Het kunstwerk Blown van Virginie Bailly (ism Roland Piffet en Rolf Vansteenwegen) oogt in slechte staat. Het kunstwerk, in de volksmond “de paal” genaamd, is sinds voorjaar 2006 te zien op de rotonde aan het Bevrijdingsplein. Het kostte destijds, inclusief groenaanleg, ongeveer 100.000 euro. Gemeenteraadslid Benjamin Sawalens stelt zich vragen over de toestand van het kunstwerk.
Zoals het wel vaker gaat waren de reacties in den beginne verdeeld. Intussen is de Hallenaar wel gewend geraakt aan deze landmark. De Standaard omschreef het werk destijds als “een donkergroene mast van 40cm dikte en 35m lang” en ook “een groene lijn (overdag) of een strook groenachtig licht (’s nachts)”
Gemeenteraadslid Benjamin Sawalens interpelleerde dinsdagavond op de gemeenteraad. “Die groene lijn is intussen geen mooie groene lijn meer. Het licht is ook reeds enige tijd gedoofd. De huidige toestand van het kunstwerk toont geen pyloon meer die zoals het de bedoeling was communiceert met de andere landmarks uit de regio zoals onze basiliek of de VRT-mast in Sint-Pieters-Leeuw. De pyloon laat zich eerder beschrijven als een ‘beetje uitgeleefd’ en ‘eerder uitgedoofd’. Dat is spijtig.”
Swalens vraagt zich af wat er aan de hand is met de paal. “Betreft het enkel de buitenste coating die is verweerd of is de mast, een combinatie van glasvezel en polyester ook, aangetast met een mogelijk gevaar van stabiliteit of vermoeidheid van het materiaal? Is het kunstwerk sinds het ontstaan onderhouden geweest? Wordt er een onderhoud gepland? Welke herstelmogelijkheden zijn er om het kunstwerk Blown in volle glorie te herstellen? Wat zijn de mogelijkheden om de verlichting, die zich bovenaan de pyloon bevindt, terug te herstellen?”
Antwoord vanwege burgemeester Marc Snoeck (Vooruit): “Het materiaal van het kunstwerk is hetzelfde als dat van de wieken van een grote windmolen. Hoewel de huidige verkleuringen wel het gevolg zijn van regen, zon en wind, is het een heel sterk en flexibel materiaal, dat relatief goed bestand is tegen de weerselementen als het gaat over de stevigheid en stabiliteit. Voor de stabiliteit blijkt uit de eerste vaststellingen dan ook dat er zich voor de paal zelf geen problemen stelt. We gaan de sokkel en fundering wel controleren om eventuele problemen daar ook op tijd te kunnen capteren. Er was geen onderhoudsprogramma voor dit kunstwerk voorzien, omdat dat niet nodig was. De verlichting zou vroeger verbonden geweest zijn met de lichten van het rondpunt. Deze lichten zijn in het beheer van het Agentschap Wegen en Verkeer. Hopelijk of vermoedelijk is het niet meer dan een afgesprongen zekering als gevolg van de werken in die buurt of een kapotte lamp die we kunnen vervangen. Maar hier moeten wij eerst de archieven induiken om uit te zoeken hoe dit destijds is uitgevoerd. We zullen de openstaande vragen naar aanleiding van uw vraag verder onderzoeken.”
Benjamin Swalens: “De N-VA is voorstander van kunst op straten en pleinen maar vraagt meer oog voor de lange termijn. De partij pleit ervoor bij aankoop van kunst een onderhoudsplan met budget te voorzien. De pyloon aan het Bevrijdingsplein, officiële naam Blown, kan best een opknapbeurt gebruiken.”
“Zeventien jaar geleden was de aankoop relatief eenvoudig, vandaag is het onderhouden een technisch verhaal waarbij men zich moet baseren op stukken van vele jaren terug. Helaas kan de stad Halle momenteel een deel van het dossier niet vinden. Wanneer men kunst aankoopt of een groot artistiek project laat realiseren zou men de kunstenaars moeten vragen ook een onderhoudsplan voor te leggen. Dit plan bevat niet enkel de technische aspecten om het kunstwerk in optimale conditie te houden maar ook een budgettair plan. Zo komt men later niet voor verrassingen te staan”, vindt N-VA-gemeenteraadslid Benjamin Swalens.
Het stadsbestuur investeert geregeld in kunst op het openbaar domein, zoals de vele graffitiprojecten of de Spacecruiser op Nederhem. “Stuk voor stuk mooie realisaties maar wat als na verloop van tijd de weersomstandigheden langzamerhand de schoonheid van het kunstwerk aantasten? Gaan we ze dan herstellen of laten we ze los en beginnen we opnieuw met andere kunstenaars? Met welk budget zal dit gebeuren? Op dit soort vragen zou men eigenlijk een antwoord moeten hebben bij de start van elke kunstrealisatie op het openbaar domein”, besluit Swalens.