Kim Dieudonné, mama van 10 kinderen: "Ik ga nog smetvrees krijgen, denk ik"

We zijn een maand ver in de gedeeltelijke lockdown in België. De ruzies in gezinnen beginnen zich op te stapelen en de kinderen beginnen hun vrienden te missen. Kim Dieudonné zit in lockdown met haar man en tien kinderen. Ze stemde toe om met Persinfo een telefonisch interview te doen, om ons een blik te gunnen in de quarantaine van een groot gezin.

Hoe loopt de gedeeltelijke quarantaine momenteel bij jullie?

Ik vind dat eigenlijk heel rustig. Het is nu vakantie, dus staan ze op wanneer ze willen. Daar zit wel een verschil in door de leeftijd. Mijn kinderen zijn allemaal tussen de twee en twintig jaar oud, dus de ouderen staan meestal wat later op. En intussen heeft de rest al wat zitten ravotten in de tuin of wat zitten knutselen. We hebben dat hier ook net gedaan. Dat is iets wat ik anders nooit zou doen, want ik doe dat ook niet graag. Ik ben niet creatief dus ik kan dat ook niet zo goed. Meestal zoek ik ideetjes op via internet en druk ik die voor hen af. Daar helpen de groteren dan wel soms mee, die zijn daar sneller mee weg natuurlijk.

Maakt u dan ook gebruik van een soort dagschema?

Nee, ge moogt dat proberen, maar dat zal zo niet lukken. Ik heb altijd alles graag volgens planning gehad en al wat afwijkt vind ik moeilijk. Maar hoe meer kinderen dat ik gekregen heb, hoe moeilijker dat het ging dat plannen. Ik heb mij daar echt wel een beetje van moeten afzien want anders werd ik echt helemaal gestresseerd en ambetant. Mijn schoonouders wonen naast ons, dus dat is een hele dag van hier langs daar lopen en hen een planning opleggen, dat is niet te doen. Maar voor de vakantie, dan was het wel zo dat ze in de voormiddag hun taken moesten maken voor school. Dan stonden ze op rond 9 à 10 uur, en daarna moesten ze toch een uurtje werken. En dat ging wel, buiten voor twee. Ferre en Hanne, die hebben het al wat moeilijker omdat ze het gewoon ook niet graag doen en dat was dan wel zwaar. Je moet die opeens heel de tijd helpen, wat moeilijk was want daarvoor had je de juffen en nu moest ik dat zelf doen.

 Hoopt u voor hen dan dat de scholen snel terug open gaan?

Dat is dubbel. Zeker voor hun twee hoop ik van wel, want als ze nu al niet kunnen volgen dan zal dat volgend jaar ook niet gaan. En dan moeten ze blijven zitten en dat is toch een jaar weggesmeten eigenlijk. Anderzijds heb ik heel veel schrik voor het virus. Want stel u voor dat ik ziek word, wie gaat dat hier allemaal doen? Of zelfs erger, sterven, ik heb er zo’n schrik van. De afgelopen dagen is dat nu wel wat gebeterd, wat er ook voor zorgt dat het hier thuis ook wat beter gaat. Want als ik ambetant ben, verdraag ik niet dat ze komen zagen en dan is het wel moeilijker ook voor hen.

Is er dan ook meer wrijving tussen de kinderen?

Nee, ik vind eigenlijk dat het momenteel zelfs iets minder is. Normaal moeten ze vroeg opstaan en zijn ze dan ook moe van hun schooldag. Dan komen ze thuis en willen ze nog alles snel doen, wat ze al de hele dag willen doen. Nu hebben ze de hele dag de tijd om deze dingen te doen. Daarin hebben we hen echt wel getroffen. Natuurlijk, dat neemt niet weg dat ze eens ruzie maken, dat zal nooit verdwijnen. Ik heb er vier die normaal altijd ruzie maken en nu valt dat allemaal heel goed mee. Dat is gewoon niet te geloven. Of ligt het aan het goed weer, dat weet ik niet. Maar ik kan niets anders dan positief zeggen.

Hebben zij schrik van het virus?

Ik denk dat niet, ze spreken daar ook niet zoveel over. Ze blijven ook altijd thuis, ik wil niet dat ze met vrienden afspreken. Ze mogen wel eens gewoon wandelen, vooral de groteren vinden dat wel eens leuk om te doen. En ze mogen ook naar de winkel als ze eens iets nodig hebben, maar vrienden heb ik liever niet dat ze zien. Ze mogen wel bellen en FaceTimen, allee eender wat. Zoals ons Liv, zij is nu vier en ze begon nu wel haar vriendinnetjes te missen dus heb ik via school gevraagd om ze even in contact te kunnen brengen om eens te bellen. Maar ik moet zeggen, ze doen daar eigenlijk ook echt niet moeilijk over. Niet dat ze het leuk vinden, maar ze leggen zich er gewoon bij neer. Ze zitten nu natuurlijk wel veel meer op hun schermen, om eens te kijken wat anderen doen of dat er misschien iemand gestuurd heeft. Maar dat hebben ze van geen vreemden, ik ben ook een beetje verslaafd (lacht). Maar vrienden zien, dat mogen ze niet. Ik vind het al erg genoeg dat ik zelf twee keer per week naar de winkel moet.

 Hebt u last ondervonden van de lege rekken in de winkels? Aanpassen met een gezin van twaalf lijkt me moeilijk.

Er was geen wc papier, geen rijst, eigenlijk niets dat ik nodig had. Dat was wel moeilijk. Maar dan maak je maar iets anders klaar of pak je een ander merk van het een of het ander. Het is nu wel zo dat ik nu twee keer per week mijn vlees bestel en ga ophalen. Mijn kinderen zijn allemaal moeilijke eters, maar gelukkig ook wel kleine eters. Het enige moeilijke was toen dat ze eigenlijk veel met gehakt willen of worsten en dergelijke, dus er zijn niet heel veel soorten dat ik kan maken. Maar dat is wel altijd gelukt uiteindelijk. Ik pak dan wel wat meer mee natuurlijk dan een gemiddeld gezin; drie pakken cola, drie pakken water en dergelijke. Maar ik heb nooit rare blikken gehad hierover, de meesten weten ook wel dat ik tien kinderen heb. Dus dat viel al bij al wel mee.

Gebruikt u dan een mondmasker, handschoenen en dergelijke als u naar de winkel gaat?

Een mondmasker, dat durf ik nog niet. Vroeger deed ik dan wel mijn sjaal voor mijn mond, maar met dat goede weer is dat ook wat moeilijker. En handschoenen heb ik wel aangedaan, maar dan ga ik in mijn handtas om mijn sleutel te nemen of mijn gsm. Dan vraag ik me af, of het dan wel nog zo nuttig is, want je hebt alles aangeraakt. Wat ik wel doe, is alles afwassen van wat ik gekocht heb. Ik doe water met daar een beetje Dettol in en daarmee was ik alles af. Behalve de groenten en fruit natuurlijk, dat doe ik met gewoon water. Ik kuis ook meermaals per week met Dettol, dan doe ik alle klinken en alles wat we aanraken. Het is wel erg, ik ga nog smetvrees krijgen, denk ik.

 Ik heb het gevoel dat u de lockdown wel goed opneemt op zich?

Ja, ik heb een enorme schrik natuurlijk voor het virus, maar alles loopt thuis wel goed. De kinderen amuseren zich, ik heb het ook wat rustiger dan tijdens schooltijden, er zijn minder ruzies… Ik mag zeker niet klagen. Buiten dat coronagedoe, ben ik eigenlijk wel content.

 


Nieuws melden Adverteren op Persinfo?