miro Van Vreckem viert de lente in een sneeuwlandschap tussen zuurdesembroden, schapen en geiten.
Het Pajottenland mag dan wel één van de mooiste regio’s van Europa zijn, Miro Van Vreckem koos al op jonge leeftijd om Bever in te ruilen voor het Noorse platteland. En daar heeft hij nog geen spijt van, want hij rekent zich, net zoals de gemiddelde Noor, tot een uiterst gelukkig mens.
Kerst op de boerderij
“Noorwegen heb ik leren kennen door er met mijn familie kerst te vieren op een bioboerderij. Ik was onmiddellijk verkocht en ben er enkele jaren iedere zomer gaan werken. Op mijn 17e besliste ik in Noorwegen te blijven en er 'arctische landbouw' te studeren in één van de meest noordelijke scholen van Europa, in het dorpje Tana.” Miro omschrijft deze periode als een fantastische ervaring waar hij enorm veel geleerd heeft en zijn Noors kon perfectioneren. “Na mijn studies hielp ik op verschillende boerderijen in het noorden van Noorwegen als loonwerker mee. Nu woon ik met mijn Vlaamse vriendin – die ik hier heb leren kennen – in het midden van het land”, vertelt hij.
Zorgen voor elkaar
Miro woont in Sollia, een dorpje met amper veertig inwoners. “Noren zijn zeer warme en lieve mensen. Zeker in de dorpen. We zorgen hier echt voor elkaar. Hier blijven is zeker ons doel”, legt hij uit. Onlangs startte Miro een bakkerij op, waar hij samen met een vriend zuurdesembrood bakt. Verder steekt hij ook nu en dan een handje toe op een boerderij in het dorp. “Op de schapenboerderij help ik in de lammertijd en op de geitenboerderij help ik de eigenaars – die al een jaartje ouder zijn – met het zwaardere werk.”
Kleinschalige landbouw
Op de boerderij is Miro echt in zijn nopjes: “Het is onze droom om ooit zelf een boerderij te hebben. In Noorwegen zijn de landbouwbedrijven veel kleinschaliger dan in Vlaanderen. Mensen overleven met 15 melkkoeien. Wij willen later ook een kudde schapen, 2 koeien, enkele geiten en enkele kippen. Vooral voor eigen gebruik. Een hoevewinkel behoort ook tot onze plannen. Daar willen we dan kaas, brood en melk verkopen”, vervolgt hij.
Over bossen en velden
Vooral de natuur wakkerde Miro’s voorliefde voor Noorwegen aan. “De echte pure natuur, het ruwe, de verlaten plaatsen, de bossen en de echte winters. Neen, ik vind het hier niet te koud, want deze kou voelt anders aan dan in België.” Of hij België dan niet mist? “Mijn familie soms, maar Noorwegen is niet ver, dus we zien elkaar wel regelmatig. Hoewel ik het landschap hier fantastisch vind, mis ik wel eens de uitgestrekte velden die zo typisch zijn voor het Pajottenland. En ja, een goeie geuze zou ook wel eens wat vaker op mijn menu mogen staan”, lacht hij.
Lees meer interessante artikels over cultuur, toerisme, streekidentiteit, natuur en landschap of erfgoed in het gratis regiomagazine PenZine. Haal een gratis exemplaar in één van de 450 verdeelpunten in de hele regio of lees het online op www.penzine.be .
Ingezonden tekst en foto’s