Veel belangstelling voor twee tramboeken

René De Loecker heeft het in zijn boek over de verbinding Ninove-Leerbeek-Halle, met unieke documenten die verwijzen naar het ontstaan van de lijn. Daarnaast worden alle haltes en plaatsen tussendoor geïllustreerd met foto’s. Dit boek is het derde in de reeks van de Leerbeekse trams, na ‘De Boerentram’ in 1997 en ‘De Leerbeekse Buurttrams’ in 2004. Van het eerste boek over de Boerentram werden er maar liefst 12.500 verkocht.

 Maurice Cochez vertelt in zijn boek over de specifieke toestand in Pepingen, met de doortocht van de boerentram, d.m.v. verhalen van dorpsgenoten. Ook hier mooie en unieke foto’s van trams en omgeving in zijn dorp, maar ook in de nabije omgeving. Hier zijn twee wandelingen toegevoegd lang de gewezen tramlijn, om na het lezen de benen even te strekken. De Pepingse Cultuurraad heeft een mooie subsidie gegeven om dit boek mee te helpen verwezenlijken.

Schepen van Cultuur Peter Lacres; “Eigenlijk ben ik bijzonder fier om hier Maurice Cochez in te mogen leiden. In november vorig jaar ging Maurice huiswaarts met de tweejaarlijkse cultuurprijs, uitgereikt in de prachtig gerestaureerde kerk van Bellingen. Ik heb het geluk gehad om enkele jaren terug bij Maurice thuis op bezoek te gaan. Maurice is een lopende encyclopedie. Maurice bijt zich vast in thema’s, spit ze uit, zoekt anekdotes op, verzamelt allerhande informatie en vergeet hierbij ook niet om beeldmateriaal op de kop te tikken.

Maurice maakt sinds 2008 deel uit van de Pepingse erfgoedwerkgroep, maar dit neemt niet weg dat hij nog steeds individuele initiatieven neemt, hetzij via boeken of tentoonstellingen. Zo heeft Maurice meegewerkt aan het Kappetjesboek, dat hier trouwens beschikbaar is en een aanrader is, tenminste als jullie het Pajottenland op zijn mooist willen ontdekken. Voorts schreef hij een boek over de Benedictusprocessie van Elingen.

Maurice Cochez werd geïnterviewd door Jean-Paul De Leocker van de Gooikse Heemkundige Kring. “Toen ik opzoekingen deed over de Eerste Wereldoorlog deden de mensen hun verhaal. Zo vertelde iemand dat meisjes capsules van flessen op de tramrails legden om ze te laten platrijden. Met de overgebleven schijfjes hadden ze geldstukken om winkeltje te spelen. Ik nam zef 9 jaar de tram naar Brussel. Ik was dikwijls wat te laat. Het gebeurde dat de tramconducteur voor onze neus vertrok maar dan 50 meter verder ons weer opwachtte.

René De Loecker groeide op in een gezin waar er altijd over de tram werd gesproken. “Toen de tram de laatste keer reed vond ik toevallig twee postkaarten in een schuif. Zo begon mijn zoektocht naar materiaal, verhalen en foto’s.  Ooit was het net van de Buurtspoorwegen 5.300 km lang. Ondertussen telt mijn verzameling al een 13.000 stuks. Ik weet nog niet wat er daarmee na mij gaat gebeuren”, zegt René De Loecker. “Ik denk dat vele tramliefhebbers blij zullen zijn met het boek. Er staan vele foto’s van de streek in.


Nieuws melden Adverteren op Persinfo?