REGIO - Johan, Bert, Leo en Guy reizen binnenkort af naar Nepal om er de plaatselijke brandweer op te leiden. Ze brachten al een hoop kledij bij elkaar en beschikken over een pak ervaring. Nu zijn ze nog op zoek naar een brandweerwagen.
In 2012 trokken Bert Poelmans (47) uit Vilvoorde en Johan Schots (44) uit Steenokkerzeel naar Nepal voor een 14-daagse trekking in de Himalaya. Voor ze hun terugreis naar België aanvatten, bezochten ze de brandweerkorpsen van Kathmandu en Bhaktapur.
Ze stelden vast dat hun collega’s het moeten stellen met zeer beperkte (vaak verouderde) middelen (voertuigen en materiaal). Thuis aangekomen besloten ze om persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM's) in te zamelen en op te sturen naar Nepal.
Autobrand blussen op slipperss
Toen ze in 2014 teruggingen naar Nepal en een bezoek brachten aan het korps van Pokhara, konden ze onverwachts mee op interventie. Groot was hun verbazing toen ze hun Nepalese collega's met nauwelijks of geen beschermingsmiddelen, in t-shirt, op slippers, zonder perslucht, en met een oude hogedruk-lans met nauwelijks 3 bar druk, een autobrand te lijf zagen gaan. Bovendien bleek hun autopomp ver over z'n vervaldatum zat. Een 2e hands-TATA uit India, meerdere decennia oud. Hydranten bestaan er niet, wat betekent, dat ze naar de kazerne moeten terugkeren om water bij te tanken om vervolgens naar de interventieplaats terug te rijden en verder te blussen.
Ook bleek toen dat er in Nepal, met een landoppervlakte van 5x België, slechts 22 brandweerwagens beschikbaar zijn! Dat houdt ook in dat er soms afstanden tot 100 km overbrugd dienen te worden om tot de plek van de interventie te geraken, om maar te zwijgen over de regio's waar een brandweervoertuig niet eens ter plaatse geraakt.
Enkele interessante en vruchtbare gesprekken met de korpsleden en de lokale overheid later en terug in België, kwamen Guy en Leo mee aan boord. Na heel wat brainstorming zag het concept “Fire Truck 4 Nepal” het daglicht: één (of meer) brandweerwagen(s) en materiaal naar de collega’s in Nepal te brengen. Daarnaast is het ook de bedoeling om de lokale brandweermannen op te leiden om het materiaal optimaal te gebruiken en te onderhouden.
Wie zijn ze ?
Bert is professioneel brandweerman-verpleger (spoed en intensieve zorgen) en lid van B-Fast (USAR Medic). Als avontuurlijk reiziger ondernam hij meerdere trekkings in de Himalaya. Bert is een all-round fixer met een ruime kennis van de Nepalese cultuur en terreinkennis.
Leo is een gepensioneerd brandweerman uit Geel en nam in 2014 deel aan de expeditie Antwerpen-Banjul met een brandweerwagen die geschonken werd aan het brandweerkorps van Kotu (Gambia). Hij is logistiek medewerker bij B-FAST en nam deel aan internationale hulpkonvooien naar het voormalige Oostblok en beschikt over een ruime over land expeditie-ervaring. Leo is een ervaren instructeur en levert als lid van het FiST psychologische bijstand aan collega’s.
Johan heeft, naast zijn ervaring als brandweerman, ook 15 jaar ervaring met internationale noodhulpverlening (Rode Kruis, B-Fast). Als zelfstandig persattaché en woordvoerder en met een postgraduaat Rampen-management op zak, startte hij eerder al een aantal ehbo-projecten op in een paar Himalaya-dorpjes. Dankzij verschillende reizen naar Nepal bouwde hij een lokaal netwerk uit en kan hij bogen op een ruime kennis van de Nepalese cultuur.
Guy is freelance ingenieur en begeleider van verre reizen en expedities met ervaring in alle continenten. Hij bezocht bijna 100 landen per motor, fiets, openbaar vervoer of te voet en maakte meerdere lange reizen en road-trips.
Dankzij deze ervaringen beschikt hij over een uitgebreide kennis over reisgerelateerde zaken, allround praktische dingen en een uitgebreide talenkennis.
Wat is hun plan ?
Doel is om over land met een autopomp gevuld met persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM's) en materiaal naar Nepal te rijden en die, samen met de nodige opleiding, aan de Nepalese brandweer te schenken. De route loopt via Oost-Europa naar Turkije, door Iran, Pakistan en India tot in Nepal.
Het ideale seizoen om met zo weinig mogelijk hindernissen (klimaat en staat van de wegen) naar Nepal te kunnen rijden is gedurende de maanden maart en april.
In afwachting wordt er niet stilgezeten: een autopomp vinden en reisklaar maken, administratie (verzekeringen, visa, carnet de passage, enz.), sponsors vinden (o.m. brandstof),...
Waar zijn ze (nog) naar op zoek ?
In eerste instantie natuurlijk een brandweervoertuig, een autopomp met mechanische bediening (elektronica is uit den boze) en zo mogelijk een 4x4 voertuig voor interventies in verder afgelegen en moeilijk bereikbare dorpen en regio's.
Daarnaast is het de bedoeling om het voertuig vol te laden met interventiemateriaal (slangen, lansen, koppelstukken, verdeelstukken) en persoonlijke beschermingsmiddelen (interventiekledij, helmen, laarzen, handschoenen,...).
Indien er een brandweerzone een autopomp, interventiemateriaal en/of PBM’s voorhanden heeft dat in aanmerking kan komen voor dit project, of als er interesse is om iets op poten te zetten om geld in te zamelen, dan komen de teamleden hun project graag verder toelichten.
Zijn er collega's die contacten hebben langsheen de route die kunnen bijdragen tot het welslagen van dit project, dan is ook die informatie van harte welkom.
Uiteraard is er ook een budget nodig. Persoonlijke onkosten voor voedsel en onderdak tijdens de reis worden door de teamleden zelf gedragen maar voor de aanschaf en het reisklaar maken van het voertuig (al is de hoop dat er een voertuig geschonken kan worden om de kosten te drukken) worden sponsors gezocht. Verder dient er ook brandstof te worden gekocht om de ongeveer 11.000 km af te leggen. Verzekeringen, tolwegen, carnet de passage en visa vormen een ander stuk van het kostenplaatje.
Nepal, getroffen door niet 1 maar 4 rampen...
Nepal, met haar adembenemende natuur, haar boeiende cultuur, een uniek werelderfgoed en uitdagende mogelijkheden zoals rafting, parapente, enz., is één van de allerarmste landen ter wereld. Met een bevolking van om en bij de 30 miljoen inwoners, een nog zeer sterke agrarische economie en een heel uitgebreid klimaat gaande van het hooggebergte (met als top de Mt. Everest, 8.848 meter) tot het subtropische klimaat in de zuidelijke Therai (100 meter boven zeespiegel) is het zeer sterk aangewezen op haar buurlanden India en China én op het broodnodige toerisme.
Daar waar Nepal tot vòòr de aardbeving dikwijls verward werd met Tibet, geraakte het land jammer genoeg pas echt en op een allesbehalve positieve manier bekend door de natuurramp van april 2015. En dat heeft geleid tot niet 1 maar 4 rampen.
De eerste was uiteraard de aardbeving zelf (gevolgd door een tweede zware naschok half mei) die meerdere miljoenen Nepalezen in de noordelijke & noordwestelijke regio van Kathmandu zwaar heeft getroffen.
Nadien volgde echter zowat meteen een 2e ramp: het jaarlijkse moessonseizoen met zware regens (van eind juni tot begin september). Als gevolg daarvan waren er, meer dan andere jaren, zware aardverschuivingen met o.a. weggespoelde wegen tot gevolg. Als gevolg daarvan kon de heropbouw niet voluit van start gaan. Pas eind september begon er beweging in te komen.
Maar toen sloeg het noodlot weer toe: na bijna 10 jaar politiek overleg, is er eindelijk een nieuwe grondwet. Van 1996 tot 2006 woedde een burgeroorlog in het bergland. Toen de wapens werden neergelegd en nadat in 2001 de Koninklijke familie werd uitgemoord, werd de overgang gemaakt van een Koninkrijk naar een Republiek. Als gevolg van die nieuwe grondwet en onrust in het zuiden van het land besloot India haar grenzen met Nepal te sluiten. Gevolg is dat Nepal, dat afhankelijk is van India voor brandstof en voedsel, afgesneden is van broodnodige grondstoffen en middelen om te leven. Zo stonden er in oktober 2015 kilometerslange files aan de tankstations om nauwelijks 5 liter te mogen tanken. Bovendien was de prijs per liter gestegen van 1 euro naar 8 euro (ter vergelijking: een Nepalees maandloon schommelt tussen de 50 en 150 euro!). Deze 3e ramp houdt Nepal in een wurggreep.
En de 4e ramp ? Hoewel het land, dat heel afhankelijk is van toeristen, veilig is en slechts een klein deel is getroffen door de aardbeving, is het toerisme door de negatieve beeldvorming door de aardbeving helemaal stilgevallen. 1 toerist voedt 9 Nepalese monden, is zowat de maatstaf en jaarlijks trekken, of beter trokken zowat 500.000 toeristen naar het land. De rekening is snel gemaakt: nog eens 4,5 miljoen Nepalezen zijn, niet alleen door de aardbeving maar ook door door de impact op het toerisme, rechtstreeks betrokken en getroffen.
Info / contact:
Voor meer informatie, voorstellen, ideeën, enzovoort, kan u Guy, Bert, Johan en Leo contacteren via e-mail (firetruck.4.nepal@gmail.com), Facebook (Fire Truck 4 Nepal) en 0471/ 029 267.