De cultuurraad en inwoners van Galmaarden hebben dit jaar de bronzen Urbanus toegekend aan priester op rust en auteur Rik Devillé. De man woont bijna 10 jaar in de Statiestraat in Tollembeek.
In 1963 begon hij aan zijn priesteropleiding aan het grootseminarie van Hij werd in 1969 tot priester gewijd en was pastoor in Buizingen en in Lot. Sinds 2009 is hij met pensioen.
Devillé was leraar godsdienst aan het Heilig-Hartinstituut in Halle. Hij is oprichter van de Vlaamse werkgroep Mensenrechten in de kerk en medeoprichter van het Europese netwerk Kirche im Aufbruch, van We are Church en van Droits et Libertés dans les Eglises. In zijn boek De laatste dictatuur (1992) klaagde hij de machtsstructuren van de Katholieke kerk aan. Hij pleitte voor een terugkeer naar de kerk gebaseerd op de eerste eeuwen van het christendom. Ook hekelt hij de discriminatie van de vrouw in de kerk en neemt geen blad voor de mond, als hij het heeft over allerlei historische feiten uit de kerkgeschiedenis. Devillé schrijft in het boek ‘In naam van de Vader’ zijn gevecht met zijn werkgroep Mensenrechten in de Kerk van zich af en hij laat honderd en een slachtoffers van seksueel en ander misbruik aan het woord. Medeoprichter van Mensenrechten in de Kerk (1992) en van Bezield Verband Vlaanderen (2013).
Tussen bisschoppen
Rik Devillé vindt dat de Bronzen Urbanus meer toekomt aan oorspronkelijke inwoners van Galmaarden. Toch is hij blij omdat zijn verkiezing aantoont dat de problematiek die hij jarenlang aankaart nog steeds actueel is. “Ik weet nog niet waar ik het beeldje een plaats ga geven maar mogelijk plaats ik het tussen de beeldjes van 4 bisschoppen.”
Urbanus had het in zijn optreden over zijn relatie met de kerk. Hij is opgegroeid op enkele meters van de kerk van Sint-Gertrudis-Pede en moest opdrachtjes uitvoeren in opdracht van de pastoor die ondertussen op café zat.
Leerlingen van de academie voor muziek, woord en dans luisterden de avond op met een aantal optredens.
Voortaan tweejaarlijks
Voorzitter van de cultuurraad Diane Mertens kondigde aan dat de Bronzen Urbanus vanaf nu pas om de twee jaar zal uitgereikt worden. Urbanus, die zich tijdens zijn optreden afvroeg wanneer hij eens het bronzen beeldje zal mee naar huis mogen nemen, zal nog een tijdje geduld moeten oefenen.
