Historische ondertitel op nieuwe straatnaamborden

 

De Pol de Montstraat in Wambeek kreeg vorige vrijdag, in aanwezigheid van vertegenwoordigers van de Pol de Montstichting en de Commissie Erfgoed, nieuwe naambordjes met daarop gegevens over de Wambeekse schrijver-dichter. Ook de andere Ternatse straten genoemd naar een persoon krijgen binnenkort zo'n bordjes.

 

 

Pol De Mont was één van de promotors van de heroplevende Vlaamse cultuur op het einde van de negentiende eeuw en in het begin van de twintigste eeuw. Als dichter was hij een overgangsfiguur, die de Vlaamse poëzie uit het vaarwater van de romantiek heeft gehaald en het symbolisme en het impressionisme heeft geïntroduceerd, met bundels als 'Claribella' en 'Iris'.

 

Als volkskundige was hij meer dan verdienstelijk. Niet alleen heeft hij de term "volkskunde" bedacht, hij heeft in deze discipline ook uiterst belangrijk werk geleverd, vooral in samenwerking met Alfons de Cock. 'Dit zijn Vlaamsche wondersprookjes' (1896) en 'Dit zijn Vlaamsche vertelsels' (1898) zijn hier het resultaat van.

 

Er is ook de literaire criticus, die zich in inleidingen, kritieken, antikritieken, polemieken, hartstochtelijk opwierp als verdediger van de moderne richtingen en stromingen in de Noordnederlandse, maar ook Franse en Duitse literatuur.

 

De ware historische betekenis van Pol de Mont is die van schakelfiguur in de Zuidnederlandse literaire ontwikkeling die uitmondt in de Van-nu-en-straks beweging. In die zin kan men even goed zeggen dat hij aan het begin van een nieuw poëtisch tijdperk stond. Als eerste durfde hij tegenover het nuttigheidsprincipe als basis voor de serieuze literatuur stellen: "Het eenig doel der poëzie, hare eenige reden van bestaan, dat is de poëzie zelve"