Van 18 mei tot 9 juni organiseert de vzw Servais een tentoonstelling over Servais in de Oude
Post in Halle. Een unieke kans om kennis te maken met deze beroemde Halse musicus.
Hallenaar François Servais (1807-1866) was een baanbrekend cellist, een Europese ster en eenvan de pioniers van de Belgische Celloschool. Hij musiceerde met Mendelssohn, Rossini en Vieuxtemps, en werd gewaardeerd door Schumann, Meyerbeer en Berlioz. Anderhalve eeuw na zijn dood weerklinken zijn virtuoze cellocomposities nog steeds over de hele wereld.
De vzw Servais startte 20 jaar geleden met de bekendmaking van Servais’ leven en werk. Sindsdien vonden meer dan 650 activiteiten plaats over de hele wereld. Samen met den AST bouwde de vereniging ook een grote verzameling foto’s, documenten, partituren en voorwerpen uit rond Servais en de Belgische cellisten. Een aantal bijzondere foto’s, brieven en partituren uit de collectie zijn op de expo te ontdekken. Daarnaast staan er ook een aantal kunstwerken van Luc Van Ruysevelt en Mieke Wilmaers, en zorgden vijf leden van fotoclub Iris Lembeek voor een fotoreeks die mooi past in het thema.
De expo is gratis te bezoeken op donderdag van 10 tot 13 uur en op zaterdag en zondag van 10
tot 17 uur. De brochure ‘François Servais, de Paganini van de cello’ is ter plaatse te koop en ook
te bestellen via de vzw Servais.
Meer info: www.servais-vzw.org
Toespraak Marc Snoeck, burgemeester stad Halle.
25 Jaar geleden was Servais een standbeeld op de Grote Markt in Halle en een vervallen villa op Sint-Rochus. Op onze Grote Markt staat er een standbeeld van een rijzige mijnheer met een hele grote viool. Sommige mensen waren op een bepaald moment zelfs van oordeel dat we misschien beter het standbeeld op een andere plaats zouden zetten. Het stond wat in de weg. Als ik mij niet vergis is hierover zelfs een interpellatie geweest op de gemeenteraad. Maar het debat was kort en krachtig. Het beeld staat er al sinds mensenheugenis en het blijft er dus staan.
Maar ook over de villa Servais kwamen er weinig positieve berichten binnen. De villa stond op instorten. Sommige wensten dit proces zelfs nog wat te versnellen door er een bulldozer op in te zetten. Mijn voorganger, toenmalig burgemeester Dirk Pieters, deed er echter alles aan om de villa van de sloop te redden. Maar ondanks verwoede pogingen om een oplossing te vinden voor de lamentabele toestand van het gebouw, botsten men dan weer op de dwingende en verplichte voorwaarden van de dienst erfgoed Vlaanderen. De cultuurraad van Halle, bij monde van voorzitter Paul Poels trok regelmatig aan de alarmbel over de schrijnende toestand van de woning Adrien François Servais.
Wie was toch die man met zijn cello en waarom had hij een standbeeld gekregen ? Waarom probeerde de stad de woning van Servais ten allen prijzen, toch van de sloop te redden ? Waarom kocht het stadsbestuur toen een huis aan in de zeer nabij buurt van de villa Servais, om het dan af breken; zodat men een beter zicht zou hebben op de toenmalige “vervallen” villa. De kennis en het enthousiasme van de gewone Hallenaren over één van de belangrijkste muzikale burgers van onze stad was niet zo bijster groot. Het belang van deze musicus-componist voor onze stad was in de loop der jaren wel wat weggedeemsterd en dit tot grote ontsteltenis en zelfs ergernis van een groep Hallenaren die maar al te goed het indrukwekkende palmares kenden van deze belangrijke Halse inwoner; die onze stad trouwens nooit heeft verlaten.
Wanneer de nood het hoogst is; is de redding echter dikwijls zeer nabij. Met de oprichting van de vzw Servais – 20 jaar geleden – kwam er hierin een kentering. Door de uitstekende en enthousiasmerende werking, met ontelbare initiatieven op diverse vlakken, kwam er de zo noodzakelijke kennis en verdieping van deze belangrijke en wereldwijd geprezen Halse burger. De Hallenaar leerde Servais als het ware terug kennen. Met de prachtige restauratie en het openen van de deuren van de villa Servais werd de levensloop en het belang van de familie Servais, met als stamvader Adrien François Servais nog concreter en levendiger. Het is dus meer dan een hernieuwde kennismaking, ik voel nu een zekere fierheid en trots van de Hallenaren over deze Halse ereburger.En dit alles, beste aanwezigen, is te danken aan de onvoorstelbare werking van de vzw Servais. Door studie en bekendmaking van het leven van de Halse cellist-componist en door de bevordering van het muziek- en culturele leven in Halle en ook ver daarbuiten, door de organisatie van 145 eigen activiteiten en nog eens 128 andere initiatieven waaraan de vzw Servais haar medewerking verleenden , zijn zij er in geslaagd om François Servais opnieuw te laten schitteren tussen de allergrootste muzikanten van de voorbije 200 jaar.
Door de organisatie van ontelbare concerten, door tentoonstellingen, door de uitgaven van partituren, door studie- en onderzoekswerk, door Servaiswandelingen, door cellostages, door zeer actief mee te werken aan de restauratie van de villa Servais, door lezingen in heel België maar ook in vele andere landen, en nog zo veel meer… is men er in geslaagd om een grote zichtbaarheid te geven aan deze belangrijke musicus.
Vanavond wordt er opnieuw – met deze tentoonstelling – een vervolg geborduurd aan dit reeds indrukwekkende parcours.
Vzw Servais zet hierdoor niet alleen de musicus Servais op de kaart, maar uiteraard krijgt ook onze stad hierin een prominente plaats in dit verhaal. Als stadsbestuur kunnen we hier alleen maar zeer dankbaar en fier over zijn. Ik wil dan ook zeer graag voorzitter Peter François en secretaris Guido François, samen met alle bestuursleden van de vzw Servais van harte danken, voor hun lange jaren van inzet en toewijding voor deze vereniging.
Met deze woorden van dank, recht uit mijn hart en van allen die hier
aanwezig zijn, wil ik graag de tentoonstelling “François Servais, de Paganini van de Cello” officieel voor geopend verklaren.