Ter gelegenheid van ‘75 jaar Bevrijding’ trok gisteren en vandaag een historische militaire colonne door Halle en Sint-Pieters-Leeuw. Onderweg werden enkele herdenkingsmomenten gehouden.
Als blikvanger van ’75 Jaar Bevrijding’ vormen de Landcomponent van Defensie en het War Heritage Institute / Legermuseum dezer dagen samen een historische colonne bestaande uit een vijftigtal geallieerde voertuigen van de Tweede Wereldoorlog, waarvan een groot deel ook effectief deelnam aan de bevrijding van 1944. Daarnaast rijden ook nog moderne voertuigen van de Landcomponent mee om de brug tussen verleden en heden te maken.
De colonne reed gisteren Halle binnen en vertrok vandaag na enkele herdenkingsmomenten en een verdiende nachtrust in Don Bosco via Sint-Pieters-Leeuw naar Brussel.
Na twee dagen herdenkingen in Brussel, rijdt de colonne op donderdag 5 september door onder meer Eppegem en Zemst richting Mechelen.
Hieronder een beetje historiek over de bevrijdingsdagen in onze regio :
Na de geallieerde landing in Normandië op 6 juni 1944 slaagden de Britse, Canadese, Amerikaanse, Belgische, Nederlandse en Poolse legereenheden na hevige gevechten erin Parijs te bevrijden en naar het noorden op te rukken richting België en Nederland.
Op zondag 3 september 1944 bevond de Guards Armoured Division (Britse tank divisie) bij dageraad zich nog in Noord-Franse Douai. Luitenant-generaal Brian Horrocks, bevelhebber van het 30ste Britse legerkorps, besloot zijn ochtendbriefing met "Tot vanavond, in Brussel". Hierop begaf de tankdivisie zich op weg naar de Belgische hoofdstad via twee volgwegen: links de Grenadier Guards (via Doornik, Lessen, Herne, Ninove en Dilbeek) en rechts de Welsh Guards, die Halle zouden bevrijden rond 18 uur. Hun voorhoede zou zelfs als eerste Brussel nog bereiken voor het vallen van de nacht. Honderdtwintig kilometer werden niettegenstaande hevig weerstand biedende Duitsers in Leuze, Lessen, Lettelingen en in Hondzocht in tien uur afgelegd.
De Cromwell-tanks van de Welsh Guards stootten in Hondzocht plots op een colonne Duitse soldaten. Hoewel zij geen kans maakten begonnen de Duitse soldaten te vuren. De Britse tanks maakten een omsingelende beweging en vielen langs de velden de Duitse colonne aan. Voordat de Duitsers zich overgaven vielen er in hun rangen drie doden. Sommigen vluchten de velden in, richting Eysingen. Het gros werd gevangen genomen en overgedragen aan het Halse verzet. Deze gevangen werden opgesloten in de kelder van een grote schuur aan de Edingsesteenweg.
Er vielen hierbij vier doden. De negenjarige Francine Leroux was met haar vader op de fiets naar de Britse bevrijders komen kijken. Tijdens het gevecht had vader Alfons Leroux zich met zijn dochtertje in een greppel beschermd. Het mocht niet baten. Een verloren kogel was haar fataal. De drie Duitse doden werden langs de weg begraven.
De Welsh Guards werden in het centrum van Halle onthaald door een uitgelaten menigte juichende Hallenaars. De weg naar Brussel, langs Sint Pieters Leeuw lag open.
De Duitsers hadden Halle makkelijk kunnen omvormen tot een sterk verdedigingspunt, wat tot zware schade in de stad had kunnen leiden, maar ze werden verrast door de snelheid van de oprukkende geallieerden.