Afgelopen (verlengd) weekend werd in het Italiaanse Arconate, nabij Milaan, de 30ste verjaardag van de verzustering met Lennik gevierd. Eerder kreeg Lennik al eens een Italiaanse harmonie over de vloer en dit jaar was het de beurt aan een Lenniks orkest om zich te bewijzen tegenover de Italiaanse klanken. Ook een reünie van de gemeentebesturen was aan de orde. Wij brengen u een getuigenis.
Het vorige bezoek van een grote delegatie Lennikenaren aan Arconate dateert van 2015. Het daaropvolgende jaar organiseerde de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia van Sint-Martens-Lennik een verbroedering met hun Arconatese muzikale tegenhanger, de “Banda” of Corpo Bandistico S. Cecilia. De Italiaanse muzikanten kwamen toen met hun groep naar Lennik en verbleven voor een groot deel bij gastgezinnen. Als bekroning speelden ze toen ook een Verbroederingsconcert in Lennik, deels tesamen.
1988-2018 : verzustering harmonieën en gemeenten verdergezet
Nu was er dan het tegenbezoek. De gemeentebesturen sloten zich aan bij de viering, aangezien de verzustering dateert van mei 1988, dit jaar dus precies 30 jaar geleden.
Een kleine 60 Lennikenaren waren naar Arconate gekomen. Het grootste deel daarvan behoorde tot het “Beste Muziek van Sinte-Mettes” dat dus mee aan de basis lag van dit bezoek. Daarnaast waren er ook burgemeester Irina De Knop en haar gezin, en een viertal raadsleden van OCMW- en Gemeenteraad van N-VA – Lennik Kwadraat en OpenVLD (Christel O, Marie-Thérèse Van der Velde, Wim Durang, Elza Leuckx), en voor de slotdag sloot ook nog schepen Yves De Muylder (CD&V) aan. Ook waren er nog enkele andere Lennikenaren, vaak zelf al met jarenlange banden met Arconatezen.
De instrumenten van de harmonie waren per busje vervoerd. Sommigen verbleven bij gastgezinnen, anderen op hotel. Alle deelnemers reisden op eigen kosten (behalve het vervoer van en naar de luchthaven). Er stond hen een hartelijke ontvangst en gevuld programma te wachten.
Geleide bezoeken aan Milaan, Vigevano en Arconate: historische link met Gaasbeek
Na de vroege aankomst vrijdag, was er een brunch en bezoek aan Milaan, met geleide wandelingen door het beroemde historisch centrum langs de machtige Duomo (Dom), de beroemde galerijen, de Scala (opera), en het immense kasteel en bijhorend park, maar ook een bezoek aan het nieuwe Milaan van de wolkenkrabbers en moderne architectuur. ’s Avonds was er in Arconate nog een ontspanningsavond met live-muziek.
Zaterdag was er een leerrijke toeristische rondleiding door Arconate, deskundig begeleid door de lokale geschiedkundige vereniging. Met Lenniks streekgids Guido Dieudonné werden weetjes uitgewisseld.
De band tussen Lennik en Arconate is gebaseerd op de adellijke familie Arconati Visconti die het Kasteel van Gaasbeek als laatste private eigenaars bezaten (en, bij het uitsterven van de bloedlijn, schonken aan de staat). De wapenschilden van die familie vinden we in Gaasbeek maar ook uiteraard in Arconate (en Milaan alsook andere plekken in Lombardije).
Terwijl enkele edellieden van de familie op het Gaasbeeks kerkhof begraven liggen, is er op de Arconatese begraafplaats een monumentaal mausoleum/grafkapel met andere telgen uit de vorige twee eeuwen: Gianmartino Arconati, de laatste markies in Gaasbeek (en dus echtgenoot van de bekende Marie Peyrat die het kasteel schonk aan de Belgische staat), en zijn ouders Giuseppe Arconati en Costanza Trotti. Ook in een nabijgelegen kapel werden heel wat verwijzingen naar de markiezenfamilie en naar Gaasbeek getoond. Tot slot mochten de bezoekers ook – met toelating van de huidige eigenaars – even halt houden op de binnenkoer van het Casa Arconati waar sinds de 16de eeuw edellieden resideerden. In de ruime kerk van Arconate bleek ook een schilderij van een Vlaamse schilder te hangen.
Na het middagmaal was het tijd voor een zonovergoten bezoek aan de stad Vigevano, met lokale gidsen. Een interessante ontdekking met een aangenaam en levendig, verkeersvrij historisch stadscentrum, met net als in Milaan een Castello Visconteo/Sforzesco (van de hertogen van Milaan), de imposante overdekte straat (14e eeuw), de knappe Piazza Ducale met zijn architecturaal spitsvondige kathedraal-gevel, het vrij unieke schoenenmuseum, en een middeleeuwse markt met animatie én passage van een historische stoet, alsof men plots in een andere eeuw rondliep! Ook een typische Italiaanse “gelato” (ijsje) hoorde erbij natuurlijk.
Verbroederingsconcert
’s Avonds was het zover: het ‘superconcert’ van beide muziekkorpsen. Minstens 300 toehoorders waren toegestroomd hiervoor, en aan het applaus en enthousiaste reacties te meten, hadden ze een geweldige avond. Gezamenlijk werden de nationale hymnen gespeeld, maar ook lokale: voor Lennik bijvoorbeeld het vorig jaar gelanceerde Prins-lied (of “PrinsMars”) van dirigent Johan Evenepoel. In het aparte programma zette elke harmonie z’n beste beentje voor : de Lennikse muzikanten charmeerden met een gevarieerd programma van deels Italiaanse klassiekers (Ti amo, Gloria, L’italiano, La vita è bella), en de Arconatezen met een swingend (rhythm’n’)blues -programma, waaronder het bekende Chattanooga Choo Choo.
De vriendschapsbanden tussen de muzikanten uit beide landen bereikten wellicht een hoogtepunt toen tijdens het spelen van “Misty”, de sympathieke dirigent Johan Evenepoel en de Italiaanse dirigente Rosabianca Perego met elkaar aan het dansen gingen: www.facebook.com/wimpers/videos/10155753698924811/
Het volledige concert is (vanuit Arconate) gefilmd en publiek online gezet via Facebook :
www.facebook.com/arconateforum.gruppo.3/videos/621751218179211/
Harmonie-voorzitter Henri Van Eeckhoudt las zijn toespraak in het Italiaans, wat bijzonder geapprecieerd werd (een dappere inspanning waarbij hij herhaaldelijk het zweet van zijn voorhoofd diende te vegen).
Daarna wisselde hij geschenken uit met zijn Italiaanse collega Marino Pisoni (wiens dochter Alice schepen is en o.a. voor de Engelse vertalingen zorgde). Na het concert was er nog een afterparty in het lokaal van het muziekkorps waar enkele guitige Lennikse muzikanten een jamsessie ten beste gaven.
Nieuwe en oud-burgemeesters verenigd – verzustering bevestigd
Zondag was de dag van de officiële hernieuwing van de verzustering. Er was een optocht door het dorp naar het gemeentehuis (het grafelijk Palazzo Taverna uit de vroege jaren 1600 met binnenkoer die later ook uiterst geschikt bleek voor een lekker buffet in openlucht met cocktailtafels en loungemeubilair).
Bij het gemeentehuis werd zoals elk officieel bezoek, de verzustering of ”gemellaggio” plechtig hernieuwd door een oorkonde die ondertekend wordt door de burgemeesters namens de gemeenten Arconate en Lennik.
Bijzonder was daarbij de aanwezigheid van de beide burgemeesters die in 1988 de verzustering opstartten : Etienne Van Vaerenbergh en Bruno Pisoni. Zij kregen een ere-rol bij de officiële hernieuwing.
Maar ook 2 andere oud-burgemeesters waren aanwezig: Henri Van Eeckhoudt, tevens voorzitter van de Harmonie, en Mario Mantovani, de vorige burgemeester van Arconate (deze laatste, uit de entourage van Silvio Berlusconi, is tevens in gerechtelijke onderzoeken verwikkeld). Ook hier speelden de harmonieën nog enkele deuntjes, waaronder de Europese hymne: Ode aan de vreugde (‘Alle mensen worden broeders’).
Naast de beide stichtende burgemeesters uit 1988, werden ook enkele andere mensen in de bloemetjes gezet: oud-schoolhoofd Jean Heremans en de weduwe van zijn Arconatese collega Francesco Figel die jarenlang samen uitwisselingen tussen de beide gemeentescholen verzorgden (zoon Federico Figel speelt ook in de Banda en begeleidt met zijn vlotheid in het Frans al jaren de verzusteringsbezoeken mee), alsook vaste waarden als Godelieve Eeckhout (Lenniks Cultuurmoeder), en Edith Vandevelde die er ook al bij was 30 jaar geleden! De gemeente Lennik bedankte ook de verschillende organisatoren in Arconate met een bloemetje.
Geschenken en verrassingen
Er werden tussen de gemeentebesturen geschenken uitgewisseld, vooral kunstwerken (in Arconate zijn deze doorheen de jaren samen met de hernieuwingsoorkonden verzameld en permanent uitgestald in de schepencollegezaal in het gemeentehuis: absoluut al een fraaie collectie).
En dan kwam er nog een verrassing. Het PrinsComité van Lennik (waarvan ook enkele leden aanwezig waren), had een origineel geschenk mee voor de gemeente Arconate. Voorzitter Godelieve Eeckhout stal de show met een anderhalve meter groot, mysterieus geschenk verpakt in karton. Het bevatte een kunstpaard op hout, in de vorm van Prins, een gloednieuwe versie met geschilderde samengestrikte linten van Italië en België, van de hand van Frey Van der Haegen. Vorig jaar was er immers een groep bezoekers uit Arconate eregast in Lennik voor de grote viering van 25 jaar Prins met de indrukwekkende trekpaardenstoet. In Arconate kennen ze het Belgisch/Brabants trekpaard als symbool van Lennik en het Pajottenland ondertussen goed.
Godelieve Eeckhout wees de burgemeester vervolgens erop dat het misschien wel tijd wordt dat er ook in Arconate een straat of plein komt dat genoemd zou zijn naar Lennik/Gaasbeek, aangezien in Lennik (Gaasbeek) wel al lang een Arconateplein bestaat. Al grappend zegt men de waarheid! De verraste burgemeester Andrea Colombo zou het idee, dat direct op sympathie kon rekenen, zeker bestuderen.
Vriendschapsboom – symbool van verder groeiende verbondenheid
Op het nieuwe plein, van Piazza Europa door het nieuwe bestuur onlangs omgedoopt tot Piazza Falcone/Borsellino (de in 1992 vermoorde antimaffiarechters), werd een vriendschapsboom geplant: een mooi symbool voor het verder groeien van de vriendschapsbanden tussen de beide gemeenten. Burgemeester De Knop nam zich voor om ook in Lennik ooit zulke boom te voorzien.
Vóór de aankomst van de Lennikenaren was er net een periode van dagelijks onweer geweest, maar het weer paste zich wonderwel aan voor de internationale ontmoeting, met gelukkig drie zonnige dagen (waardoor de dorst regelmatig diende gelest). Pas op de afscheidsavond werden de wolken opnieuw dreigend, alsof ook de weergoden hun zegen hadden gegeven over de verbroedering.
Het zijn inderdaad vooral de hartelijkheid en levenslust, de gelijkheid en gastvrijheid die een gevoel van verbondenheid en vriendschap opleveren tussen mensen van verschillende talen, gebruiken en een mix van leeftijden: jong en oud. Ook zeker de muziek is een factor die verenigt. Bij het afscheid waren de omarmingen talrijk. Dertig jaar onderhouden verbroedering is niet niks, en de indruk was dat de beide gemeenten met dit bezoek opnieuw vertrokken zijn voor nog eens vele jaren.
Foto’s: Wim Durang, ArconateForumMedia (Gimmy Arena, Gianfranco Magistrelli).
Zie ook een foto-verslag (op een Arconatese versie van Persinfo) over de verzustering : www.arconateforummedia.com/single-post/2018/05/14/30%C2%B0Gemellaggio-con-LennikArconate-in-Festa-1
Zie ook: Banda Santa Cecilia Arconate verzustert met harmonie St-Cecilia in St.-Martens-Lennik (2016)