LENNIK – “Sinds drie jaar doe ik waarvan ik als kind altijd droomde”, verklapte Fried Ringoot tijdens zijn eerste kerstvoorstelling in de Lennikse Meiseniersschuur. Volgend jaar gaat de Vlaamse Toon Hermans op tournee door het land.
Fried reed met zijn rolstoel het podium op, keek het publiek recht in de ogen en lachte innemend. Daarop zong hij “Ik hou van jou” van Herman van Veen. Meteen waren en bleven alle ogen op hem gericht.
Fried haalde voor een volgelopen zaal herinneringen op aan de decembermaanden uit zijn kindertijd. Hoe hij als misdienaar een centje bij verdiende maar ook hoe hij zijn eigen vader ervoer, die in Merchtem als enige sinterklaas de straat op mocht. Maar hij denkt ook nog dikwijls terug aan de conferences van Toon Hermans. “Dat wil ik later ook doen, mensen doen lachten, in andere emoties brengen. De laatste drie jaar doe ik, waar ik als kind van droomde. Dezelfde magie laten passeren, durven zeggen dat je van iemand houdt”.
Maar ook later keek hij met bewondering op voor rasartiesten. “In augustus 1990 mocht ik samen met schoonbroer André Segers het geluid verzorgen op de Bellingse dorpsfeesten waar ook Wim De Craene op trad. Het was vermoedelijk zijn laatste optreden want in september stapte hij uit het leven. Ik ben blij dat ik hem mocht ontmoeten”, vertelt Fried met tranen in de ogen. “Ja, ik ben maar een platte bees hé”, flapte hij er op zijn Denderhoutems uit, voor hij de kleinkunstkraker Rozane begon te zingen.
Drie koningen
De jonge Fried besloot als 21-jarige op eigen benen te staan. Hij huurde een huisje met één stopcontact en één waterkraan en een plank als toilet. “Ik ben toen de straat op getrokken en ging overal aanbellen om liedje te zingen. Ik wilde iedereen een kerstwens brengen. De mensen reageerden zo lief. Ze wilden me eten geven. Mij was het niet om de centen te doen want het werd voor mij waarschijnlijk de bijzonderste Kerst in mijn leven. Al was het misschien een reactie omdat ik niet wilde toegeven dat ik het niet alleen kon redden”.
Anny
Fried Ringoot vond werk als verkoper bij de C&A in Brussel waar ook zijn toekomstige echtgenote Anny werkte. Dat ontlokte haar toen de uitspraak: “Konden ze hier niets anders binnen smijten?. Ondertussen zijn ze een onafscheidelijk koppeltje geworden. Het gezinnetje moest onlangs afscheid nemen van hun hondje Loeka. “Toen ik heel ziek was kroop hij heel dicht bij mij en legde hij zijn kopje naast mijn hoofd. Dat bracht me er toe iets over ons hondje te schrijven. Een ode aan Loeka”. Het werd muisstil in de zaal. Daarop bracht Fried een liedje over dochtertje Freya die ondertussen ook al twee kleinzonen op de wereld bracht.
Waar de sterre bleef stille staan
En om iedereen helemaal in de kerstsfeer onder te dompen herinnerde Fried de toehoorders aan het verhaal van Felix Timermans over de drie leeglopers, die besloten met een draaiende ster, kerstliedjes te gaan zingen. Tot ze alles wat ze inzamelden, achter lieten, in een woonwagen waar er net een kindjes was geboren. “De sterre blijft stille staan bij een hart dat geeft. Je krijgt bijna alles terug wat je geeft. Ik heb nog één wens voor jullie. Kom behouden thuis en zie mekaar graag”, besloot Fried, voor er een staande ovatie los brak. Zoals na alle vorige optredens begaf Fried zich onder het publiek om ervaringen uit te wisselen.
Het optreden werd mee mogelijk gemaakt door de muzikanten Toon Baert, Kristof Barbé, Regie Hugo Vanden Bremt, geluid en techniek André en Dorien Segers, zaaleigenaars Jan en Majelle Leysen, de Masiuskring en het Davidsfonds.
Tournee
Meteen is duidelijk dat Fried Ringoot zijn wens in vervulling is gegaan. De twee vorige jaren lokte hij steeds meer gelijkgestemde naar zijn theatershow “En alles goed? Wat rijmt er op kanker?”. Volgend jaar staan er reeds meerdere openbare en schooloptredens geboekt. Fried trekt met zijn show op tournee door het hele land.