JETTE - Twee mannen hebben op klaarlichte dag pastoor Christian Haudegand en zijn kuisvrouw overvallen. De slachtoffers werden gekneveld, geslagen en met de dood bedreigd. Terwijl één van de daders de pastoor en de kuisvrouw bewaakten, doorzocht de andere de woning. Schijnbaar zonder reden sloegen ze opeens op de vlucht met een relatief kleine buit. De pastoor en de kuisvrouw stonden doodsangsten uit en zijn in shock, maar verder ongedeerd. “Je moet in deze tijd heel voorzichtig zijn”, waarschuwt de pastoor. “Zo iets kan iedereen overkomen tegenwoordig.”
“Ik had net gedaan met de stoep op te kuisen”, begint de vrouw, die zwaar is aangeslagen en anoniem wenst te blijven. “Het was 13u45. Er belde iemand aan de deur en toen ik die opende, stond er een man voor. Hij vroeg of ik alleen was en ik bevestigde dat, waarop hij mij meteen op de grond gooide.” De kuisvrouw belandde eerst op een houten tafeltje, dat in twee brak, en viel hard op de vloer. Daarna werd ze gekneveld en in een fauteuil gelegd.
“Een tiental minuten later kwam ik toe”, zegt pastoor Christian Haudegand. “Ik was al niet blij omdat er een witte bestelwagen voor de deur stond, waardoor ik me niet kon parkeren. Toen ik de deur opende, begon mijn hond meteen te blaffen. Hij was in alle staten! Ik wist niet wat hem bezielde. Opeens werd ik hardhandig bij de arm gegrepen en vastgepakt. Ze hadden bruine plakband in een lade gevonden en plakte die over mijn mond.”
Tegen de slachtoffers spraken de overvallers Frans, maar onderling een andere taal. “Ze waren niet gewapend”, vertelt de pastoor. “Een van hen had wel een brievenopener vast. Hij had een grote kap aan zijn jas, zoals een eskimo. Zijn gezicht was niet goed zichtbaar. Aan zijn handen had hij handschoenen, die hij nooit uit deed.”
Nadat ze de handtas van de vrouw hadden genomen, wilde de overvallers haar code weten. “Als je ze niet geeft, maken we je af”, riep de overvaller. “Ik ben er zeker van dat een van hen in staat was ons te vermoorden, zo brutaal was hij”, gaat Christian Haudegand verder. “Hij gaf me enkele klappen in mijn maag en ik werd in een zetel gegooid. Eén dader bewaakte ons, de andere doorzocht de bovenverdieping. Gelukkig zijn de meeste kamers op slot en konden ze er niet in. Maar ze haalden alles overhoop. Elke kast werd binnenste buiten gekeerd. Het was een ongelooflijke rommel.”
De twee slachtoffers vreesden voor hun leven. “Gelukkig sloegen ze opeens op de vlucht”, zegt de pastoor. “Waarom weet ik niet, maar ik ben er blij om. Ik denk dat we anders in het ziekenhuis waren beland of zelfs waren gedood.”