De inwoners in en rond Halle en bij uitbreiding alle andere steden en gemeenten die niet tot ‘De Watergroep’ behoren, halen hun drinkwatervoorziening vanuit het waterproductiecentrum in het Waalse Écaussinnes. Uiterlijk tegen 2026 moet dat kraantjeswater voldoen aan een strengere norm (50ng/l), maar aan Waals/Brusselse zijde schuift men die verantwoordelijkheid van zich af.” Langs Vlaamse kant is men volop bezig een structurele oplossing uit te werken om die PFAS-waarden zo laag mogelijk te houden”, zegt Vlaams Parlementslid Jeroen Tiebout (N-VA). “Dat kost tijd en geld, maar zowel de Brusselse als de Waalse partners in dit verhaal, zeggen ‘non’ tegen de bescherming van de gezondheid van vele Vlamingen.
Zie ook: Verhoogde Pfas-concentraties in drinkwater
In 2021 onderzochten de waterbedrijven op vraag van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) het kraanwater op PFAS. Uit dat onderzoek bleek dat er overal in het Vlaamse drinkwater zeer lage concentraties PFAS terug te vinden zijn, maar dat het Vlaamse kraanwater zeker voldoet aan de huidige Europese norm. Maar tegen uiterlijk 2026 moeten de lidstaten ervoor zorgen het kraantjeswater voldoet aan nieuwe normen en parameters voor PFAS, namelijk 0,50 ng/l.
De huidige niveaus in het waterproductiecentrum in Écaussinnes, worden door Vivaqua door middel van ‘koolfiltratie’ op 70-80 ng /l gehouden. Voor Vlaanderen is dat onvoldoende aangezien het Agentschap Zorg en Gezondheid adviseert/vereist dat het PFAS-niveau structureel én op korte termijn naar een niveau van ca 50 ng/L wordt gebracht.
Zowel het Waalse als Brusselse Gewest weigeren om hierin hun verantwoordelijkheid te nemen en willen de kost hiervoor integraal doorschuiven naar Vlaanderen. De Watergroep, die via waterleidingen uit Écaussinnes water levert aan onder meer Halle en omstreken, wil nu via een alternatieve weg de regio van water voorzien en de norm van 50 ng/l wel te garanderen. Die noodzakelijke aanpassingen aan het watervoorzieningssysteem hebben een geschatte doorlooptijd van zo’n twee jaar.
“De Watergroep denkt gelukkig ook op korte termijn”, zegt Tiebout. “Het grootste drinkwaterbedrijf van Vlaanderen plant een tijdelijke, mobiele installatie in Halle, in afwachting van een structurele oplossing. Kosten die strikt genomen niet door hen gedragen moeten worden.”
De te hoge PFAS-waarden zijn ontstaan in Wallonië. De kosten die gepaard gaan om de concentratie zo laag mogelijk en binnen de Europese norm te houden, zijn in principe voor het Waalse en Brussels Hoofdstedelijk Gewest, via Vivaqua. Door geldgebrek en kortzichtigheid wil Vivaqua nu nog niet betalen voor een Europese norm die pas in 2026 zal gelden. “Dit getuigt van enorme kortzichtigheid”, zegt Tiebout. “Het is de verantwoordelijkheid flagrant afschuiven en de gezondheid van de Vlaming op het spel zetten”, zegt Tiebout.
De Watergroep van haar kant neemt wel haar verantwoordelijk in dit dossier en wil zo snel mogelijk een tijdelijke installatie, conform Europese normen, neerpoten in Halle. Deze zal heel wat geld kosten, maar voor De Watergroep en voor Vlaanderen gaat gezondheid in deze boven geld.