Op 4 september 1995 ontving de dienst haar mandaat van de toenmalige en huidige minister van Justitie Stefaan De Clerck. In totaal werden er tijdens deze 15 jaar meer dan 16.000 dossiers van onrustwekkende verdwijningen opgesteld. 95% van deze zaken werden ook weer afgesloten, 777 dossiers staan nog open.
Naar aanleiding van de dubbele verdwijning van Julie Lejeune en Melissa Russo op 24 juni 1995 en An Marchal en Eefje Lambrecks op 22 augustus 1995 besllot toenmalig minister van Justitie De Clerck een Nationale Cel Verdwijningen op te richten. De bedoeling van deze nieuwe cel was ervoor te zorgen dat onrustwekkende verdwijningen op een snelle en doeltreffende manier aangepakt werden. De drie basisopdrachten van de cel zijn:- de coördinatie van alle opsporingsinspanningen, zowel op politieel als niet-politieel vlak;- het verlenen van steun aan de onderzoekende politiediensten;- het verwerven en ter beschikking stellen van expertise over het fenomeen en de aanpakervan. Sinds het oprichten van deze dienst werden er 16.510 dossiers opgesteld, wat neerkomt op zo’n 93 dossiers per maand of 3 dossiers per dag. 15.733 dossiers werdenafgesloten. Met andere woorden: 13.890 personen zijn levend teruggevonden, 1843 mensen waren overleden (waarvan 65% zelfdodingen).
Zowel het zoeken naar vermiste personen als het proberen identificeren van een lichaam is voor alles een teaminspanning. Enerzijds is er het team Cel vermiste personen dat vandaag uit 15 mensen bestaat. De leden van de cel zijn afkomstig uit alle windstreken van het land. Het jongste lid is 24 jaar oud, de oudste 57 jaar jong, en iedereen heeft kinderen of zelfs kleinkinderen.
Als steundienst werken zij anderzijds zeer nauw samen met de meest uiteenlopende partners. Zo werken ze onder andere samen met de lokale politie, de Dienst hondensteun, de Dienst luchtsteun en het Technisch SteunTeam (TST) van de Scheepvaartpolitie. Maar ook externe partners zoals onder andere de civiele bescherming en Child Focus spelen vaak een belangrijke rol. De Cel vermiste personen zorgt voor een gecoördineerde inzet van alle middelen en diensten.“Zeg nooit nooit”Naar aanleiding van dit 15-jarig bestaan geeft de uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts een boek uit over de Cel vermiste personen: ‘Zeg nooit nooit. 15 jaar Cel Vermiste Personen’. De titel verwijst naar de slagzin van de dienst: de afgelopen 15 jaar leerden de medewerkers nooit iets uit te sluiten, alles kan en alles is mogelijk.Het boek is enerzijds een bundeling van een reeks verhalen, anderzijds symboliseert het het werk waar de leden van de dienst intussen reeds 15 jaar mee bezig zijn. ,,Het boek gaat niet over dossiers, het gaat over mensen, soms nog heel jong en soms veel ouder, die op de meest verschillende manieren plots de weg van de Cel vermiste personen kruisen’’, aldus commissaris Alain Remue, hoofd van de Cel vermiste personen. ,,Het gaat over mensen die verdwijnen en die teruggevonden worden, soms na een paar uur, soms pas na jaren. Het gaat ook over amnesie-patiënten, zonder besef van tijd of ruimte. Maar het boek gaat evengoed over zij die niet meer teruggevonden worden en die we misschien nooit meer zullen terugvinden. Sommigen worden levend teruggevonden, anderen worden helaas dood aangetroffen. Het gaat over niet-geïdentificeerde lichamen, soms zelfs over lichaamsdelen… maar het gaat altijd over mensen.’’
(Foto : Copyright federale politie)