Play Sports brengt een gloednieuw seizoen van de prestigieuze documentairereeks ‘Belga sport’ op de buis. Daarin komen opnieuw glorieverhalen maar ook drama’s uit de sportwereld aan bod. Op vrijdag 7 april wordt een aflevering over Jo Baetens uitgezonden om 20 uur. Later dit jaar is deze bijdrage ook te zien op canvas. Op 18 juli is het 30 jaar geleden dat de 29-jarige Jo Baetens plots overleed.
Begin jaren ‘90 van de vorige eeuw is Jo Baetens het uithangbord van het Belgisch volleybal, maar ook van zijn club, VC Lennik. Een club in een dorp met toen 8000 inwoners, die in 1984 promoveert naar de hoogste afdeling en de daaropvolgende jaren mee het volleybal in België kleurt. De club wint op 9 jaar tijd twee landstitels en drie bekers.
Voor de timide aanvaller Jo lonkt al snel het buitenland. Italiaanse clubs trekken jaar na jaar aan zijn mouw. Maar Jo zal nooit vertrekken. De club kan niet zonder hem en overhaalt hem telkens om te blijven. En Jo is gehecht aan het dorp en de club waar hij is opgegroeid.
In het voorjaar van 1993 raakt VC Lennik in financiële problemen, het faillissement dreigt. Zonder loon en na een week zonder trainen slagen de spelers er toch in om Lennik een derde beker van België te bezorgen, in de finale tegen Maaseik.
De curatoren vinden genoeg geld om ook de play-offs van de competitie af te werken, in afwachting van een overnemer.
Lennik haalt de finale en speelt opnieuw voor de landstitel, tegen buur en grote rivaal Zellik, op dat moment de titelverdediger. Lennik en Baetens slepen wel een beslissende derde wedstrijd uit de brand, maar Zellik wordt opnieuw kampioen.
Op dat moment is al bekend dat Zellik VC Lennik zal overnemen, ook het contract van Jo Baetens zit mee in het pakket. Jo heeft geen andere keuze dan voor Zellik te gaan spelen. Toch zal hij nooit in een officiële wedstrijd aantreden.
Op 18 juli 1993, in voorbereiding op het seizoen bij Zellik, overlijdt Jo Baetens plots aan een hartaderbreuk, na een looptochtje. Hij is pas 29. Hij laat een vrouw en drie kinderen achter. Seppe, de oudste, is op dat moment vier jaar.
22 februari 2015
In een volgelopen Sportpaleis in Antwerpen spelen Asse-Lennik -de reïncarnatie van het oude VC Lennik- en Antwerpen de bekerfinale bij de mannen. Het is de eerste finale in 20 jaar zonder één van de beide topclubs, Roeselare en Maaseik.
Bij Asse-Lennik speelt Seppe Baetens, net 26 jaar geworden. Hij draagt er het nummer 8, dat van zijn vader.
Antwerpen speelt een thuiswedstrijd, maar komt er niet aan te pas. Een enthousiast Asse-Lennik overrompelt zijn tegenstander en wint met 3-0.
Het is de eerste prijs voor de club in 22 jaar, de eerste sinds de beker van 1993, toen Jo nog tussen de lijnen stond en Seppe met zijn moeder Sabine in de tribune zat.
Getuigen:
Seppe Baetens, zoon van Jo
Sabine Baetens, echtgenote van Jo, moeder van Seppe
Andrea Baetens, moeder van Jo, grootmoeder van Seppe
Sacha Koulberg en Frederik Delanghe, ploegmaats van Jo
Enrique Pisani en Marc Spaenjers, trainers van Jo
Ward Lippens, voorzitter van VC Lennik
Jurgen Lippens, vriend van Seppe
Hans Vandeweghe, tegenstander van Jo, volleybaljournalist