In Woonzorgcentrum Zonnig Huis in Halle is vandaag de tentoonstelling 'Gevleugelde Dromen' officieel geopend. De expo is het resultaat van een samenwerking van het woonzorgcentrum met vzw De Lork.
vzw De Lork is erkend en vergund door het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap en krijgt steun van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Al meer dan 30 jaar begeleidt vzw De Lork mensen met een beperking in wonen, werken en vrije tijd. De medewerkers van De Lork willen ervoor zorgen dat mensen hun leven als goed en zinvol ervaren. Vanuit dromen en talenten, creëren ze samen een warme thuis en een boeiende werkplek, een mensenleven lang. Dit doen ze op een bezielde manier en met de volle goesting. Iedereen is evenwaardig en heeft het recht op een comfortabel leven. Alle mensen hebben de vrijheid hun talenten te gebruiken en kunnen ondersteuning krijgen als dat nodig is. Er is plaats voor veel verschillende soorten mensen. Dat is fijn, zo wordt het nooit saai en kunnen we veel van elkaar leren. Iedereen voelt er zich thuis, hoort erbij én iedereen zorgt voor elkaar. Er worden heel wat mogelijkheden aangeboden aan de mensen van de Lork om zich te ontspannen: - Sport - Op stap in de stad - Beleving en ontspanning - Artistieke en creatieve ateliers
Vanuit deze ateliers ontstond deze tentoonstelling opgebouwd uit 2 delen :
1. Gevleugelde dromen
Deze tentoonstelling is ontstaan in het beeldend atelier onder leiding van Elke Van Loven. Het beeldend atelier van De Lork is een artistieke en emotionele vrijplaats, die uitdaagt om grenzen te laten vallen. Het is belangrijk dat dit gebeurt in een open en warme sfeer, vrijblijvend, zonder vooroordelen of verplichtingen. Kunst wordt hier gezien als communicatiemiddel, als alternatieve taal, die wél door iedereen wordt verstaan. Het biedt hen de mogelijkheid om innerlijke processen te uiten, begrepen te worden, er uit te leren en te groeien.
Deze kunstenaars hebben geen woorden voor de vormen en kleuren die ze beheersen. Ze ontwikkelen de meest eerlijke, vrije en pure beeldentaal, ver weg van de beperkingen van de kunstwereld. Het enige referentiepunt dat zij hebben is hun eigen ervaring. Hun kunst wordt zo een manier van zingeving.
Voor deze tentoonstelling werd gewerkt rond dromen. Dit is een universeel en onuitputtelijk onderwerp, herkenbaar voor iedereen. Dromen zijn een optimistische blik op wat nog komen kan, of een nostalgische blik op wat geweest is. De dromenvanger en het masker zijn hier klassieke symbolen van, maar ook in de schilderijen en tekeningen sluimert deze thematiek.
Al werkende naar deze tentoonstelling was het wonderbaarlijk hoe iedereen is open gebloeid, en mogelijkheden bij zichzelf ontdekt heeft waarvan hij of zijn zelfs nog niet had durven dromen. Om dan te zien hoe versteld iemand kan staan van wat hij heeft gemaakt, is prachtig. Iedereen die werkt in het atelier is fier op zichzelf. Samen met hun zelfbeeld gaat hun hoofd omhoog, en kijken ze hun collega’s aan. Ze zien elkaar weer in zo’n momenten. Geven elkaar complimenten. Ondersteunen elkaar.
Het is belangrijk in het achterhoofd te houden dat het de verwondering van de toeschouwer is die het werk kan verheffen tot kunst.
Kijk écht naar de werken, wees verbaasd, laat u raken door een enkele penseelstreek, om zo de oprechte intenties te voelen van de kunstenaar.
2. ‘Inclusie/illusie?’
Naast deze beeldende werken betrekken we ook de fototentoonstelling ‘Inclusie…een illusie?’.
In het kader van een sensibiliseringscampagne werkte vzw De Lork met het Indivo-team, het Centrum Ambulante diensten, de Academie van Anderlecht en Julien Vrebos in 2017 een fototentoonstelling uit. De beelden vertellen over de dromen, verlangens en wensen van mensen met een beperking die wonen en werken in Brussel.
De foto’s die worden tentoongesteld zijn het resultaat van een jaar werken in fotosessies, in workshops beeldend en poëzie, in ontmoetingen met mensen met een beperking. Personen met een verstandelijke beperking hebben specifieke mogelijkheden en talenten die mogen gezien en gehoord worden. Aan de hand van vraaggesprekken en poëzie hebben we gepolst naar hun verlangens en dromen. Dit ging zowel over relaties en wonen als over werken, vrije tijd of vakanties. We hopen dat we door de verscheidenheid aan dromen en verlangens van deze mensen in beeld te brengen, ook bij de lezer of kijker een scherf (h)erkenning mogen teweeg brengen.
De tentoonstelling loopt nog tot 15 september. De ingang is vrij.