LENNIK - Het bestuur van de Gewestelijke Maatschappij voor Volkshuisvesting gaat tijdens een bestuursvergadering op 28 januari beslissen of er wordt vast gehouden aan de 60 sociale woonheden die de sociale huisvestingsmaatschappij wil realiseren in de uitbreiding van de sociale Sint-Elooiswijk. De provincie stelde eerder dat deze uitbreiding moet beperkt blijven tot 40 wooneenheden. In het verleden stuitte de komst van de nieuwe wijk ook al op protest.
In een aantal bezwaarschriften werd aangeklaagd dat er in het Ruimtelijk uitvoeringsplan Elooiberg geen duidelijkheid werd gegeven over het aantal wooneenheden. Dat werd ook op een gemeenteraad door raadslid Geert De Cuyper (N-VA-Lennik²) opgemerkt. Om te beantwoorden op de bezwaren zal er wellicht een nieuw openbaar onderzoek voor dit R.U.P moeten worden gevoerd.
“Het is de bedoeling dat het project door gaat. We wachten op het resultaat van het archeologisch vooronderzoek. Op 28 januari neemt het bestuur van de Volkshuisvestingsmaatschappij een standpunt in over het aantal woningen en de voorwaarden. We moeten bekijken of 40 wooneenheden doenbaar is. Op 28 januari is er een bespreking met de gemeente en de provincie. Het is de bedoeling dat er naar de bevolking meer duidelijkheid komt zodat er zo weinig mogelijk bezwaren over blijven na het openbaar onderzoek”, zegt Marc Paesmans van de Gewestelijke Maatschappij voor Volkshuisvesting.
Verleden
We gingen even terug in de tijd en vernamen dat de bouw van de wijk ook niet zonder tegenkantingen is gerealiseerd. In 1984 was er een werkgroep “SOS Sint-Elooisberg”, die heel wat bezwaren verzamelde. De woonwijk was volgens hen niet sociaal omdat die te ver van het dorp gelegen was en omdat de woningen te duur ( minstens 2,5 miljoen BEF) waren voor echte hulpbehoeftigen. Er waren ook ecologische bezwaren want de verkaveling lag in een enig stukje ongerepte Pajotse natuur. En er moest een mooie hoeve verdwijnen.
In de pers lezen we nog enkele merkwaardigheden. Tien jaar eerder werd er een grond van het OCMW van Brussel onteigend voor 25 tot 50 frank per vierkante meter. Volgens het actiecomité is die lage prijs te wijten aan de minder goede kwaliteit van de grond.
Fusie Lennik-Gooik
Het gebied zou aangekocht zijn in het vooruitzicht van een fusie tussen Sint-Kwintens-Lennik en Gooik. Er werd ook gedacht aan een snelle verbinding met de A8, die door Lennik zou lopen. Maar beide plannen gingen niet door. Henk Meert stelde toen vast dat het gebied in het definitieve gewestplan was ingekleurd als reservegebied voor woningbouw, dat alleen mag aangesneden worden als er geen andere bouwmogelijkheden meer voor handen zijn.
Burgemeester Jan Bascour diende een Bijzonder Plan van Aanleg in, voor 156 sociale woningen, dat in 1980 door staatssecretaris Paul Akkermans werd goedgekeurd. In 1983 verkreeg de Brabantse Landmaatschappij de nodige subsidies.
Op een infovergadering stelde het actiecomité voor om de sociale wijk te bouwen tussen de centra van Sint-Martens- en Sint-Kwintens-Lennik maar dat zou dan weer een hinderpaal betekenen voor een eventueel alternatief traject voor de Lenniksebaan, die er ook niet kwam. Uiteindelijk waren er 255 kandidaten voor 40 woningen die in 1985 werden gebouwd.