Naar jaarlijkse traditie herdachten de leden van de Vaderlandslievende Verenigingen, afgevaardigde schepenen en vaandeldragers van Halle en Waalse delegaties, de "bevrijding der kampen".
Dit omvat allen die tijdens W.O I en II weggevoerd werden, krijgsgevangenen, werkweigeraars en verzet strijders, naar de concentratiekampen. Dit hangt ook samen met het einde van wereldoorlog II op 8 mei 1945.
Voor de plechtigheid en ter gelegenheid van de Mariamaand werd in de Basiliek van Halle, een korte maar emotionele eer betuigt aan hen die niet zijn weergekeerd . Daarna volgde een korte plechtigheid aan het monument van de weggevoerden, krijgsgevangenen en werkweigeraars aan het rondpunt aan de Leide.
Velen onder hen leefden in erbarmelijke omstandigheden en tal van hen zijn niet meer teruggekomen. De secretaris van de Vaderlandslievende verenigingen vertelde in zijn toespraak het levensverhaal van zijn moeder, die eveneens door de Duitse bezetter werd opgepakt. Zij had het geluk dat het einde van de oorlog nabij was en werd bevrijd tijdens haar gevangenschap. Zo zijn er nog tal van verhalen, heden ten dage nog, van generaties, die kunnen getuigen van hetgeen deze oorlog een holocaust maakte die bij vele generaties in het geheugen blijft gegriefd. Wat vaders en moeders is aangedaan werkt niet slechts door tot de derde of vierde generatie, maar gaat door tot het duizendste geslacht. Ook bedankte de secretaris het stadsbestuur voor de renovatie en heraanleg rond het monument. Dit monument, de stadspoort naar het centrum werd met de jaren een beetje verwaarloosd, doch heden staat het er in een nieuw, fris kleedje, waarvoor de Vaderlandslievende Verenigingen het stadsbestuur zeer dankbaar zijn. "Men herkent een stad aan zijn monumenten, de ingangspoort naar zijn centrum", klonk het.
Om de ceremonie af te sluiten volgde een bloemenhulde en weerklonk het "TeVelde" en de
nationale hymne.
(Foto's : Olaf)