Tijdens de 11-novemberviering werd oud-strijder en oorlogsvrijwilliger René Bliki (91) samen met zijn vrouw Ida Van Lierde in de bloemetjes gezet. De man werd beladen met uiteenlopende nationale medailles, maar nu werd hij ook in de eigen gemeente geëerd.
De man kreeg van de gemeente een portrettekening, en van de fractie N-VA - Lennik² een bijzondere fles wijn uit 1945.
Het was trouwens gemeenteraadslid Geert De Cuyper die de gemeente voorstelde om René Bliki te huldigen.
Gestapo
René werd geboren in Chevilly-Larue (Frankrijk) op 24 september 1926 als oudste van 7 kinderen. Vader werkte er in de steenbakkerij waar ze sterke mannen nodig hadden.
Renés oorlogsverhaal begon in de omgeving van Zottegem. Hij was bevriend met de zoon van baron de la Faille d’Huysse uit Leeuwergem. Deze werd door de Gestapo uit het kasteel gelokt en in de dreef van het kasteel laf doodgeschoten. Uit wraak en woede richtte de zoon van de baron het verzet (gewapende weerstand of witte brigade) op. René Bliki sloot zich daarbij aan. Hij had nog een reden om boos te zijn op de bezetters. Duitse soldaten hadden hem zijn nieuwe en dure koersfiets afgenomen en een oude in de plaats gegeven.
Treinsporen
“Samen met de baron gingen we bijvoorbeeld in de omgeving van Zottegem treinsporen saboteren op een belangrijke lijn naar Brussel. Ik plaatste dynamiet met korte lont om niet betrapt te worden. Omdat ik zo sportief was kon ik snel genoeg weg lopen en in de berm duiken voor het boeltje in de lucht vloog. We hadden ook geheime opslagplaatsen voor onze springstoffen en wapens die we moesten achter de vijandige linies smokkelen.”
Slag om Arnhem
René werd onder meer ingezet tijdens de Slag om Arnhem in Nederland in het overstroomde gebied tussen Maas en Waal waar hij verschrikkelijke zaken zag. “We moesten er SS-ers en landverraders in zwarte uniformen aanvallen, die zich verschanst hadden in een watertoren. Het was er drie dagen verschrikkelijk afzien, het leek er wel op een beenhouwerij. Er braken ook besmettelijke ziekten uit. Met amfibievoertuigen moesten we de Rijn oversteken en door het water waden met onze gordels vol met rookbommen granaten die op 50 meter dodelijk zijn. Die gebruikten we om de vijand uit hun verschansing te doen komen. We hadden er veel problemen mee want ondanks de rook bleven ze schieten. We namen ze uiteindelijk krijgsgevangen. De Duitsers daarentegen waren zelfs blij dat ze zich moesten overgeven.”
Meisje
Het waren verschrikkelijke tijden. “We hebben onder meer het leven gered van een 8-jarig meisje dat door een bombardement onder het puin van een woning lag. We hoorden haar huilen en konden haar bevrijden. Het kind bleef maanden bij ons en was op de duur aan ons gehecht. We zijn daarvoor wel berispt”, herinnert René zich.
Zwaar gewond
Tijdens een aanval werd een goede vriend, een schipperszoon getroffen door vijandig geschut. “Ik zag stukken ledematen vliegen. We probeerden hem in veiligheid te brengen maar de wanhopige jongen poogde een revolver van een onderofficier te bemachtigen om zich door het hoofd te schieten. We konden dat beletten. Later zag ik hem met zijn twee kinderen terug op een wielerwedstrijd”,
Na de slag van Arnhem schreef René zich samen met een aantal studenten als vrijwilliger in bij het Canadese leger (The First Canadian Army), het ‘avontuur’ tegemoet. In 1945 werd hij uitgekozen om in Engeland de vrijwilligers op te leiden om naar Japan te vertrekken. Vervolgens verbleef hij 6 maanden in Schotland en in Ierland. Juist op het ogenblik dat hij klaar stond om zelf ook te vertrekken naar Japan, viel daar de atoombom op Hiroshima en mocht René terugkeren naar huis.
Lennik
René Bliki probeerde altijd deel te nemen aan de herdenking van wapenstilstand op 11 november. “Maar de jongste jaren vond ik dat die brandweermannen wat te snel stapten. Sinds een jaar moet mijn vrouw me helpen bij het wandelen. Het was mijn wens op 11 november nog eens bloemen neer te leggen.”
De kranige oud-strijder en oorlogsvrijwilliger is blij dat de gemeente hem eindelijk eens eert en in de bloemetjes zet, want het lag op zijn lever dat er zo lang mee gewacht werd. “Wat we voor ons land en Nederland deden, is toch uitzonderlijk”, zegt Bliki. Wellicht kregen weinig oud-strijders in dit land zo veel eretekens opgespeld als deze Lennikenaar. Onlangs vereerde koning Filip hem nog met het Kruis van Ridder in de orde van Leopold II, met twee gekruiste zwaarden en staafjes van de jaartallen 40-45.
Uit Hillegem
Als zoon uit een café- en bakkerszaak was hij vrij bekend in de gemeente Hillegem en omstreken van Zottegem. Hij had daar tijdens zijn jeugd veel vrienden en beoefende de wielersport.
René Bliki woont sinds 1970 in Sint-Martens-Lennik en voerde de laatste jaren voor zijn pensionering als zelfstandige decoratie- en schilderwerken uit. Zijn hobby’s zijn muziek (accordeon en klaroen), wandelen en fietsen (Lennikse Windklievers en Wandelclub Lennikse Windheren). Hij is ook een wijnliefhebber. Tijdens de winterperiode verbleef hij, sinds 32 jaar, in Tenerife. Ida is afkomstig uit Borchtlombeek.
Zie ook: